Sierakowski Park Krajobrazowy
Sierakowski Park Krajobrazowy – park krajobrazowy utworzony 12 sierpnia 1991 w zachodniej części ówczesnego województwa poznańskiego. Po reformie administracyjnej w Polsce, dnia 1 stycznia 1999 r. obszar znajduje się na terenie obecnego województwa wielkopolskiego.
| |
| park krajobrazowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie |
gminy: Sieraków, Chrzypsko Wielkie, Kwilcz, Pniewy |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
12 sierpnia 1991 |
| Akt prawny |
Rozporządzenie Nr 6/91 Wojewody Poznańskiego |
| Powierzchnia |
304,13 km² |
| Obszary chronione | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
 52°38′N 16°05′E/52,633333 16,083333
| |
| Strona internetowa | |
Chroni on krajobraz polodowcowy z licznymi pagórkami morenowymi, rynnami jeziornymi dolinami rzek, wydmami oraz rozległymi kompleksami leśnymi.
Podstawa prawna Edytuj
Sierakowski Park Krajobrazowy utworzono 12 sierpnia 1991 r. zgodnie z „Rozporządzeniem Nr 6/91 Wojewody Poznańskiego (...) w sprawie: utworzenia Sierakowskiego Parku Krajobrazowego”[1].
Przedmiot ochrony Edytuj
Sierakowski Park Krajobrazowy usytuowany jest w północno-zachodniej części województwa wielkopolskiego, nieopodal Puszczy Noteckiej. Park utworzono na rozległych pagórkowatych terenach leśnych, z których ponad 7% stanowią jeziora i rzeki.
Park ochrania unikatowy krajobraz polodowcowy pełen pagórków o charakterze morenowym, wydm oraz rynien jeziornych i dolin rzek. Porastają go lasy (stanowią około 1/3 terenu całej powierzchni): głównie mieszane oraz buczyny w południowej części, w północnej zaś znajduje się więcej wydm, na których usytuowały się bory sosnowe. Obie te części rozdziela płynąca przez północ parku Warta. W Parku znajdziemy jedno z najgłębszych jezior w województwie wielkopolskim: Jezioro Śremskie. Jego głębokość sięga do 45 m, przez co stanowi ono jedyną kryptodepresję w Wielkopolsce (jego dno znajduje się o 6 m niżej niż wysokość, na której znajduje się morze). Na terenie całego Parku znajduje się 5 rezerwatów przyrody.
Walory przyrodnicze parku Edytuj
Stwierdzono tu 216 gatunków ptaków, w tym 165 lęgowych oraz 51 gatunków nielęgowych i zalatujących sporadycznie. Stwierdzono tu m.in. gągoła, kanię czarna i rudą, trzmielojada, krogulca, zniczka, myszołowa, kobuza, błotniaka stawowego, rybołowa, puchacza, bielika, kormorana, bąka oraz muchołówkę białoszyją. Spotykane są tu również sarny, daniele, dziki, bóbr, wydra, piżmak i karczownik, poza tym występują też czaple siwe, bociany czarne oraz żurawie. Wśród flory parku, można wymienić żywca gruczołowatego, marzankę wonną, kokoryczkę wonną, bodziszka czerwonego, natomiast rzadsze rośliny, występujące w okolicy wody to: grążel żółty, grzybienie białe, czermień błotna, kłóć wiechowata. Torfowiska posiadają bogatą florę, spotkamy tu rosiczki, storczyki, kruszczyki błotne i inne rośliny. Bardzo cenne są również rzadkie gatunki mchów - relikty glacjalne[2][3].
Położenie parku i powierzchnia Edytuj
Sierakowski Park Krajobrazowy położony jest na terenie 4 gmin[4].
