Siim Valmar Kiisler
Siim Valmar Kiisler (ur. 6 listopada 1965 w Tallinnie) – estoński polityk, samorządowiec, parlamentarzysta, od 2008 do 2014 minister ds. regionalnych, w latach 2017–2019 minister środowiska.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 listopada 1965 |
|---|---|
| Minister ds. regionalnych Estonii | |
| Okres |
od 2008 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Minister środowiska Estonii | |
| Okres |
od 2017 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujW 1984 ukończył szkołę średnią, w 1991 został absolwentem Uniwersytetu Technicznego w Tallinnie. Do 2003 pracował w spółce prawa handlowego Glacier Eesti AS, dochodząc do stanowiska przewodniczącego rady nadzorczej. Od 1999 do 2001 był urzędnikiem w administracji jednej stołecznych dzielnic. W 1999 i w 2003 wybierany do tallińskiej rady miejskiej.
W 2003 uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Państwowego X kadencji z ramienia partii Res Publica, który z krótką przerwą wykonywał do 2007. Ze swoim ugrupowaniem przystąpił do nowej formacji pod nazwą Isamaa ja Res Publica Liit. W 2007 został wiceministrem w resorcie gospodarki i łączności kierowanym przez Juhana Partsa. 22 stycznia 2008 objął urząd ministra ds. regionalnych w drugim rządzie Andrusa Ansipa. W 2011 ponownie wszedł w skład Riigikogu. W kwietniu tego samego roku po raz drugi stanął na czele resortu spraw regionalnych w trzecim rządzie dotychczasowego premiera[1]. Urząd ten sprawował do marca 2014. W 2015 zasiadł w parlamencie XIII kadencji.
W czerwcu 2017 powrócił w skład estońskiego rządu, obejmując u Jüriego Ratasa stanowisko ministra środowiska[2]. Urząd ten sprawował do kwietnia 2019. W tymże roku objął mandat posła XIV kadencji zwolniony na skutek śmierci jednego z deputowanych[3]; wykonywał go do 2021[4]. W 2022 został wykluczony z partii Isamaa, w tym samym roku ponownie w trakcie kadencji zasiadł w parlamencie w miejsce jednego z nowo powołanych członków rządu[5]. Został też działaczem ugrupowania Parempoolsed[5].
Życie prywatne
edytujSiim Valmar Kiisler jest żonaty, ma trzech synów i córkę.
Odznaczenia
edytuj- Order Gwiazdy Białej III klasy (2020)[6]
Przypisy
edytuj- ↑ Peaministrikandidaat esitab riigipeale uue valitsuse koosseisu, valitsus.ee, 5 kwietnia 2011 [zarchiwizowane 2013-10-22] (est.).
- ↑ Four new ministers sworn in [online], err.ee, 12 czerwca 2017 [dostęp 2017-06-14] (ang.).
- ↑ Mart Nuti asemel läheb riigikokku Siim Kiisler [online], err.ee, 3 czerwca 2019 [dostęp 2021-01-26] (est.).
- ↑ Isamaa ja EKRE valitsusest lahkumisega vahetub riigikogus vähemalt viis saadikut [online], err.ee, 15 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-26] (est.).
- ↑ a b Kiisler to represent Parempoolsed in Riigikogu as Reinsalu replacement [online], err.ee, 18 lipca 2022 [dostęp 2024-05-17] (ang.).
- ↑ Bearers of Decorations – Siim Valmar Kiisler – Valgetähe III klassi teenetemärk [online], president.ee [dostęp 2025-05-28] (ang.).
Bibliografia
edytuj- Siim-Valmar Kiisler, siseministeerium.ee [zarchiwizowane 2014-03-26] (ang.).