Wikipedia

Siergiej Kowalow (bokser)

rosyjski pięściarz

Siergiej Aleksandrowicz Kowalow (ros. Серге́й Ковалёв; ur. 2 kwietnia 1983 w Czelabińsku) – rosyjski bokser, były dwukrotny zawodowy mistrz świata wagi półciężkiej organizacji WBO. Mieszka w USA.

Siergiej Kowalow
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Siergiej Aleksandrowicz Kowalow

Pseudonim

Krusher

Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1983
Czelabińsk

Obywatelstwo

Rosja

Wzrost

183 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

półciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

40

Zwycięstwa

35

Przez nokauty

29

Porażki

4

Remisy

1

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 14 maja 2022.
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera zawodowa edytuj

5 grudnia 2011 roku w Jekaterynburgu Ro­sjanin zmierzył się ze swoim rodakiem, Romanem Si­ma­kowem, który bro­nił pasa WBC Asian Bo­xing Co­un­cil. Pojedynek zakończył się technicznym nokautem w siódmej rundzie, po serii ciosów Kowalowa. Pięściarz zemdlał w ringu. Po przewiezieniu do szpitala w śpiączce lekarze zdecydowali się na operację mózgu, która się nie powiodła. Si­ma­kow zmarł trzy dni później nie od­zy­skaw­szy przy­tom­no­ści[1].

19 stycznia 2013 roku w Uncasville w Connecticut w USA Rosjanin pokonał przez nokaut w trzeciej rundzie Gabriela Campillo.

17 sierpnia 2013 roku na gali w Cardiff Kowalow zmierzył się z mistrzem świata wagi półciężkiej organizacji WBO Nathanem Cleverlym. Walijczyk dwukrotnie był liczony pod koniec 3 rundy. Na początku 4 rundy Rosjanin ponownie posłał mistrza na deski. Sędzia w obawie o zdrowie boksera z Walii przerwał pojedynek. Rosjanin odebrał mistrzowski pas Walijczykowi w piątej jego obronie.

Wymiary
wzrost – 183 cm
zasięg ramion – 184 cm
waga – kg (2013)

30 listopada 2013 w Colisée de Quebec w Quebecu w Kanadzie rosyjski pięściarz w pierwszej obronie pasa pokonał przez ciężki nokaut w drugiej rundzie Ukraińca Ismajiła Siłłacha[2].

29 marca 2014 w Atlantic City, w New Jersey, Kowalow pokonał przez nokaut w siódmej rundzie Amerykanina Cedrica Agnewa.

2 sierpnia 2014 w Atlantic City, w New Jersey, Kowalow w kolejnej obronie pasa pokonał przez nokaut w drugiej rundzie Australijczyka Blake’a Caparello.

Pojedynek unifikacyjny z Bernardem Hopkinsem edytuj

Sędzia ringowy
Punktacja sędziowska
Larry Layton 120:106, Kowalow
Carlos Ortiz Jr 120:107, Kowalow
Clark Sammartino 120:107, Kowalow

8 listopada 2014 na gali w Atlantic City, Kowaliow pokonał jednogłośnie na punkty Bernarda Hopkinsa (55-7-2, 32 KO), unifikując tytuły mistrza świata WBA, WBO i IBF wagi półciężkiej. Po dwunastu rundach sędziowie punktowali 120:107, 120:107 i 120:106 dla Rosjanina[3]. 14 marca 2015 na gali w Bell Centre w Montrealu zmierzył się z Kanadyjczykiem Jeanem Pascalem (29-2-1, 17 KO). Rosjanin, wygrywając pojedynek przez techniczny nokaut w ósmej rundzie obronił zdobyte tytuły po raz pierwszy[4].

25 lipca 2015 w Las Vegas znokautował w trzeciej rundzie Francuza Nadjiba Mohammedi (37-4, 23 KO)[5].

