Sietesz
Sietesz – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Kańczuga.
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo | podkarpackie | |
| Powiat | przeworski | |
| Gmina | Kańczuga | |
| Liczba ludności (2011) | 1624[1][2] | |
| Strefa numeracyjna | 16 | |
| Kod pocztowy | 37-206 | |
| Tablice rejestracyjne | RPZ | |
| SIMC | 0604531 | |
Położenie na mapie gminy Kańczuga   Sietesz | ||
Położenie na mapie Polski  Sietesz | ||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  Sietesz | ||
Położenie na mapie powiatu przeworskiego  Sietesz | ||
 49°59′16″N 22°20′45″E/49,987778 22,345833
| ||
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Spis treści
HistoriaEdytuj
Otton z Pilczy – Pilecki w 1375 r. nadaje rycerzowi Wierzbieńcie wieś Mikulicze (Mikulice), jednocześnie wymienia w nim wsie sąsiednie jak: Sethescha (Sietesz), Nizaczyce (Niżatyce), Ostrów. Potem te dobra dziedziczyła Elżbieta Granowska z Pileckich (ur. ok. 1372, zm. 12 maja 1420 w Krakowie) – trzecia żona Władysława Jagiełły, królowa Polski.
Była jedynym dzieckiem wojewody sandomierskiego dziedzica Sieteszy Ottona z Pilczy i Jadwigi Melsztyńskiej (matki chrzestnej Jagiełły c. Jana siostra Spytki). Gdy w 1384 r. umarł jej ojciec, odziedziczyła po nim ogromne posiadłości łańcuckie oraz Sietesz i Pilicę stając się najbogatszą panną w Polsce. Sietesz była wzmiankowana w dokumencie z 1384 roku. Podczas trwającego 13 lat małżeństwa z Wincentym Granowskim, Elżbieta urodziła dwóch synów i trzy córki. Zorganizowała tu parafię przed 1391 rokiem. 12 grudnia 1410 r. Elżbieta została wdową i poślubiła 2 maja 1417 r. w Sanoku Króla Polski Władysława Jagiełłę. I tak Sietesz stała się miejscowością królewską. W 1450 roku właścicielem był Jan z Pilczy syn Eżbiety Granowskiej[3].
W 1515 r. Sietesz należała do tzw. klucza kańczudzkiego. W XVII w istniał tu dwór obronny, który został zniszczony w czasie wojen szwedzkich. W II poł. XIX w. była tu własność rodziny Łastawieckich.
21 stycznia 1943 Gestapo z pomocą SS zebrało mężczyzn w budynku szkoły. Franciszka Rewera i Kazimierza Lisowskiego rozstrzelało a około 20 innych mieszkańców wywiozło do więzień w Jarosławiu i Łańcucie[4].
W sierpniu 1943 r. Wehrmacht rozstrzelał w lesie 17 Polaków pochodzenia żydowskiego. Na miejscu egzekucji znajduje się mogiła pomordowanych.
ZabytkiEdytuj
- kościół parafialny, neogotycki (1906-1910) – zbudowany według projektu M. Kowalczuka. Wewnątrz kościoła – część starego, barokowego wyposażenia. Parafia sprzed 1391 roku.
- zespół dworski rodziny Łastawieckich
- ruiny dworu o XVIII-wiecznym rodowodzie
- park z XVIII w., przekomponowany w XIX w. na ogród typu krajobrazowego
- kaplica grobowa Łastawieckich (II poł. XIX w.)
- źródełko Świętego Antoniego
- w pobliżu znajduje się rezerwat przyrody „Husówka”
PrzypisyEdytuj
- ↑ Portal polskawliczbach.pl
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-04-12].
- ↑ Akta Grodzkie i Ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z Archiwów tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie wydane staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. 1888 rok. Tom 13.Termini terrestres Przeworscenses 1450.
- ↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 281.
- ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Linki zewnętrzneEdytuj
- Sietesz w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochaczew. Warszawa 1889.
- Historia parafii