Sinan Şamil Sam
Sinan Şamil Sam (ur. 23 czerwca 1974 we Frankfurcie, zm. 30 października 2015 w Stambule[1]) − turecki bokser, mistrz świata amatorów w wadze superciężkiej (1999), dwukrotny zawodowy mistrz Europy w wadze ciężkiej (2002-2004, 2008).
Pseudonim |
Byk znad Bosforu | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | ||||||||||||||||||||||
Obywatelstwo | ||||||||||||||||||||||
Styl walki |
praworęczny | |||||||||||||||||||||
Kategoria wagowa |
ciężka | |||||||||||||||||||||
Bilans walk zawodowych | ||||||||||||||||||||||
Liczba walk |
35 | |||||||||||||||||||||
Zwycięstwa |
31 | |||||||||||||||||||||
Przez nokauty |
16 | |||||||||||||||||||||
Porażki |
4 | |||||||||||||||||||||
Remisy |
0 | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Sportowa kariera
edytujBoks amatorski
edytujUrodził się w Niemczech, w rodzinie tureckich imigrantów. W 1992 roku w Edynburgu zdobył srebrny medal mistrzostw Europy juniorów w wadze średniej (75 kg), przegrywając jedynie z Wasilijem Żyrowem. W tym samym roku w Montrealu został mistrzem świata juniorów w wadze półciężkiej (81 kg), pokonując w finale Portorykańczyka Alexandra Gonzaleza.
Wśród seniorów startował od 1993 roku. W maju 18-letni Turek zadebiutował na mistrzostwach świata w Tampere − dotarł do ćwierćfinału wagi półciężkiej. Cztery miesiące później, na mistrzostwach Europy w Bursie awansował do finału (eliminując po drodze m.in. Svena Ottke), w którym uległ mistrzowi Rosji, Igorowi Kszyninowi.
W 1994 roku przeszedł do wagi ciężkiej (91 kg). W następnym roku zdobył brązowy medal rozgrywanych w Berlinie mistrzostw świata (porażka w półfinale z Luanem Krasniqim). W 1996 roku został wyeliminowany z mistrzostw Europy już w pierwszej walce i tym samym nie zakwalifikował się na igrzyska olimpijskie w Atlancie.
Od 1997 roku walczył w wadze superciężkiej (ponad 91 kg). W nowej kategorii zdobył brązowy medal mistrzostw Europy w Mińsku (porażka w półfinale z obrońcą tytułu, Aleksiejem Lezinem).
Największy sukces w amatorskiej karierze odniósł w sierpniu 1999 roku, podczas mistrzostw świata w Houston. Zdobył wtedy złoty medal, pokonując kolejno: Tomasza Bonina, Audleya Harrisona, Feliksa Diaczuka i w wyrównanej walce finałowej Muchtarchana Dyldäbekowa[2].
Boks zawodowy
edytujPo wywalczeniu amatorskiego mistrzostwa świata podpisał kontrakt z niemiecką grupą promotorską Universum i przeszedł na zawodowstwo. Trenował w Hamburgu pod kierunkiem Fritza Sdunka.
Po wygraniu 15 walk z rzędu, 12 października 2002 roku zmierzył się w Schwerinie z mistrzem Europy EBU wagi ciężkiej, Przemysławem Saletą (41-4-0). Turek odebrał tytuł Polakowi, pokonując go przez techniczny nokaut w 7. rundzie (wcześniej 4 nokdauny Salety). W 2003 roku dwukrotnie obronił pas, wygrywając przed czasem z Brytyjczykami Dannym Williamsem (27-1-0) i Juliusem Francisem (23-10-1).
We wrześniu 2003 roku walczył jedyny raz w USA, gdy zmierzył się w Buffalo z ówcześnie również niepokonanym Juanem Carlosem Gómezem (36-0-0), byłym mistrzem świata WBC w wadze juniorciężkiej. Sam przegrał z Kubańczykiem zdecydowanie na punkty. Drugą porażkę w zawodowej karierze poniósł 14 lutego 2004 roku w Stuttgarcie, gdy w trzeciej obronie mistrzostwa Europy uległ przez decyzję większości Luanowi Krasniqiemu (25-1-0).
