Siergiej Szojgu
Siergiej Kużugietowicz Szojgu (ros. Сергей Кужугетович Шойгу; ur. 21 maja 1955 w Czadanie) – rosyjski wojskowy i polityk. Od 6 listopada 2012 minister obrony Federacji Rosyjskiej. Generał armii. Bohater Federacji Rosyjskiej.
| ||
 Minister obrony Federacji Rosyjskiej generał armii Siergiej Szojgu (2014) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 21 maja 1955 Czadan | |
| Minister obrony Federacji Rosyjskiej | ||
| Okres | od 6 listopada 2012 | |
| Przynależność polityczna | Jedna Rosja | |
| Poprzednik | Anatolij Sierdiukow | |
| ||
| Odznaczenia | ||
           
| ||
ŻyciorysEdytuj
Z pochodzenia jest Tuwińcem. Jego ojciec, Kużuget (1921–2010), był redaktorem gazety regionalnej, później pracował jako radziecki działacz partyjny. Przeszedł na emeryturę jako wiceprzewodniczący Rady Ministrów Tuwińskiej ASRR[1].
W 1977 ukończył studia w Krasnojarskim Instytucie Politechnicznym w zakresie inżynierii budownictwa. Doktor nauk ekonomicznych.
W latach 1977–1978 pracował na stanowisku majstra w przedsiębiorstwie Promchimstroj w Krasnojarsku, a w latach 1978–1979 był majstrem i naczelnikiem odcinka w przedsiębiorstwie Tuwinstroj w Kyzyle. W latach 1979–1984 pełnił funkcję kierownika robót, głównego inżyniera i naczelnika w przedsiębiorstwie Aczinskaluminijstroj w Aczyńsku.
Od 1984 zajmował kierownicze stanowiska w przedsiębiorstwach budowlanych. W latach 1984–1985 był zastępcą kierownika Sajanaluminstroju w Sajanogorsku, w latach 1985–1986 kierownikiem Sajantiażstroju, a w latach 1986–1988 kierownikiem Abakanwagonstroju w Abakanie.
Od 1988 działał w aparacie Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. W latach 1988–1989 był II sekretarzem Komitetu Miejskiego KPZR w Abakanie. W latach 1989–1990 pełnił funkcję inspektora Komitetu Krajowego KPZR w Kraju Krasnojarskim.
W latach 1990–1991 zajmował stanowisko Zastępcy Przewodniczącego Państwowego Komitetu Rosyjskiej Federacyjnej SRR ds. Architektury i Budownictwa.
Od 1991 pracuje w centralnym aparacie państwowych służb ratowniczych. W 1991 przewodniczył Państwowemu Komitetowi RFSRR ds. Sytuacji Nadzwyczajnych. W latach 1991–1994 był Przewodniczącym Państwowego Komitetu Federacji Rosyjskiej ds. Obrony Cywilnej, Sytuacji Nadzwyczajnych i Likwidacji Następstw Klęsk Żywiołowych. W 1994 mianowany na stanowisko Ministra FR ds. Obrony Cywilnej, Sytuacji Nadzwyczajnych i Likwidacji Następstw Klęsk Żywiołowych. Od 1996 zasiada w Radzie Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. W latach 2000–2004 był Zastępcą Przewodniczącego Rządu Federacji Rosyjskiej (wicepremierem).
Otrzymał szereg nagród i odznaczeń państwowych, w tym tytuł Bohatera Federacji Rosyjskiej.
Jest aktywnym politykiem. Od 1999 był jednym z liderów proprezydenckiego ruchu „Jedność”, a od 2001 jest członkiem kierownictwa partii Jedna Rosja, która wspiera Prezydenta FR Władimira Putina.
Od 17 listopada 2009 jest Prezesem Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego[2].
10 kwietnia 2010, decyzją Przewodniczącego Rządu Federacji Rosyjskiej W. Putina, został wiceprzewodniczącym specjalnej rosyjskiej komisji rządowej do zbadania przyczyn katastrofy polskiego Tu-154M w Smoleńsku (wraz z pierwszym wicepremierem Rosji Siergiejem Iwanowem i Tatianą Anodiną, przewodniczącą Międzypaństwowego Komitetu Lotniczego)[3].
