Siemuszowa
Siemuszowa – wieś w Polsce w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Tyrawa Wołoska[4][5]. Położona w dolinie rzeki Tyrawki prawego dopływu Sanu, na północnym stoku Gór Słonnych. Graniczy z Wujskiem, Tyrawą Solną, Krecowem i Hołuczkowem, do 1946 z Wólką Rogatynka.
| wieś | |
.jpg) Zabytkowa cerkiew | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
233[2] |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Kod pocztowy |
38-535[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RSA |
| SIMC |
0361407[4] |
Położenie na mapie gminy Tyrawa Wołoska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego  | |
 49°35′58″N 22°19′02″E/49,599444 22,317222[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Części wsi
edytuj| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0361413 | Piła | część wsi |
Historia
edytujWieś została lokowana około roku 1420. Z 1507 pochodzi pierwszy odnotowany w dokumentach kościół.
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Siemuszowej był Mendel Herzig[6]. Pod koniec XIX wieku właścicielem tabularym dóbr Siemuszowa z Rohatynką był Wojciech Wasilewski[7], który w 1905 roku posiadał we wsi obszar 610,9 ha[8]. W 1911 roku właścicielem tabularnym był Stanisław Kościuszko, posiadający 629 ha[9].
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie sanockim województwa lwowskiego. Po 17 września 1939 wieś znalazła się w granicach ZSRR. W 1941 niemieckie władze okupacyjne wybudowały tu szkołę rolniczą. 5 maja 1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zaatakowali w pobliżu wsi konwój ukraińskich przesiedleńców, udających się do ZSRR. Zastrzelili 2 Ukraińców i 2 żołnierzy Wojska Polskiego. W październiku tegoż roku zamordowali tutaj 6 Polaków oraz spalili szkołę i 100 gospodarstw po przesiedleńcach[10]. Do 1946 we wsi znajdował się również dwór przedwojennych właścicieli Siemuszowej rodziny Kościuszków.
Do sołectwa Siemuszowa należą; Siemuszową i Wola Krecowska[11].
Architektura
edytujWe wsi znajduje się wzniesiona w 1841 r. dawna cerkiew filialna greckokatolicka pw. Przemienienia Pańskiego. Obecnie jest to rzymskokatolicki kościół filialny w parafii Rozesłania Apostołów w Mrzygłodzie należącej do dekanatu Sanok I w archidiecezji przemyskiej.
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122255
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 s. 7 [dostęp 2022-01-22]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1149 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 196.
- ↑ Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890, s. 186.
- ↑ Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 406.
- ↑ Skorowidz powiatu sanockiego wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 18.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 960, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ Statut sołectwa Siemuszowa
Linki zewnętrzne
edytuj- Siemuszowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 556.