Siegmund von Hausegger

Siegmund von Hausegger (ur. 16 sierpnia 1872 w Grazu, zm. 10 października 1948 w Monachium[1][2]) – austriacki kompozytor i dyrygent.

Siegmund von Hausegger
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1872
Graz

Pochodzenie

austriackie

Data i miejsce śmierci

10 października 1948
Monachium

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Życiorys edytuj

Syn Friedricha von Hauseggera[2]. Uczył się u ojca, później u Ericha Degnera i Karla Pohliga[2]. W wieku 16 lat skomponował mszę i dyrygował jej wykonaniem, mając 18 lat wystawił w Grazu swoją pierwszą operę[1]. Studiował na Uniwersytecie w Grazu, który ukończył w 1895 roku[2], następnie w latach 1895–1896 dyrygował miejscowym teatrem operowym[1]. W latach 1899–1902 dyrygował Volk-Symphonie-Konzerte w Monachium[1]. Od 1903 do 1906 roku dyrygent Museumskonzerte we Frankfurcie[2]. W latach 1910–1920 dyrygował orkiestrą filharmoniczną w Hamburgu i Blüthner-Orchester w Berlinie[2]. Od 1920 do 1934 roku dyrektor Wyższej Szkoły Muzyki i Teatru w Monachium, do 1938 roku dyrygował również koncertami organizowanymi przez Konzertverein[2]. Doktor honoris causa uniwersytetu w Kilonii (1925)[2].

Twórczość edytuj

Zasłużył się przede wszystkim jako dyrygent muzyki romantycznej i postromantycznej. Jego wykonania symfonii Antona Brucknera uchodziły za wzorcowe[1][2]. Jako kompozytor nie był nowatorem[2]. Opublikował monografię Alexander Ritter. Ein Bild seines Charakters und Schaffens (wyd. Berlin 1907) i zbiór artykułów Betrachtungen zur Kunst (wyd. Lipsk 1921)[1].

Skomponował m.in. Dionysische Phantasie na orkiestrę (1897), poematy symfoniczne Barbarossa (1900) i Wieland der Schmied (1904), symfonię z udziałem chóru Natursymphonie (1911), wariacje symfoniczne Aufklänge na temat pieśni dziecięcej „Schlaf, Kindchen, schlaf” (1917), Requiem na 8-głosowy chór mieszany (1907), Der arme Kunrad na 4-głosowy chór męski (1908), 50 pieśni solowych z towarzyszeniem fortepianu, 3 Gesänge nach mittelhochdeutschen Dichtungen na głos żeński, altówkę i fortepian (1927), 2 Gesange na tenora i orkiestrę (1902), 3 Hymnen an die Nacht na baryton i orkiestrę (1902), 2 Gesange na tenora i orkiestrę (1908), opery Helfried (wyst. Graz 1890) i Zinnober do libretta według opowiadania E.T.A. Hoffmanna (wyst. Monachium 1898)[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1488–1489. ISBN 978-0-02-865528-4.
  2. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 109. ISBN 83-224-0453-0.

Linki zewnętrzne edytuj