Minister obrony Federacji RosyjskiejEdytuj
.jpg)
6 listopada 2012 decyzją Prezydenta Federacji Rosyjskiej Władimira Putina, S. Szojgu został mianowany ministrem obrony Federacji Rosyjskiej. Zastąpił na tym stanowisku odwołanego Anatolija Sierdiukowa w związku ze sprawą nadużyć w holdingu Oboronserwis podległego Ministerstwu Obrony FR[4].
26 lutego 2014 oświadczył, że Federacja Rosyjska planuje podpisać umowy z Wietnamem, Kubą, Wenezuelą, Nikaraguą, Seszelami, Singapurem oraz kilkoma innymi państwami, które umożliwiłyby stworzenie tam stałych rosyjskich baz wojskowych[5].
Ordery, odznaczenia i wyróżnieniaEdytuj
- Bohater Federacji Rosyjskiej (1999)[6]
- Order Świętego Andrzeja (2014)[7][8][9]
- Order „Za Zasługi dla Ojczyzny” I klasy (2020)[10]
- Order „Za Zasługi dla Ojczyzny” II klasy (2010)[11]
- Order „Za Zasługi dla Ojczyzny” III klasy (2005)[12]
- Order Aleksandra Newskiego (2014)
- Order Honoru (2008)[13]
- Order „Za osobiste męstwo” (1994)
- Medal „Obrońca Wolnej Rosji” (1993)
Siergiej Szojgu podczas spotkania z doradcą ds. bezpieczeństwa narodowego Johnem Boltonem w Moskwie w 2018 - Medal 850-lecia Moskwy
- Medal „Za zasługi w przeprowadzeniu wszechrosyjskiego spisu powszechnego”
- Medal „Na Pamiątkę 300-lecia Petersburga” (2003)
- Medal „Na Pamiątkę 1000-lecia Kazania” (2005)
- Medal jubileuszowy „60 lat zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (2005)
- Medal „Za wzmocnienie wspólnoty wojskowej” (czterokrotnie)
- Medal „Za staranność w wykonywaniu zadań wsparcia inżynieryjnego”
- Medal „200 lat Ministerstwa Obrony”
- Medal „Za powrót Krymu”
- Medal „200 lat Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rosji”
- Medal „Za wyróżnienie” (Służba Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej)
- Medal „Za wyróżnienie w reagowaniu kryzysowym”
- Medal „Za nienaganną służbę” (Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnej Federacji Rosyjskiej)
- Medal „Uczestnikowi nadzwyczajnych operacji humanitarnych”
- Order Republiki Tuwy (Tuwa)
- Order „Za zasługi dla Chakasji” (Chakasja)
Szojgu podczas spotkania w pałacu prezydenckim w Kiszyniowie z prezydentem Mołdawii Igorem Dodonem w 2019 - Order „Za zasługi” (Inguszetia)
- Nagroda Republiki Tuwy (Tuwa)
- Order „Za zasługi dla Kraju Ałtajskiego” (Kraj Ałtajski)
- Honorowy obywatel obwodu moskiewskiego
- Honorowy obywatel odwodu kemerowskiego
- Honorowy obywatel Republiki Jakucji
- Order Świętego Sergiusza Radoneżskiego I klasy (Rosyjski Kościół Prawosławny, 2014)[14]
- Order „Danaker” (Kirgistan, 2002)[15]
- Medal „Dank” (Kirgistan, 1997)[16]
- Order Przyjaźni (Kirgistan, 2020)[17]
- Order „Za zasługi w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego” (Wenezuela, 2015)[18]
- Medal „Krzyż Wielki Armii Nikaragui” (Nikaragua, 2015)[19]
- Order Flagi Serbskiej I klasy (Serbia, 2012)[20]
- Order Świętego Sawy (Serbski Kościół Prawosławny, 2003)[21]
- Krzyż Wielki Orderu Pro Merito Melitensi (Zakon Maltański, 2012)[22]
- Order Czerwonego Sztandaru (Mongolia, 2018)[23]
- Doktor honoris causa Akademii Państwowej Straży Pożarnej Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych Rosji[24]
- Doktor honoris causa Uniwersytetu Obrony Ministerstwa Obrony Serbii (2020)[25]
_7.jpg)
PrzypisyEdytuj
- ↑ Государственный деятель Тувы Кужугет Шойгу похоронен в Москве, Тува-Онлайн [dostęp 2020-06-29] (ros.).
