Sielsowiet Prozoroki
Sielsowiet Prozoroki (s. prozorocki, biał. Празароцкі сельсавет, ros. Прозорокский сельсовет) – sielsowiet na Białorusi, w rejonie głębockim obwodu witebskiego.
| sielsowiet | |
.svg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Siedziba | |
| Przewodniczący |
Iniessa Michajłowskaja (Инесса Ивановна Михайловская)[1] |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Numer kierunkowy |
+375 2156 |
| Tablice rejestracyjne |
2 |
| Szczegółowy podział administracyjny | |
| Liczba miejscowości |
34 |
| Strona internetowa | |
Położenie edytuj
Siedzibą sielsowietu są Prozoroki.
Skład edytuj
Sielsowiet Prozoroki obejmuje 34 miejscowości:
| Polska nazwa miejscowości[2] | Nazwa białoruska | Nazwa rosyjska | Typ jednostki osadniczej |
|---|---|---|---|
| Ananicze | Ананічы (Ananiczy) | Ананичи (Ananiczi) | wieś |
| Babicze | Бабічы (Babiczy) | Бабичи (Babiczi) | chutor |
| Bohuszewicze | Багушэвічы (Bahuszewiczy) | Богушевичи (Boguszewiczi) | wieś |
| Czabany | Чабаны | Чабаны | chutor |
| Czerniewicze | Чарневічы (Czarniewiczy) | Черневичи (Czerniewiczi) | agromiasteczko |
| Karnackie | Карнацкія (Karnackija) | Карнацкие (Karnackije) | wieś |
| Kosarowo | Косарава (Kosarawa) | Косарево (Kosariewo) | wieś |
| Ksty | Ксты | Ксты | chutor |
| Lisice | Лісіцы (Lisicy) | Лисицы (Lisicy) | wieś |
| Łosie | Ласі (Łasi) | Лоси (Łosy) | wieś |
| Łosiowo | Ласёва (Łasiowa) | Лосёво, Лосево (Łosiowo, Łosiewo) | wieś |
| Małość | Маласць (Małasć) | Малость (Małost´) | chutor |
| Mazurowo | Мазурава (Mazurawa) | Мазурово | chutor |
| Mirończyki | Мірончыкі (Mironczyki) | Мирончики (Mironcziki) | wieś |
| Nowinki | Навінкі (Nawinki) | Новинки | chutor |
| Polewacze | Палевачы (Palewaczy) | Полевачи (Polewaczi) | wieś |
| Powińszczyzna | Павіншчына (Pawinszczyna) | Павинщина (Pawinszczina) | chutor |
| Prozoroki | Празарокі (Prazaroki) | Прозороки | agromiasteczko |
| Romaszki | Рамашкі (Ramaszki) | Ромашки | chutor |
| Roślewo | Рослева (Roslewa) | Рослево (Roslewo) | chutor |
| Sachnowicze | Сахнавічы (Sachnawiczy) | Сахновичи (Sachnowiczi) | wieś |
| Sanniczki | Саннічкі | Саннички | chutor |
| Sanniki | Саннікі | Санники | wieś |
| Siomki | Сёмкі | Сёмки | wieś |
| Skrażyno | Скражына (Skrażyna) | Скряжино (Skriażyno) | wieś |
| Słoboda | Слабада (Słabada) | Слобода | chutor |
| Szałuszyno | Шалушына (Szałuszyna) | Шалушино | wieś |
| Szczełkuny | Шчаўкуны (Szczaukuny) | Щелкуны | wieś |
| Szyciki | Шыцікі | Шитики (Szytiki) | wieś |
| Szyłowo | Шылава (Szyława) | Шилово | chutor |
| Zabołocie | Забалоцце (Zabałoccie) | Заболотье (Zabołot´je) | wieś |
| Zamchowo | Замхава (Zamchawa) | Замхово | chutor |
| Zamchowo | Замхава (Zamchawa) | Замхово | wieś |
| Zastarzynie | Застаронне (Zastaronnie) | Застаронье (Zastarońje) | chutor |
Historia edytuj
W okresie międzywojennym miejscowości sielsowietu należały w większości do gminy Prozoroki[3], a Bohuszewicze, Szczełkuny do gminy Plisa[4], obie w powiecie dziśnieńskim województwa wileńskiego II Rzeczypospolitej.
Sielsowiet Prozoroki utworzono 12 października 1940, pod okupacją radziecką.
Do 28 marca 2011, prócz wymienionych powyżej miejscowości, do sielsowietu Prozoroki należały skasowane miejscowości: wieś Bortkowo (Барткова) i chutor Łastówka (Ластавікі, Łastawiki)[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Сельские Советы депутатов. glubokoe.vitebsk-region.gov.by. [dostęp 2016-06-12]. (ros.).
- ↑ Polskie nazwy za: Baza Miejscowości Kresowych (kami.net.pl) - wyszukiwarka miejscowości kresowych; Sielsowiet Prozoroki. radzima.net. [dostęp 2016-06-12]. oraz Słownik geograficzny Królestwa Polskiego.
- ↑ Gmina wiejska Prozoroki. radzima.net. [dostęp 2016-06-12].
- ↑ Gmina wiejska Plisa. radzima.net. [dostęp 2016-06-12].
- ↑ Об упразднении сельских населенных пунктов». Решение Глубокского районного Совета депутатов от 28.03.2011 г. № 55. pravo.by. [dostęp 2016-06-12]. (ros.).