19 listopada 2016 roku zmierzył się z byłym mistrzem świata kategorii super średniej, Andre Wardem (30-0, 15 KO). Rosjanin zdominował pierwszą część pojedynku i miał nawet w drugiej rundzie Amerykanina na deskach. Z biegiem czasu to Ward jednak zaczął zyskiwać przewagę, i ostatecznie po dwunastu rundach sędziowie wypunktowali jego zwycięstwo (3x 114-113).

17 czerwca 2017 roku w Las Vegas przystąpił do rewanżowego pojedynku z Amerykaninem, przegrywając przez TKO w 8 rundzie.

Pojedynek o mistrza świata federacji WBO z Wiaczesławem Szabrańskim edytuj

25 listopada 2017 w Nowym Jorku, pokonał przez techniczny nokaut Wiaczesława Szabrańskiego (19-2, 16 KO). Przed końcem drugiego starcia półprzytomnego Ukraińca przed ciężkim nokautem uratował sędzia. Rosjanin odzyskał tym samym tytuł mistrza świata wagi półciężkiej federacji WBO, jaki wcześniej stracił na rzecz emerytowanego już Andre Warda

3 marca 2018 w Nowym Jorku pokonał przez techniczny nokaut rodaka Igora Michalkina (21-2, 9 KO), broniąc tytuł mistrza świata wagi półciężkiej federacji WBO.

Pojedynki z Eleiderem Alvarezem edytuj

4 sierpnia 2018 w Atlantic City przegrał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie z Kolumbijczykiem Eleiderem Alvarezem (24-0, 12 KO), tracąc tytuł WBO. W rewanżu 2 lutego 2019 w Frisco w Teksasie, pokonał Alvareza jednogłośną decyzją sędziów (2x 116:112 i 120:108) i odzyskał tytuł mistrza świata WBO w wadze półciężkiej[6].

24 sierpnia 2019 w Czelabińsku pokonał przez nokaut w jedenastej rundzie Brytyjczyka Anthony'ego Yarde (18-1, 17 KO) i obronił tytuł mistrza świata wagi półciężkiej federacji WBO[7].

Walka z Saulem Alvarezem i utrata tytułu WBO edytuj

2 listopada 2019 w MGM Grand w Las Vegas zmierzył się z mistrzem świata trzech kategorii wagowych, Saulem Alvarezem (53-1-2, 36 KO). Przegrał tę walkę przez TKO w 11 rundzie tracąc tytuł czempiona WBO. Do momentu przerwania walki, sędziowie punktowali jej przebieg 96-94, 96-94 na korzyść Meksykanina, oraz 95-95.[8]

Lista walk zawodowych edytuj

Statystyka stoczonych walk zawodowych
Zwycięstw: 34 (KO – nokautów: 29, walk zakończonych na punkty: 5)
Przegranych: 3 (KO – nokautów: 2, walk zakończonych na punkty: 1)
Remisów: 1
Rezultat Bilans Przeciwnik Typ Runda, czas Data Miejsce Uwagi
Zwycięstwo 35-4-1   Tervel Pulev UD 10 14 maja 2022   Forum, Inglewood
Przegrana 34-4-1   Saul Alvarez TKO 11 (12),