- ↑ Русское географическое общество возглавил Сергей Шойгу (ros.). rnd.cnews.ru. [dostęp 2013-01-29].
- ↑ Путин утвердил состав комиссии по расследованию авиакатастрофы под Смоленском (ros.). ruvr.ru, 2010-04-10. [dostęp 2010-08-04].
- ↑ Rosja: Putin odwołał ministra obrony po skandalu korupcyjnym. gazeta.pl, 2012-11-06.
- ↑ Russia seeks several military bases abroad – Defense Minister, akipress.com [dostęp 2020-06-29].
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 20 сентября 1999 года № 1249 «О присвоении звания Героя Российской Федерации Шойгу С. К.», Президент России [dostęp 2020-06-26] (ros.).
- ↑ Новые государственные награды украсили кители руководства Минобороны РФ в День Победы, ТАСС [dostęp 2020-06-26].
- ↑ Кремль заказал высшую награду за военные заслуги ценой 1 млн руб., РБК [dostęp 2020-06-26] (ros.).
- ↑ Шойгу награжден уникальным орденом?, www.mk.ru [dostęp 2020-06-26] (ros.).
- ↑ Поздравление Сергею Шойгу с Днём рождения, Президент России [dostęp 2020-06-26] (ros.).
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 28 декабря 2010 года № 1629 «О награждении орденом „За заслуги перед Отечеством“ II степени Шойгу С. К.», docs.cntd.ru [dostęp 2020-06-26].
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 21 мая 2005 года № 571 «О награждении орденом „За заслуги перед Отечеством“ III степени Шойгу С. К.», Президент России [dostęp 2020-06-26] (ros.).
- ↑ Сергей Шойгу награжден орденом Почета, www.mchs.gov.ru [dostęp 2020-06-26].
- ↑ Святейший Патриарх Кирилл вручил церковные награды участникам торжеств в честь 700-летия преподобного Сергия Радонежского, Патриархия.ru [dostęp 2020-06-26] (ros.).
- ↑ Указ Президента Кыргызской Республики от 21 мая 2002 года УП № 118 «О награждении орденом „Данакер“ Шойгу С. К.»
- ↑ Указ Президента Кыргызской Республики от 22 января 1997 года УП № 24 «О награждении медалью „Данк“ Лавёрова Н. П., Николаева А. И., Пастухова Б. Н., Шойгу С. К.», cbd.minjust.gov.kg [dostęp 2020-06-26].
- ↑ Президент Киргизии наградил Шойгу орденом "Достук", ТАСС [dostęp 2020-06-26].
- ↑ Шойгу наградили орденом в Венесуэле, „РИА Новости”, 2015 [dostęp 2020-06-26] (ros.).
- ↑ Шойгу награжден "Большим крестом Армии Никарагуа" за заслуги перед народом республики, ТАСС [dostęp 2020-06-26].
- ↑ Сергей Шойгу награжден сербским орденом, RuSerbia.com, 3 lipca 2012 [dostęp 2020-06-26] (ros.).
- ↑ Шойгу награжден высшим орденом Сербской православной церкви, www.interfax-religion.ru [dostęp 2020-06-26].
- ↑ Шойгу вручили высшую награду Мальтийского ордена, lenta.ru [dostęp 2020-06-26].
- ↑ Министр обороны РФ Сергей Шойгу награжден орденом Боевого Красного Знамени, dambiev.livejournal.com [dostęp 2020-06-26] (pol.).
- ↑ Почётные доктора Академии ГПС МЧС России
- ↑ Главе российского военного ведомства генералу армии Сергею Шойгу присвоено звание почётного доктора университета обороны Сербии, function.mil.ru [dostęp 2020-06-26].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Siergiej Szojgu – sylwetka na stronie www.viperson.ru (ros.)