Siennica

miasto w województwie mazowieckim
(Przekierowano z Siennica (powiat miński))

Siennicamiasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Siennica[4][5]. Siedziba dekanatu siennickiego z parafią św. Stanisława Biskupa Męczennika.

Siennica
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Widok na Siennicę
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

miński

Gmina

Siennica

Aglomeracja

warszawska

Prawa miejskie

1526–1870, od 2024

Burmistrz

Stanisław Duszczyk

Powierzchnia

11,7769[1] km²

Populacja (2021)
• liczba ludności
• gęstość


2308[2]
195,98 os./km²

Strefa numeracyjna

25

Kod pocztowy

05-332[3]

Tablice rejestracyjne

WM

Położenie na mapie gminy Siennica
Mapa konturowa gminy Siennica, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Siennica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Siennica”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Siennica”
Położenie na mapie powiatu mińskiego
Mapa konturowa powiatu mińskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Siennica”
Ziemia52°05′30″N 21°37′11″E/52,091667 21,619722
TERC (TERYT)

1412134

SIMC

0687273[4]

Urząd miejski
ul. Kołbielska 1
05-332 Siennica
Strona internetowa
Centrum miejscowości

Siennica uzyskała lokację miejską w 1526 roku[6]. Została pozbawiona praw miejskich 13 października 1870 i włączona do gminy Siennica w powiecie mińskim[7]. W latach 1867–1954 siedziba wiejskiej gminy Siennica, 1954–1972 gromady Siennica[8], a od 1973 reaktywowanej gminy Siennica[9]. W latach 1975–1998 należała administracyjnie do województwa siedleckiego. 1 stycznia 2024 odzyskała status miasta[1].

Miasto jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Stanisława Biskupa Męczennika[10].

Historia

edytuj

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z XV wieku (Szenica) i podaje, że była to własność rycerza Daćboga. Zgodnie z zapisami w 1526 księżna Anna, w dowód uznania dla Stanisława Siennickiego, lokowała miasto Janów (Janowo) na terenie wsi Siennica. Jednak nazwa ta nie przyjęła się, w spisie pochodzącym z 1564 roku miasto wróciło do poprzedniej nazwy.

Siennica, będąca własnością szlachecką, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego[11].

Przełom XVI i XVII wieku przyniósł miastu dynamiczny rozwój. Spowodowane było licznymi targami i jarmarkami. Jednak wojny kozackie, „potop” oraz pożar w okresie wojen północnych spowodowały upadek gospodarczy miasta.

Na przestrzeni lat 1749–1760 zostaje zbudowany klasztor i kościół pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny. Od 1815 siedziba powiatu w obwodzie stanisławowskim. Po kasacji Klasztoru w 1864 roku, w budynkach poklasztornych zaczyna działać seminarium nauczycielskie. W 1869 roku za udział mieszkańców w powstaniach antycarskich, Siennica zostaje pozbawiona praw miejskich.

W 1905 miały miejsce demonstracyjne strajki uczniów tutejszego seminarium nauczycielskiego[12].

13 września 1939 roku, wraz z wkroczeniem do osady wojsk niemieckich, rozpoczyna się bolesny okres dla Siennicy. Pierwszego dnia okupacji, oddział SS stłoczył wszystkich mieszkańców w poklasztornym kościele, a miasteczko podpalił (spalono ok. 80% zabudowań). Mimo takiego pokazu siły, okupantowi nie udało się złamać ducha walki mieszkańców. Przez cały okres trwania okupacji na terenie Siennicy działały: AK i BCh. W 1942 roku Niemcy wywieźli do obozów, około 700 mieszkańców pochodzenia żydowskiego. 30 sierpnia 1944 r. do Siennicy wkraczają oddziały Armii Czerwonej, w trakcie walk spłonął kościół poklasztorny.

W 2009 do wsi została dołączona Stara Wieś[13].

Kalendarium

edytuj
  • XV wiek – pierwsze wzmianki o wsi (Szenica)
  • 1526 – księżna Anna lokowała miasto Janów na terenie wsi Siennica
  • 1528 – powołanie parafii w Siennicy
  • 1564 – w spisie wykazano powrót miejscowości do starej nazwy
  • 1577 – na miejscu poprzedniego kościoła wybudowano nowy z bali modrzewiowych
  • 1693–1698 – budowa nowego kościoła
  • 1749–1760 – budowa klasztoru i kościoła pod wezwaniem NMP, fundator Kazimierz Rudziński
  • 1864 – kasacja klasztoru
  • 1866 – początek działania seminarium nauczycielskiego
  • 1869 – utrata praw miejskich
  • 13 września 1939 – wkroczenie wojsk niemieckich, spalenie Siennicy
  • 18 października 1942 – wywiezienie do getta w Mrozach ok. 700 mieszkańców pochodzenia żydowskiego
  • 30 lipca 1944 – wkroczenie do miasta Armii Czerwonej, pożar kościoła poklasztornego, zdobycie Siennicy

Zabytki

edytuj
 
Kościół w Siennicy
  • Klasztor i kościół poreformacki
  • Figura Matki Boskiej Niepokalanej z pierwszej połowy XIX wieku
  • Stary cmentarz grzebalny
  • Gmach seminarium nauczycielskiego
 
Stadion i hala sportowa w Siennicy
  • Hala Sportowa – pełnowymiarowa 42x22 m, największa w powiecie mińskim sala do gier zespołowych, sale pomocnicze do gimnastyki, aerobiku, tenisa stołowego oraz pełne zaplecze sanitarne składające się z czterech kompletów szatni, toalet i natrysków
  • Stadion sportowy z trybuną krytą na 560 miejsc siedzących dla kibiców i 20 dla zawodników. Szatnie i prysznice znajdują się tuż obok stadionu przy hali sportowej. Stadion posiada kort tenisowy oraz bieżnie wykonaną z pyłku ceglastego. W 2006 roku stadion został zmodernizowany
  • Boisko piłkarskie Orlik 2012 na terenie Zespołu Szkół im. Hipolity i Kazimierza Gnoińskich
  • Na terenie Siennicy działają dwa kluby sportowe:
    • GKS Fenix Siennica
    • PKS Life Siennica

Opieka zdrowotna

edytuj

W Siennicy znajduje się Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej przy ul. Akacjowej[14].

Ludzie związani z Siennicą‎  

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Siennicą‎.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Dz.U. z 2023 r. poz. 1472.
  2. GUS - Bank Danych Lokalnych [online], stat.gov.pl [dostęp 2024-04-25].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1149 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 68-69.
  7. Postanowienie z 28 sierpnia (9 września) 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 243, s. 369)
  8. Uchwała Nr VI/10/7/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu mińskiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67)
  9. Uchwała Nr XX/93/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie warszawskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 12 grudnia 1972, Nr 20, Poz. 407).
  10. Opis parafii na stronie diecezji
  11. Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
  12. Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński Mazowsze, mały przewodnik, Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1978, s. 235
  13. Rozporządzenie MSWiA z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych [online].
  14. SP ZOZ w Siennicy. spzozsiennica.pl [dostęp 2019-09-17]

Bibliografia

edytuj
  • Elżbieta Alina Kłos, Z dziejów Siennicy, „Rocznik Mińsko-Mazowiecki”, z. 9, 2002, s. 188-194.

Linki zewnętrzne

edytuj