Siedlęcin
Siedlęcin (niem. Boberröhrsdorf[4]) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki, między Jeziorem Modrym na południowym wschodzie, a Jeziorem Wrzeszczyńskim na zachodzie. Miejscowość ma charakter łańcuchówki, rozciągającej się na długości ok. 5 km.
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
1395[2] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Kod pocztowy |
58-522[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DJE |
| SIMC |
0189813 |
Położenie na mapie gminy Jeżów Sudecki  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego  | |
 50°56′27″N 15°41′32″E/50,940833 15,692222[1] | |
Nazwa edytuj
Historyczne nazwy miejscowości:
- Rudgersdorf – 1305 rok,
- Rudigersdorff – 1369 rok,
- Boberröhrsdorff – 1668 rok,
- Bober Röhrsdorff – 1687 rok,
- Bober-Röhrsdorf – 1786 rok,
- Boberröhrsdorf – 1905 rok,
- Borowice, Bobrowice, Sobięcin – 1945 rok.
12 listopada 1946 nadano miejscowości polską nazwę Siedlęcin[4].
Podział administracyjny edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1063741 | Łapiguz | część wsi |
W latach 1945–1954 miejscowość była siedzibą gminy Siedlęcin. W latach 1954-1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Siedlęcin, po jej zniesieniu w gromadzie Jeżów Sudecki. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
W obrębie miejscowości wyróżniona jest 1 jej część – Łapiguz. Nieformalnie w miejscowości wyróżnia się jej części:
- Siedlęcin Górny
- Siedlęcin Dolny
- Osiedle
Historia edytuj
Miejscowość została założona na przełomie XIII i XIV wieku.
Zabytki edytuj
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są następujące obiekty położone w Siedlęcinie[7]:
- kościół parafialny pod wezwaniem św. Mikołaja, gotycki, z XIV–XIX w.
- cmentarz przy kościele
- kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki pomocniczy, pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, z XVIII w. Świątynia murowana, nieorientowana na rzucie prostokąta, nakryta dachem mansardowym z sygnaturką na kalenicy[8].
- gotycki dwór obronny z XIV w.[9] – tzw. wieża książęca – mieszkalna (niewłaściwie nazywana rycerską), z zachowanymi malowidłami ściennymi, ul. Długa 21
- oficyna przy wieży z drugiej połowy XVIII w.
-
Wieża książęca w Siedlęcinie z XIV w. -
Wieża książęca w Siedlęcinie z XIV w. -
Wejście do wieży książęcej w Siedlęcinie z XIV w. -
Wnętrze wieży książęcej w Siedlęcinie z XIV w. -
Wnętrze wieży książęcej – malowidła ścienne -
Wnętrze wieży książęcej – malowidła ścienne -
Wieża książęca w Siedlęcinie z XIV w. -
Wieża książęca w Siedlęcinie z XIV w. -
Płyta nagrobna ze ściany kościoła w Siedlęcinie
.jpg)
2.jpg)
.jpg)
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 121847
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1159 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 46. [dostęp 2012-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Wojciech Kapałczyński, Jan Kotlarski: Zabytki Jeleniej Góry i powiatu. Jelenia Góra: Jeleniogórskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, 2002, s. 107. ISBN 83-85033-00-9.
- ↑ Łuczyński Romuald M. Zamki, dwory i pałace w Sudetach, Legnica, 2008, s. 339