Simson DUO
Simson DUO – potoczna nazwa prostego w konstrukcji, dwuosobowego trójkołowca DUO, produkowanego w latach 1972–1991 w Niemieckiej Republice Demokratycznej, przeznaczonego dla osób z niepełnosprawnością narządów ruchu.
| |
| Producent | |
|---|---|
| Okres produkcji |
1973-1991 |
| Napęd | |
| Silnik |
jednocylindrowy dwusuwowy |
| Pojemność |
49,6 cm³ |
| Ogumienie | |
| Rozmiar opon |
2.75-16R |
| Wymiary i masa | |
| Długość |
2130 mm |
| Szerokość |
1450 mm |
| Wysokość |
1380 mm |
| Masa własna |
163 kg |
| Pojemność baku |
14 l w tym 3 rezerwy |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
55 km/h |
| Inne | |
| Poprzednik |
DUO 4 |
| Następca |
DUO 4/2 |
DUO powstał jako następca i wersja rozwojowa trójkołowca Piccolo-DUO, produkowanego w latach sześćdziesiątych w fabryce Louis Krause w Lipsku. Wytwarzany był z wykorzystaniem silników motorowerów Simson oraz części i podzespołów pojazdów produkowanych w NRD. Poczynając od 1972 roku, produkowany był w zakładach FAB Brandis jako DUO 4, a od 1973 DUO 4/1. W 1981 roku przeniesiono produkcję trójkołowca do zakładów VEB Robur-Werke w Zittau. W 1989 opracowano tu kolejny model DUO 4/2 wyposażony w 4-biegowy silnik M542E wyposażony w rozrusznik elektryczny, pochodzący z motoroweru Simson SR 50. W 1990 roku produkcja ponownie przeniesiona została do zakładów FAB Brandis GmbH. W 1991 produkcję trójkołowca zakończono. Eksportowany w latach 80. XX wieku do krajów socjalistycznych DUO był popularnym pojazdem inwalidzkim w Europie Środkowej i Wschodniej.
Opis konstrukcji edytuj
Simson DUO miał zamontowany silnik motocyklowy M53/11 AR o pojemności 50 cm³. Napędzane było tylko jedno, lewe koło tylne. Napęd przeniesiony łańcuchem. Pojazd nie miał biegu wstecznego. Kabina była dwuosobowa; kierowca siedział z lewej strony pojazdu. Dach trójkołowca DUO z tkaniny laminowanej (dermatoidu) oparty był na stelażu ze stalowych rurek, który podtrzymywał jednocześnie przednią szybę.
Silnik pojazdu uruchamiany był ręczną dźwignią dostępną z zewnątrz lub wewnątrz. Hamulec uruchamiany był przez naciśnięcie kolumny kierownicy, ruch której systemem dźwigni i linek przekazywany był na wszystkie trzy koła. Zmiana biegów, poczynając od modelu DUO 4/1 – dźwignią ręczną; sprzęgło – automatyczne, odśrodkowe. Zawieszenie kół na niezależnych wahaczach resorowanych amortyzatorami motocyklowymi z tłumieniem olejowym, koła tylne stabilizowane pionowo drążkiem reakcyjnym. Amortyzator skrętu w układzie kierowniczym w postaci cięgła Bowdena w układzie zamkniętym. Pojazd w stanie suchym ważył 147 kg. Konstrukcyjna prędkość maksymalna wynosi 55 km/h, w praktyce nie przekraczała 60 km/h.
Zobacz też edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- DUO-page (de). simson-duo-page.de.vu. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-11-12)].
- DUO na Eastbikes (de)
- Schwalbennest (de). schwalbennest.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-02)].