Sina Arnet

szwajcarska skoczkini narciarska

Sina Arnet (ur. 28 lipca 2005 w Stans[2]) – szwajcarska skoczkini narciarska, reprezentantka klubu Nordic Engelberg. Zwyciężczyni klasyfikacji generalnej FIS Cup w sezonie 2021/2022. Medalistka zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy oraz mistrzostw kraju.

Sina Arnet
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 2005
Stans

Klub

Nordic Engelberg

Wzrost

166 cm[1]

Debiut w PŚ

12 marca 2022 w Oberhofie (25. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

12 marca 2022 w Oberhofie (25. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
srebro Planica 2023 indywidualnie
brąz Lahti 2022 indywidualnie
brąz Lahti 2022 druż. miesz.
Inne nagrody
Letni Puchar Interkontynentalny
srebro 2. miejsce
2024
FIS Cup
złoto 1. miejsce
2021/2022

Przebieg kariery

edytuj

W styczniu 2020 zadebiutowała w FIS Cupie, zajmując kolejno 7. i 12. miejsce w Rastbüchl, ale przez swój młody wiek nie zdobyła punktów. Pierwsze punkty cyklu FIS Cup zdobyła 11 grudnia 2020, zajmując 16. lokatę w Kanderstegu[3].

W lipcu 2021 wystartowała w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 14. i 25. pozycje w zawodach w Kuopio. W sierpniu dwukrotnie zwyciężyła w zawodach FIS Cup rozgrywanych w Einsiedeln, a w zimowej części sezonu 2021/2022 jeszcze trzykrotnie, w Kanderstegu i Oberhofie, stawała na podium tego cyklu[3], dzięki czemu zwyciężyła w jego klasyfikacji generalnej[4]. W styczniu 2022 zadebiutowała w zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego, zajmując 26. pozycję w zawodach w Innsbrucku. 12 marca 2022 zawodniczka zadebiutowała w Pucharze Świata. W zawodach w Oberhofie zajęła 25. miejsce, tym samym zdobywając pierwsze punkty PŚ. Pod koniec sezonu 2021/2022 wzięła udział w Mistrzostwach Świata Juniorów 2022 w Zakopanem, gdzie indywidualnie zajęła 11. lokatę[3]. Wystartowała również na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2022, na którym zdobyła brązowy medal indywidualnie oraz w drużynie mieszanej. 6 sierpnia 2022 zadebiutowała w Letnim Grand Prix. W Courchevel uplasowała się na 25. pozycji, jednocześnie zdobywając swoje pierwsze punkty w tym cyklu[3].

Zdobywała medale mistrzostw Szwajcarii: złoty w 2017[5] i 2020[6], srebrny w 2018[7] i 2021[8] oraz brązowy w 2019[9].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 23 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 80,5 m 84,6 pkt Nie zakwalifikowała się.
7. 26 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[a] 84,0 m 88,5 m 879,2 pkt (197,2 pkt) 138,0 pkt Niemcy
33. 1 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 101,5 m 82,8 pkt 181,4 pkt Alexandria Loutitt
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
11. 3 marca 2022   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 90,0 m 90,5 m 202,1 pkt 38,4 pkt Nika Prevc
9. 2 lutego 2023   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 indywid. 88,0 m 87,0 m 194,9 pkt 65,8 pkt Alexandria Loutitt
4. 5 lutego 2023   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż. miesz.[b] 90,5 m 93,5 m 864,5 pkt (216,6 pkt) 55,7 pkt Słowenia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
23. 27 czerwca 2023   Zakopane[c] Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 76,5 m 79,5 m 167,5 pkt 95,1 pkt Jacqueline Seifriedsberger
6. 29 czerwca 2023 Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[d] 91,5 m 90,0 m 765,7 pkt (189,3 pkt) 173,6 pkt Austria
20. 30 czerwca 2023 Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 107,5 m 113,5 m 161,2 pkt 116,2 pkt Nika Križnar
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
3.   24 marca 2022   Lahti[e] Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 87,5 m 90,0 m 221,5 pkt 34,0 pkt Nika Prevc
3.   25 marca 2022   Lahti[e] Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[f] 89,0 m 86,5 m 857,0 pkt (212,0 pkt) 56,0 pkt Słowenia
2.  23 stycznia 2023   Planica[g] Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 89,5 m 88,5 m 207,3 pkt 23,3 pkt Nika Prevc

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[10]
2021/2022 50.
2022/2023 43.
2023/2024 52.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj

stan na 16 lutego 2025

Źródło[3][11]
Sezon 2021/2022
                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 25 29 8
Sezon 2022/2023
                                                    punkty
q 40 30 31 - 32 21 36 27 - - - - - - - - 30 30 - - 35 29 20 38 - 30
Sezon 2023/2024
                                                punkty
30 30 35 33 39 38 q 40 q 38 34 - - - - q 33 - 26 36 40 q - - 7
Sezon 2024/2025
                                                  punkty
- - 37 q 36 - - - - - - - - - 30 32 - - 1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[3][11]
Sezon
2023/2024
 
11
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[10]
2023 28.
2024 39.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[12]
2022/2023 30.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[13]
2023/2024 41.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[14]
2022 37.
2023 29.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[3][11]
2022
          punkty
- - 25 12 33 28
2023
              punkty
- - 16 13 - - 20 46
2024
          punkty
- - - - 37 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[15]
2023/2024 36.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

edytuj
Źródło[3][11]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 4 stycznia 2025   Falun Lugnet K-90 HS-100 89,5 m 92,5 m 215,9 pkt 2. 21,6 pkt Emely Torazza
2. 5 stycznia 2025   Falun Lugnet K-90 HS-100 89,5 m 92,0 m 220,7 pkt 3. 27,5 pkt Emely Torazza