| lp. | gmina | powierzchnia w parku | ||
|---|---|---|---|---|
| ha | % powierzchni | |||
| parku | gminy | |||
| 1 | Sieraków | 14980 | 49,26 | 73,68 |
| 2 | Chrzypsko Wielkie | 8433 | 27,73 | 100,00 |
| 3 | Kwilcz | 6400 | 21,04 | 45,14 |
| 4 | Pniewy | 600 | 1,97 | 3,78 |
| razem | 30413 | 100 | ||
Użytkowanie gruntów Edytuj
| Rodzaj | Powierzchnia | % |
|---|---|---|
| Użytki rolne | 14 245 ha | 46,8% |
| Lasy i grunty leśne | 9898 ha | 32,5% |
| Wody | 2254 ha | 7,4% |
| Użytki zielone | 1636 ha | 5,4% |
| Tereny zabudowane i drogi | 2380 ha | 7,8% |
| Razem (Σ) | 30413 ha | 100% |
Formy ochrony przyrody Edytuj
Rezerwaty przyrody Edytuj
- 5 rezerwatów przyrody (228,84 ha)
Obszary Natura 2000 Edytuj
Objęty został jako obszar specjalnej ochrony ptaków Puszcza Notecka[5].
Użytki ekologiczne Edytuj
Pomniki przyrody Edytuj
Zestawienie pomników przyrody na terenie gminy Sieraków wg stanu na 31.01.2016 r.:
- Dąb Józef - dąb szypułkowy, Sieraków - Marianowo w pobliżu starej wyłuszczarni nasion Leśnictwo Lichwin oddz.331i,
- dąb szypułkowy, Sieraków - park Stada Ogierów,
- platan klonolistny, Sieraków - teren parku przydworskiego w Chalinie,
- grupa 4 drzew - dąb szypułkowy, Sieraków - Stado Ogierów na wprost dworu,
- grupa 2 drzew - cyprysik nutkajski, Sieraków - Stado Ogierów na wprost dworu,
- Diabelski kamień, głaz narzutowy, Sieraków - Lutom przy czarnym szlaku turystycznym[6].
Punkty widokowe Edytuj
- punkt widokowy Łężeczki[7]: panorama Jez. Chrzypskiego we wsi Łężeczki,
- punkt widokowy Grobia[8] (Góra Głazów): we wsi Grobia z widokiem na Puszczę Notecką.
Najważniejsze jeziora w parku[9] Edytuj
| Nazwa | Wysokość w m n.p.m. | Powierzchnia w ha | Głębokość maks. w m |
|---|---|---|---|
| Chrzypskie | 45 | 304 | 15 |
| Wielkie | 38 | 261 | 30 |
| Lutomskie | 38 | 173 | 15 |
| Białokoskie | 83 | 173 | 15 |
| Kłosowskie | 36 | 138 | 14 |
| Śremskie | 39 | 118 | 45 |
| Balin | 34 | 103 | 3 |
| Jaroszewskie | 38 | 92 | 36 |
| Ławickie | 36 | 90 | 17 |
| Kubek | 43 | 69 | 4 |
Zobacz też Edytuj
Przypisy Edytuj
- ↑ Rozporządzenie Nr 6/91 Wojewody Poznańskiego z dnia 12 sierpnia 1991 r. w sprawie: utworzenia Sierakowskiego Parku Krajobrazowego. 12.08.1991. [dostęp 2010-09-20].
- ↑ http://spk.keep.pl/fauna.htm
- ↑ https://pniewy.poznan.lasy.gov.pl/parki-krajobrazowe/-/asset_publisher/sE8O/content/sierakowski-park-krajobrazowy-/pop_up?_101_INSTANCE_sE8O_viewMode=print
- ↑ Rozporządzenie Nr 6/91 Wojewody Poznańskiego z dnia 12 sierpnia 1991 r. w sprawie: utworzenia Sierakowskiego Parku Krajobrazowego. 12.08.1991. [dostęp 2010-09-20]. Cytat: § 2
- ↑ Informacje ogólne, ZPKWW [dostęp 2023-01-16] (pol.).
- ↑ Pomniki przyrody - Przyroda - Dla turystów - Urząd Gminy Sierakow, www.sierakow.pl [dostęp 2023-01-16].
- ↑ Mapy.cz, Mapy.cz [dostęp 2022-07-20].
- ↑ Mapy.cz, Mapy.cz [dostęp 2022-07-20].
- ↑ Sierakowski Park Krajobrazowy - Ciekawe miejsca i atrakcje, strona 1 - Dla turystów - Urząd Gminy Sierakow, www.sierakow.pl [dostęp 2023-01-05].
Linki zewnętrzne Edytuj
- Sierakowski Park Krajobrazowy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-10-02].