W listopadzie 2004 roku zdobył interkontynentalne mistrzostwo WBC, pokonując przez techniczny nokaut Rosjanina Dienisa Bachtowa (19-2-0). Po zwycięstwie nad Peterem Okhelo (17-3-0), 12 listopada 2005 roku Sam walczył w Hamburgu z Olegiem Maskajewem (31-5-0) o prawo zmierzenia się z mistrzem świata WBC, Hasimem Rahmanem. Rosjanin wygrał przez jednogłośną decyzję sędziów.
W 2006 roku Sam wygrał trzy walki, po czym w czerwcu 2007 roku wystąpił w Ankarze w kolejnym eliminatorze do walki o mistrzostwo WBC. Jego przeciwnikiem był Oliver McCall (50-8-0). Turek ponownie został pokonany przez jednogłośną decyzję.
W maju 2008 roku miał walczyć w Stambule z Mattem Skeltonem o mistrzostwo Europy, jednak najpierw pojedynek przełożono ze względu na kontuzję ręki Turka, a następnie odwołano z powodu choroby Anglika. Ostatecznie Sam walczył o tytuł 4 lipca w Ankarze z byłym mistrzem, Paolo Vidozem (25-4-0). Walka zakończyła się kontrowersyjnym remisem (114:114, 115:113, 115:115); wielu neutralnych obserwatorów uważało, że zwyciężył Vidoz[3]. Tydzień później EBU zmieniła wynik na 114:114, 115:113, 115:114 − jednak nie na rzecz Włocha, a Turka. Jeden z sędziów punktowych, Francuz Robin Dolpierre, przyznał się bowiem do rzekomej pomyłki, punktując ostatnią rundę 10:9 dla Vidoza, zamiast 10:10[4]. Tym samym Sam odzyskał po 4 latach mistrzostwo Europy. EBU zobligowała go jdnak do przyznania Vidozowi rewanżu. Nie doszło do niego, gdyż Turek wkrótce potem zrezygnował z tytułu.
Walka z Vidozem była nieoczekiwanie ostatnią w karierze Sama. Kolejny pojedynek miał stoczyć w 2009 roku przeciwko Kaliemu Meehanowi, jednak z udziału w nim wykluczyła go operacja usunięcia kamieni żółciowych[5]. W grudniu 2010 roku został ponownie hospitalizowany po tym, jak zaczął wymiotować krwią. Umieszczono go na oddziale intensywnej terapii w jednym ze stambulskich szpitali, gdzie zdiagnozowano marskość wątroby. Stan boksera lekarze oceniali początkowo jako "krytyczny"[6]. Mimo to poprawił się on na tyle, iż po niecałym miesiącu leczenia pięściarz został zwolniony do domu. Przewidywano jednak, iż będzie w przyszłości musiał się poddać transplantacji wątroby[7]. Ostatecznie Sam nie odzyskał zdrowia i w dniu 30 października 2015 roku zmarł z powodu niewydolności wątroby i nerek.
Przypisy
edytuj- ↑ Były bokserski mistrz Europy nie żyje. wp.pl, 30 października 2015. [dostęp 2015-10-30]. (pol.).
- ↑ 10.World Championships - Houston, USA - August 20-27 1999. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2011-08-10]. (ang.).
- ↑ SAM DECLARED EUROPEAN CHAMPION. sportinglife.com. [dostęp 2011-08-10]. (ang.).
- ↑ EBU Declares Sinan Samil Sam New European Champion. saddoboxing.com, 17 lipca 2008. [dostęp 2011-08-10]. (ang.).
- ↑ Former Boxing European Champ Sam Sidelined By Gall Stones. saddoboxing.com, 12 sierpnia 2009. [dostęp 2011-08-10]. (ang.).
- ↑ Liver cirrhosis – Sinan Samil Sam hospitalized. boxingnews24.com, 20 grudnia 2010. [dostęp 2011-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-22)]. (ang.).
- ↑ Sinan Samil Sam released from hospital. boxingnews24.com, 14 stycznia 2011. [dostęp 2011-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).