Sitniczka drobna

Sitniczka drobna
	; Sitniczka drobna
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	Schoenoplectiella
Gatunek	sitniczka drobna
	Nazwa systematyczna
	Schoenoplectiella supina (L.) Lye; Lidia 6: 27 (2003)
Synonimy
	Cyperus supinus (L.) Missbach & E.H.L.Krause; Heleophylax supinus (L.) Schinz & Thell.; Isolepis pentasticha Boeckeler; Isolepis simillima Steud.; Isolepis striolata Nees ex Boeckeler; Isolepis supina (L.) R.Br.; Schoenoplectus supinus (L.) Palla; Scirpus adscendens Willd. ex Kunth; Scirpus guaraniticus Pedersen; Scirpus halleri Vitman; Scirpus lateralis Forssk.; Scirpus mucronatus Roxb.; Scirpus natans Bojer; Scirpus polycoleus De Not.; Scirpus supinus L.; Scirpus tristachyos Zoll. ex Steud.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sitniczka drobna (Schoenoplectiella supina (L.) Lye) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych. Występuje w strefie umiarkowanej i podzwrotnikowej Europy, Azji, Afryki i Ameryki Południowej^[3]. W Polsce znany był z pojedynczych, rozproszonych w zachodniej połowie kraju stanowisk^[4]. Odnaleziony został w 2010 r. na kilku stanowiskach w Kotlinie Hrubieszowskiej koło miejscowości Tyszowce. Stanowiska odnaleziono w obrębie śródpolnych bezodpływowych zagłębień pochodzenia krasowego. Gatunek rośnie w strefie namuliskowej stałych lub okresowych zbiorniczków wodnych^[5].

Morfologia edytuj

Łodyga: Łodygi liczne, obłe, do 25 cm wysokości.
Liście: Rynienkowate, bez języczka.
Kwiaty: Zebrane w 1-5 kłosów. Podsadka dłuższa od łodygi. Przysadki odwrotnie jajowate, brunatne, zielone na grzbiecie^[6].
Owoc: Poprzecznie bruzdkowany, czarniawy orzeszek.

Biologia i ekologia edytuj

Roślina jednoroczna. Rośnie na mulisto-piaszczystych brzegach rzek i jezior. Kwitnie od lipca do września.

Zagrożenia i ochrona edytuj

Kategorie zagrożenia gatunku:

Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)^[7]: Ex (wymarły); 2016: CR (krytycznie zagrożony)^[8].
Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej czerwonej księgi roślin (2001): EX (extinct, całkowicie wymarły); 2014: CR (krytycznie zagrożony)^[9].

Przypisy edytuj

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Schoenoplectiella supina (L.) Lye, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-29] .
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 308, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
↑ W. Michalczuk, A. Cwener. Odnalezienie Isolepis supina (Cyperaceae) na Lubelszczyźnie.. „Fragm. Flor. Geobot. Polonica”. 18(2), s. 435-442, 2011. IB PAN.
↑ W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).

[powo-3] Schoenoplectiella supina (L.) Lye, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-29] .

[4] Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 308, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

[5] W. Michalczuk, A. Cwener. Odnalezienie Isolepis supina (Cyperaceae) na Lubelszczyźnie.. „Fragm. Flor. Geobot. Polonica”. 18(2), s. 435-442, 2011. IB PAN.

[6] W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.

[7] Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

[8] Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[9] Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.

[3]

[4]

[5]

[1]

[2]

[6]

[7]

[8]

[9]