2:15

2 listopada 2019   MGM Grand, Las Vegas, Nevada Utracił pas mistrza świata WBO w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 34-3-1   Anthony Yarde KO 11 (12), 2:04 24 sierpnia 2019   Traktor Sport Palace, Czelabińsk Obronił pas mistrza świata WBO w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 33-3-1   Eleider Álvarez UD 12 3 lutego 2019   Ford Center at The Star, Frisco, Teksas zdobycie mistrzostwa świata WBO w wadze półciężkiej
Przegrana 32-3-1   Eleider Álvarez TKO 7 (12), 2:45 4 sierpnia 2018   Hard Rock Hotel & Casino, Atlantic City, New Jersey utrata mistrzostwa świata WBO w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 32-2-1   Igor Michalkin TKO 7 (12), 2:25 3 marca 2018   Madison Square Garden Theatre, Nowy Jork obrona mistrzostwa świata WBO w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 31-2-1   Wiaczesław Szabrański TKO 2 (12), 2:36 25 listopada 2017   Madison Square Garden Theatre, Nowy Jork zdobycie mistrzostwa świata WBO w wadze półciężkiej
Przegrana 30-2-1   Andre Ward TKO 8 (12), 2:29 17 czerwca 2017   Mandalay Bay Resort and Casino, Las Vegas, Nevada walka o mistrzostwo świata WBA Super, WBO i IBF w wadze półciężkiej
Przegrana 30-1-1   Andre Ward UD 12 19 listopada 2016   T-Mobile Arena, Las Vegas, Nevada, USA utrata mistrzostwa świata WBA Super, WBO i IBF w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 30-0-1   Isaac Chilemba UD 12 11 lipca 2016   DIVS, Jekaterynburg, Rosja obrona mistrzostwa świata WBA Super, WBO i IBF w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 29-0-1   Jean Pascal RTD 7 (12), 3:00 30 stycznia 2016   Centre Bell, Montreal, Quebec, Kanada obrona mistrzostwa świata WBA Super, WBO i IBF w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 28-0-1   Nadjib Mohammedi KO 3 (12), 2:38 25 lipca 2015   Mandalay Bay Resort and Casino, Las Vegas, Nevada obrona mistrzostwa świata WBA Super, WBO i IBF w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 27-0-1   Jean Pascal TKO 8 (12), 1:03 14 marca 2015   Centre Bell, Montreal, Quebec, Kanada obrona mistrzostwa świata WBA Super, WBO i w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 26-0-1   Bernard Hopkins UD 12 8 listopada 2014   The Ballroom, Boardwalk Hall, Atlantic City, New Jersey, USA obrona mistrzostwa świata WBO i zdobycie mistrzostwa świata WBA i IBF w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 25-0-1   Blake Caparello TKO 2 sierpnia 2014   Revel Atlantic City, Atlantic City, New Jersey, USA obrona mistrzostwa świata WBO w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 24-0-1   Cedric Agnew KO 7 (12), 0:58 29 marca 2014   Boardwalk Hall Ballroom, Atlantic City, New Jersey, USA obrona mistrzostwa świata WBO w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 23-0-1   Ismajił Siłłach KO 2 (12), 2:12 30 listopada 2013   Colisée de Quebec, Quebec City, Quebec, Kanada obrona mistrzostwa świata WBO w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 22-0-1   Nathan Cleverly TKO 4 (12), 0:29 17 sierpnia 2013   Motorpoint Arena, Cardiff, Walia zdobycie mistrzostwa świata WBO w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 21-0-1   Cornelius White TKO 3 (12), 1:45 14 czerwca 2013   Sands Casino Resort, Bethlehem, Pensylwania, USA
Zwycięstwo 20-0-1   Gabriel Campillo TKO 3 (10), 1:30 19 stycznia 2013   Mohegan Sun Casino, Uncasville, Connecticut, USA
Zwycięstwo 19-0-1   Lionell Thompson TKO 3 (10), 0:14 21 września 2012   Sands Casino Resort, Bethlehem, Pensylwania, USA
Zwycięstwo 18-0-1   Darnell Boone TKO 2 (8), 1:32 1 czerwca 2012   Sands Casino Resort, Bethlehem, Pensylwania, USA
Zwycięstwo 17-0-1   Roman Simakow TKO 7 (12), 0:47 5 grudnia 2011   DIVS, Jekaterynburg, Rosja zdobycie tytułu WBC Asian Boxing Council w wadze półciężkiej
Remis 16-0-1   Grover Young TD 2 (8), 1:31 27 sierpnia 2011   Playboy Mansion, Beverly Hills, Kalifornia, USA
Zwycięstwo 16-0   Douglas Otieno Okola KO 2 (10), 2:39 29 lipca 2011   Cosmopolitan of Las Vegas, Las Vegas, Nevada, USA zdobycie wolnego tytułu NABA USA w wadze półciężkiej
Zwycięstwo 15-0   Terrance Woods KO 3 (8), 1:54 6 maja 2011   Fantasy Springs Resort Casino, Indio, Kalifornia
Zwycięstwo 14-0   Julius Fogle KO 2 (8), 1:16 1 kwietnia 2011   UIC Pavilion, Chicago, Illinois, USA
Zwycięstwo 13-0   William Johnson TKO 2 (6), 1:53 12 marca 2011   Hilton Towers Ballroom, Luizjana, USA
Zwycięstwo 12-0   Karen Awetisian UD 6 15 grudnia 2010   Wodolej, Jekaterynburg, Rosja
Zwycięstwo 11-0   Dallas Vargas TKO 2 (8), 1:16 19 listopada 2010   UIC Pavilion, Chicago, Illinois, USA
Zwycięstwo 10-0   Darnell Boone SD 8 9 października 2010   Metro Fitness, Atlanta, Georgia, USA
Zwycięstwo 9-0   Kia Daniels KO 1 (6), 1:58 11 września 2010   Playboy Mansion, Beverly Hills, Kalifornia
Zwycięstwo 8-0   Harley Kilfian TKO 2 (6), 1:24 19 czerwca 2010   Emerald Queen Casino, Waszyngton, USA
Zwycięstwo 7-0   Nathan Bedwell TKO 1 (4), 2:15 19 marca 2010   Derby Park Expo, Louisville, Kentucky, USA
Zwycięstwo 6-0   Francois Ambang KO 2 (6), 2:23 6 marca 2010   Patriot Center, Fairfax, Wirginia, USA
Zwycięstwo 5-0   Micky Stackhouse TKO 2 (4), 1:07 10 października 2009   Coliseum Complex Events Center, Greensboro, Karolina, USA
Zwycięstwo 4-0   Ayodeji Fadeyi RTD 1 (4), 3:00 12 września 2009   Playboy Mansion, Beverly Hills, Kalifornia
Zwycięstwo 3-0   Michael Birthmark RTD 1 (4), 3:00 29 sierpnia 2009   Emerald Queen Casino, Tacoma, Waszyngton, USA
Zwycięstwo 2-0   Darryl Johnson TKO 1 (4), 2:06 8 sierpnia 2009   Columbia Metropolitan Convention Center, Columbia, Karolina Południowa, USA
Zwycięstwo 1-0   Daniel Chavez TKO 1 (4), 0:55 25 lipca 2009   Greensboro Coliseum Complex, Greensboro, Karolina Północna, USA debiut zawodowy

TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty

Przypisy edytuj

  1. ↑ Śmiertelny cios. bokser.org, 2011-12-12. [dostęp 2013-12-14]. (pol.).
  2. ↑ Trwa terror Kowaliowa. bokser.org, 2011-12-12. [dostęp 2013-12-14]. (pol.).
  3. ↑ Bernard Hopkins – Siergiej Kowaliow: Kosmita stracił tytuły mistrza świata. głos wielkopolski, 9 listopada 2014. [dostęp 2015-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 lutego 2015)]. (pol.).
  4. ↑ Król wagi pó lciezkiej jest tylko jeden-Kowaliow znów nokautuje. Bokser.org, 15 marca 2015. [dostęp 2015-03-15]. (pol.).
  5. ↑ Król wagi półciężkiej jest tylko jeden-Kowaliow znów nokutuje. Bokser.org, 26 lipca 2015. [dostęp 2015-07-26]. (pol.).
  6. ↑ KOWALIOW BIŁ DWA RAZY CZĘŚCIEJ: TERAZ CHCĘ POZOSTAŁYCH PASÓW!. Bokser.org, 3 lutego 2019. [dostęp 2019-02-03]. (pol.).
  7. ↑ Kowaliow nokautuje lewym prostym – pierwsza porażka Yarde. Bokser.org, 24 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-24]. (pol.).
  8. ↑ CANELO ALVAREZ ZNOKAUTOWAŁ KOWALIOWA! [online], www.bokser.org [dostęp 2019-11-03].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Siergiej_Kowalow_(bokser)&oldid=73520884”