Sikorski II

kaszubski herb szlachecki

Sikorski II (Cietrzew odmienny, Leliwa odmienny)kaszubski herb szlachecki, odmiana herbu Cietrzew albo Leliwa.

Herb Sikorski II
Herb Sikorski II a
Herb Sikorski II b

Opis herbu edytuj

Herb znany był przynajmniej w trzech wariantach. Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

Sikorski II (Cietrzew odmienny, Leliwa odmienny): W polu błękitnym półksiężyc z twarzą (okiem w lewo) srebrny, nad którym gwiazda złota. Klejnot: nad hełmem bez korony ptak srebrny. Labry błękitne, podbite srebrem.

Sikorski II a (Cietrzew odmienny, Leliwa odmienny): W polu półksiężyc, nad którym gwiazda. Barwy nieznane. Nad tarczą sama korona, w której klejnot: cietrzew czarny.

Sikorski II b (Cietrzew odmienny, Leliwa odmienny): W polu półksiężyc z twarzą, nad którym gwiazda; na niej ptak. Barwy nieznane. Hełm w koronie i z labrami, ale bez klejnotu.

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Wariant II przytoczony w herbarzu Siebmachera, Ostrowskiego (Księga herbowa rodów polskich, bez barw) oraz Ledebura (Adelslexikon der preussichen Monarchie von...). Wariant II a pochodzi z pieczęci Jana Teofila Sikorskiego, wyciśniętej na dokumencie z 6 sierpnia 1728. Wariant II b pochodzi z pieczęci tego samego herbownego, z dokumentu datowanego na 3 września 1720. Wszystkie warianty obrazują zapewne kolejne etapy ewolucji herbu od Cietrzewia do odmiany Leliwy.

Rodzina Sikorskich edytuj

Herb Sikorski II przypisywano gałęzi z Warmii, z której Anton von Sikorski składał w 1772 przysięgę lenną królowi pruskiemu. Anton był dziedzicem dóbr Katrajny. Z tej samej linii pochodzić miał Joachim, wspominany w 1809, oraz Anton, deputat do Departamentu Krajowego w Morągu w 1810. Wariantami odmiennymi posługiwał się Jan Teofil Sikorski (ok. 1650-1740), pisarz i burgrabia grodzki pomorski, właściciel wsi Wyczechowo.

Herbowni edytuj

Sikorski (Schikorski, Sicorsky, Sikorsky, Sykorski, Sykorsky).

Sikorscy z Kaszub znani głównie byli z herbem Cietrzew. Z takim też herbem wylegitymowali się w Królestwie Polskim. Wariantem tego herbu był Sikorski I. Istniały też inne herby przypisywane tej rodzinie, powstałe, jak się zdaje, jako herby mówiące: Sikorski III, Sikorski IV i Sikorski V.

Przypisy edytuj

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia edytuj

  • Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.3. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2009, s. 169-173, 272. ISBN 978-83-927383-6-7.