Silnik elektryczny obcowzbudny

Silnik elektryczny obcowzbudnysilnik elektryczny prądu stałego, w którym uzwojenie wzbudzające jest zasilane z oddzielnego źródła napięcia (innego niż uzwojenie twornika).

Silniki obcowzbudne ze względu na identyczne właściwości z silnikami wzbudzanymi magnesami trwałymi rozpatruje się je łącznie. Silniki tego typu stosuje się przeważnie jako silniki prądu stałego o dużym zakresie zmian prędkości obrotowej. W obu przypadkach strumień magnetyczny jest stały, a do zmiany prędkości obrotowej wykorzystuje się napięcie twornika (wirnika). Przy stałym napięciu twornika moment obrotowy zmniejsza się w miarę wzrostu prędkości obrotowej. Prąd twornika jest proporcjonalny do momentu napędowego.

Ważniejsze wzory:

gdzie:

  • siła elektromotoryczna (SEM)
  • – Stała wynikająca z konstrukcji silnika
  • -Prędkość kątowa z jaką wiruje twornik
  • – strumień magnetyczny wytwarzany przez elektromagnesy
  • – moment elektromagnetyczny wytwarzany przez silnik
  • – moment mechaniczny wytwarzany przez napędzane przez sinik urządzenie.
  • – prąd twornika
  • – moc elektryczna w obwodzie twornika, która zamieniana jest na moc mechaniczną.
  • – moc mechaniczna
  • – napięcie twornika
  • – rezystancja regulacyjna
  • – rezystancja zastępcza układu
  • – prędkość biegu jałowego, największa prędkość jaką może osiągnąć silnik
  • – współczynnik nachylenia charakterystyki mechanicznej

Powyższe wzory są również słuszne dla silników elektrycznych bocznikowych. Silniki obcowzbudne stosuje się w trakcji elektrycznej (tramwaje, kolej), w maszynach wyciągowych, dźwigach. Silnik obcowzbudny wraz z regulatorem obrotów może być zasilany z jednego źródła napięcia, wówczas regulacja prędkości może odbywać się przez zmianę napięciem zasilania twornika lub rzadziej przez zmianę strumienia wzbudzenia oraz obciążeniem dodatkową rezystancją regulacyjną.

Bibliografia edytuj

  • Urządzenia i systemy mechatroniczne, Mariusz Olszewski.