Sigismondo Chigi
Sigismondo Chigi (ur. 19 sierpnia 1649, zm. 30 kwietnia 1678)[1] – włoski kardynał, bratanek papieża Aleksandra VII (1655–1667) i kuzyn kardynała Flavio Chigi (1631–1693)[2].
| Kardynał diakon | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 sierpnia 1649 |
| Data i miejsce śmierci |
30 kwietnia 1678 |
| Wielki przeor Rzymu | |
| Okres sprawowania |
1658–30 kwietnia 1678 |
| Legat apostolski w Ferrarze | |
| Okres sprawowania |
17 kwietnia 1673–23 marca 1676 |
| Wyznanie |
Rzymskokatolickie |
| Inkardynacja |
OSIoHieros |
| Kreacja kardynalska |
12 grudnia 1667 |
| Kościół tytularny |
S. Maria in Domnica (30 stycznia 1668) |
Życiorys edytuj
Miał niespełna sześć lat, gdy jego wuj, kardynał Fabio Chigi, został papieżem Aleksandrem VII. Przeznaczony do stanu duchownego, małoletni Sigismondo został przypisany do zakonu rycerskiego joannitów i od razu mianowany wielkim przeorem tego zakonu w Rzymie (1658). Funkcję tę sprawował aż do śmierci[2][3].
W 1667 zmarł Aleksander VII i jego następcą został Klemens IX (1667–1669), którego Aleksander VII uczynił sekretarzem stanu oraz kardynałem. Chcąc wyrazić swą wdzięczność wobec poprzednika, w ramach tzw. gestu rendere il cappello[1], na swym pierwszym konsystorzu 12 grudnia 1667 mianował 18-letniego Sigismondo kardynałem diakonem, udzielając mu przy okazji dyspens z powodu młodego wieku, braku nawet niższych święceń oraz obecności jego kuzyna Flavio w Kolegium Kardynalskim[2]. 30 stycznia 1668 otrzymał on jako tytularną diakonię kościół S. Maria in Domnica, który 19 maja 1670 wymienił na San Giorgio in Velabro[2]. W 1668 został członkiem Kongregacji ds. Soboru Trydenckiego, a w 1670 dodatkowo członkiem Kongregacji ds. Wód Doliny Chiana, Kongregacji Konsystorialnej, Kongregacji Indeksu, Kongregacji ds. Odpustów i Świętych Relikwii oraz Kongregacji ds. Obrzędów[4]. Uczestniczył w Konklawe 1669–1670 i konklawe 1676[2]. W latach 1673–1676 był legatem (namiestnikiem) apostolskim w Ferrarze[2].
Sigismondo Chigi zmarł w swoim rzymskim pałacu w wieku zaledwie 28 lat[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Alphonsus Ciacconius, Augustinus Oldoinus: Vitae et res gestae Pontificum Romanorum et S.R.E. Cardinalium. Rzym: 1677, s. kol. 787.
- ↑ a b c d e f g Salvador Miranda: The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-06-28]. (ang.).
- ↑ Gran Priorato di Roma. [dostęp 2013-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-18)]. (wł.).
- ↑ Christoph Weber: Die ältesten päpstlichen Staatshandbücher: Elenchus congregationum, tribunalium et Collegiorum urbis 1629-1714. Rzym - Fryburg Bryzgowijski - Wiedeń: Herder, 1991. ISBN 978-3451216534.