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Interkontynentalnego

edytuj

stan na 9 lutego 2025

Źródło[3][11]
Sezon 2023/2024
                        punkty
- - - - - - - - 14 4 - - 68
Sezon 2024/2025
                            punkty
9 9 - - 2 3 15 12 - - 236
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[16]
2023 7.
2024 2.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

edytuj
Źródło[3][11]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 29 września 2024   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 106,5 m 106,5 m 234,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

edytuj
Źródło[3][11]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 17 września 2023   Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 107,5 m 104,0 m 228,3 pkt 3. 21,5 pkt Annika Sieff
2. 28 września 2024   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 104,0 m 105,0 m 229,1 pkt 2. 3,0 pkt Maja Kovačič
3. 29 września 2024   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 106,5 m 106,5 m 234,0 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu LPI 2024

Źródło[3][11]
2023
        punkty
- - 5 3 105
2024
                    punkty
16 12 - - 4 12 2 1 - - 289
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[17]
2021/2022 82.
2022/2023 12.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Źródło[3][11]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 9 grudnia 2022   Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 110,5 m 107,5 m 246,4 pkt 2. 0,3 pkt Nora Midtsundstad
2. 10 grudnia 2022   Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 109,5 m 113,0 m 253,4 pkt 2. 7,0 pkt Nora Midtsundstad

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[3][11]
Sezon 2021/2022
                                punkty
- - - - - - 26 27 - - - - - - - - 9
Sezon 2022/2023
                punkty
2 2 - - - - - - 160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[18]
2021 44.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[3][11]
2021
            punkty
14 25 - - - - 24
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[19]
2020/2021 36.
2021/2022 1.
2022/2023 48.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Źródło[3][11]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 28 sierpnia 2021   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 102,0 m 104,5 m 222,6 pkt
2. 29 sierpnia 2021   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 110,0 m 106,0 m 235,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Źródło[3][11]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 28 sierpnia 2021   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 102,0 m 104,5 m 222,6 pkt 1.
2. 29 sierpnia 2021   Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 110,0 m 106,0 m 235,0 pkt 1.
3. 11 grudnia 2021   Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 87,5 m 94,5 m 212,7 pkt 2. 13,4 pkt Emma Chervet
4. 26 lutego 2022   Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 87,0 m 88,0 m 208,0 pkt 2. 16,8 pkt Anna Hoffmann
5. 27 lutego 2022   Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 92,0 m 93,0 m 238,0 pkt 3.[h] 8,5 pkt Anna Twardosz

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj
Źródło[3][11]
Sezon 2019/2020
                                punkty
- - - - - - - - - - - - 7 12 - - 0
Sezon 2020/2021
                punkty
16 14 - - - - 24 15 56
Sezon 2021/2022
                                          punkty
- - 14 14 - - 1 1 - - - - - - 8 2 10 - - 2 3 514
Sezon 2022/2023
                            punkty
- - 7 10 - - - - - - - - - - 62
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

  1. Skład zespołu: Gregor Deschwanden, Simon Ammann, Emely Torazza i Sina Arnet
  2. Skład zespołu: Remo Imhof, Sina Arnet, Emely Torazza i Juri Kesseli
  3. Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  4. Skład zespołu: Emely Torazza, Killian Peier, Sina Arnet i Gregor Deschwanden
  5. a b Gospodarzem Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2022 było Vuokatti, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Lahti.
  6. Skład zespołu: Emely Torazza, Yanick Wasser, Sina Arnet i Lean Niederberger
  7. Gospodarzem Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2023 był region Friuli-Wenecja Julijska, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Planicy.
  8. Ex aequo z Paige Jones

Przypisy

edytuj
  1. Sina Arnet. swiss-ski.ch. [dostęp 2023-01-24]. (niem.).
  2. Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2023-01-24]. (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Sina ARNET - Athlete Biography. fis-ski.com. [dostęp 2025-01-11]. (ang.).
  4. Sina Arnet - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-14]. (ang.).
  5. Dominik Formela: Za nami półmetek Mistrzostw Szwajcarii. skijumping.pl, 2017-10-14. [dostęp 2022-05-19].
  6. Adam Bucholz: Deschwanden mistrzem Szwajcarii, upadek Peiera. skijumping.pl, 2020-10-24. [dostęp 2022-05-19].
  7. Dominik Formela: Wiatr storpedował Mistrzostwa Szwajcarii. skijumping.pl, 2018-10-14. [dostęp 2022-05-19].
  8. Bartosz Leja: Gregor Deschwanden i Emely Torazza mistrzami Szwajcarii. Bez Ammanna i Peiera na starcie. skokipolska.pl, 2021-10-16. [dostęp 2022-05-07].
  9. Adam Bucholz, Dominik Formela: Peier mistrzem Szwajcarii. skijumping.pl, 2019-10-12. [dostęp 2022-05-19].
  10. a b Sina ARNET - Athlete Biography; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-21]. (ang.).
  11. a b c d e f g h i j k l m n Adam Kwieciński: ARNET Sina 2005.07.28 SUI. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2025-01-11].
  12. Turniej Sylwestrowy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  13. Turniej Dwóch Nocy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  14. Sina ARNET - Athlete Biography; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).
  15. Sina ARNET - Athlete Biography; Intercontinental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
  16. Letni Puchar Interkontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  17. Sina ARNET - Athlete Biography; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-18]. (ang.).
  18. Letni Puchar Kontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  19. Sina ARNET - Athlete Biography; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-18]. (ang.).

Bibliografia

edytuj