Sierakowski Park Krajobrazowy

Sierakowski Park Krajobrazowypark krajobrazowy utworzony 12 sierpnia 1991 w zachodniej części ówczesnego województwa poznańskiego. Po reformie administracyjnej w Polsce, dnia 1 stycznia 1999 r. obszar znajduje się na terenie obecnego województwa wielkopolskiego.

Sierakowski Park Krajobrazowy
Logotyp Sierakowski Park Krajobrazowy
park krajobrazowy
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Położenie

gminy: Sieraków, Chrzypsko Wielkie, Kwilcz, Pniewy

Mezoregion

Kotlina Gorzowska, Pojezierze Poznańskie

Data utworzenia

12 sierpnia 1991

Akt prawny

Rozporządzenie Nr 6/91 Wojewody Poznańskiego

Powierzchnia

304,13 km²

Obszary chronione

5 rezerwatów przyrody

Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Sierakowski Park Krajobrazowy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sierakowski Park Krajobrazowy”
Ziemia52°38′N 16°05′E/52,633333 16,083333
Strona internetowa

Chroni on krajobraz polodowcowy z licznymi pagórkami morenowymi, rynnami jeziornymi dolinami rzek, wydmami oraz rozległymi kompleksami leśnymi.

Podstawa prawna edytuj

Sierakowski Park Krajobrazowy utworzono 12 sierpnia 1991 r. zgodnie z „Rozporządzeniem Nr 6/91 Wojewody Poznańskiego (...) w sprawie: utworzenia Sierakowskiego Parku Krajobrazowego”[1].

Przedmiot ochrony edytuj

Sierakowski Park Krajobrazowy usytuowany jest w północno-zachodniej części województwa wielkopolskiego, nieopodal Puszczy Noteckiej. Park utworzono na rozległych pagórkowatych terenach leśnych, z których ponad 7% stanowią jeziora i rzeki.

 
W południowej części parku, w okolicach wsi Ławica i Chalin rosną w przeważającej mierze lasy mieszane i bukowe, zlokalizowane w głębokich jarach.

Park ochrania unikatowy krajobraz polodowcowy pełen pagórków o charakterze morenowym, wydm oraz rynien jeziornych i dolin rzek. Porastają go lasy (stanowią około 1/3 terenu całej powierzchni): głównie mieszane oraz buczyny w południowej części, w północnej zaś znajduje się więcej wydm, na których usytuowały się bory sosnowe. Obie te części rozdziela płynąca przez północ parku Warta. W Parku znajdziemy jedno z najgłębszych jezior w województwie wielkopolskim: Jezioro Śremskie. Jego głębokość sięga do 45 m, przez co stanowi ono jedyną kryptodepresję w Wielkopolsce (jego dno znajduje się o 6 m niżej niż wysokość, na której znajduje się morze). Na terenie całego Parku znajduje się 5 rezerwatów przyrody.

Walory przyrodnicze parku edytuj

Stwierdzono tu 216 gatunków ptaków, w tym 165 lęgowych oraz 51 gatunków nielęgowych i zalatujących sporadycznie. Stwierdzono tu m.in. gągoła, kanię czarna i rudą, trzmielojada, krogulca, zniczka, myszołowa, kobuza, błotniaka stawowego, rybołowa, puchacza, bielika, kormorana, bąka oraz muchołówkę białoszyją. Spotykane są tu również sarny, daniele, dziki, bóbr, wydra, piżmak i karczownik, poza tym występują też czaple siwe, bociany czarne oraz żurawie. Wśród flory parku, można wymienić żywca gruczołowatego, marzankę wonną, kokoryczkę wonną, bodziszka czerwonego, natomiast rzadsze rośliny, występujące w okolicy wody to: grążel żółty, grzybienie białe, czermień błotna, kłóć wiechowata. Torfowiska posiadają bogatą florę, spotkamy tu rosiczki, storczyki, kruszczyki błotne i inne rośliny. Bardzo cenne są również rzadkie gatunki mchów - relikty glacjalne[2][3].

Położenie parku i powierzchnia edytuj

Sierakowski Park Krajobrazowy położony jest na terenie 4 gmin[4].

lp. gmina powierzchnia w parku
ha % powierzchni
parku gminy
1 Sieraków 14980 49,26 73,68
2 Chrzypsko Wielkie 8433 27,73 100,00
3 Kwilcz 6400 21,04 45,14
4 Pniewy 600 1,97 3,78
razem 30413 100

Użytkowanie gruntów edytuj

Struktura użytkowania gruntów (1991)
Rodzaj Powierzchnia %
Użytki rolne 14 245 ha 46,8%
Lasy i grunty leśne 9898 ha 32,5%
Wody 2254 ha 7,4%
Użytki zielone 1636 ha 5,4%
Tereny zabudowane i drogi 2380 ha 7,8%
Razem (Σ) 30413 ha 100%

Formy ochrony przyrody edytuj

Rezerwaty przyrody edytuj

Obszary Natura 2000 edytuj

Objęty został jako obszar specjalnej ochrony ptaków Puszcza Notecka[5].

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Użytki ekologiczne edytuj

Pomniki przyrody edytuj

Zestawienie pomników przyrody na terenie gminy Sieraków wg stanu na 31.01.2016 r.:

  • Dąb Józef - dąb szypułkowy, Sieraków - Marianowo w pobliżu starej wyłuszczarni nasion Leśnictwo Lichwin oddz.331i,
  • dąb szypułkowy, Sieraków - park Stada Ogierów,
  • platan klonolistny, Sieraków - teren parku przydworskiego w Chalinie,
  • grupa 4 drzew - dąb szypułkowy, Sieraków - Stado Ogierów na wprost dworu,
  • grupa 2 drzew - cyprysik nutkajski, Sieraków - Stado Ogierów na wprost dworu,
  • Diabelski kamień, głaz narzutowy, Sieraków - Lutom przy czarnym szlaku turystycznym[6].

Punkty widokowe edytuj


 
Centralna część parku

Najważniejsze jeziora w parku[9] edytuj

Nazwa Wysokość w m n.p.m. Powierzchnia w ha Głębokość maks. w m
Chrzypskie 45 304 15
Wielkie 38 261 30
Lutomskie 38 173 15
Białokoskie 83 173 15
Kłosowskie 36 138 14
Śremskie 39 118 45
Balin 34 103 3
Jaroszewskie 38 92 36
Ławickie 36 90 17
Kubek 43 69 4

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

  • Sierakowski Park Krajobrazowy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-10-02].