Skalite (kompleks skoczni)

kompleks skoczni narciarskich w Szczyrku

Skalite im. Beskidzkich Olimpijczyków – kompleks trzech skoczni narciarskich w Szczyrku, zlokalizowany na północnym stoku szczytu Skalite (864 m n.p.m.), na wysokości 620 m n.p.m.

Skalite im. Beskidzkich Olimpijczyków
Punkt konstrukcyjny K95, K70, K40
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Szczyrk

Data otwarcia

14 lutego 1937

Rozmiar skoczni (HS)

104 m, 77 m

Igelit

jest

Rekord

101,5 m

(16 stycznia 2024)

Norwegia Kristoffer Eriksen Sundal

Najdłuższy skok

116 m

(1 marca 2011)

Polska Krzysztof Leja

Kluby

Sokół Szczyrk

Położenie na mapie Szczyrku
Mapa konturowa Szczyrku, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Skalite im. Beskidzkich Olimpijczyków”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Skalite im. Beskidzkich Olimpijczyków”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Skalite im. Beskidzkich Olimpijczyków”
Położenie na mapie powiatu bielskiego
Mapa konturowa powiatu bielskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Skalite im. Beskidzkich Olimpijczyków”
Ziemia49°43′24,73″N 19°01′14,92″E/49,723536 19,020811
Skocznie kompleksu Skalite

W skład kompleksu wchodzą następujące obiekty:

  1. Skocznia Normalnanormalna skocznia narciarska o punkcie konstrukcyjnym K95 i rozmiarze HS104;
  2. Skocznia Średniaśrednia skocznia narciarska o K70 i HS77;
  3. Skocznia Małamała skocznia narciarska o K40.

Historia edytuj

Pierwsze zawody na Skalitem odbyły się 14 lutego 1937, a zorganizował je klub WKS Bielsko-Biała. Pierwotnie na obiekcie osiągano odległości do 40 m. Po zakończeniu II wojny światowej skocznia została przebudowana przed 24. mistrzostwami Polski w 1949, umożliwiając oddawanie skoków o długości do 70 m. W 1952 r. rozegrano na niej pierwsze konkursy po dłuższej przerwie. Pierwszym rekordzistą skoczni po modernizacji został w 1953 r. Antoni Wieczorek, lądując na 63,5 metrze (niedługo potem wynik ten poprawił o 4,5 m Aleksander Kowalski). Przez kilkadziesiąt lat najważniejszymi zawodami przeprowadzanymi na Skalitem był Puchar Beskidów, gdzie tryumfowało wielu skoczków z całego świata. Ponadto odbywały się na niej regularnie Mistrzostwa Polski. W latach 70. XX w. ponownie przebudowana na wzór skoczni olimpijskiej Holmenkollen. Rekord skoczni wynosił wówczas 86,5 m (Axel Zitzmann z NRD).

W latach 2007–2008 skocznia została po raz kolejny przebudowana, na okoliczność Mistrzostw Świata Juniorów 2008, które planowano w Beskidach na luty 2008 r. (ostatecznie przeniesiono je do Zakopanego). Ostatni rekord skoczni przed przebudową wynosił 93,5 m; a po raz pierwszy odległość tę uzyskał Krystian Długopolski w 1999 r. 26 stycznia 2005 – podczas Mistrzostw Polski – osiągnięcie to wyrównał Adam Małysz. Pierwszy skok na nowej skoczni K95 (HS-106) oddał (nieoficjalnie) Piotr Żyła, uzyskując odległość 102 m. Inauguracja obiektu odbyła się podczas konkursu Pucharu FIS, na którym padł rekord 104 m – Łukasza Rutkowskiego. Następnego dnia 0,5 m dalej skoczył Piotr Żyła. Odległość tę osiągnęli kilka dni później Maciej Kot oraz Krzysztof Miętus podczas Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży. Na przełomie 2008 r. i 2009 r. obok skoczni głównej dobudowano obiekt K70 (HS-77). Pierwszymi zawodami na mniejszej skoczni był rozegrany przy niesprzyjającej pogodzie konkurs Lotos Cup, podczas którego padł pierwszy rekord – 69,5 m Andrzeja Gąsienicy. W 2009 r. na Skalitem odbyły się zawody w ramach IX Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy Śląsk-Beskidy 2009. 23 lipca 2010 podczas mistrzostw Polski w skokach narciarskich nastąpiło uroczyste otwarcie obiektu K40[1]. 1 marca 2011 Krzysztof Leja skoczył na Skalitem 116 m, bijąc o 7 m poprzedni rekord, należący do Tomasza Byrta[2]. 20 lipca 2011 odbyły się tu zawody Letniego Grand Prix w ramach Lotos Poland Tour. Ich zwycięzcą został Austriak Thomas Morgenstern. We wrześniu 2018 r. odbyła się uroczystość nadania kompleksowi imienia Beskidzkich Olimpijczyków[3]. Letnia Grand Prix powróciła do Szczyrku 05 i 06 sierpnia 2023 roku, jako próba generalna przed planowanymi na styczeń 2024 pierwszym w historii konkursem Pucharu Świata w Szczyrku. [4]

Rekordy skoczni K95 (po przebudowie w 2008 r.) edytuj

Rekordy zimowe[5]
Lp. Data Zawodnik Odległość Uwagi
1. 15 lutego 2008   Piotr Żyła 102 m
2. 17 lutego 2008   Łukasz Rutkowski 104 m FIS Cup
3. 17 lutego 2008   Piotr Żyła 104,5 m FIS Cup
4. 20 lutego 2008   Maciej Kot 104,5 m OOM, wyrównanie rekordu
5. 20 lutego 2008   Krzysztof Miętus 104,5 m OOM, wyrównanie rekordu
6. 17 lutego 2009   Adrian Schuler[6] 105,5 m ZEFM 2009
7. 17 lutego 2009   Władimir Zografski[6] 106,5 m ZEFM 2009
8. 17 lutego 2009   Peter Prevc 107 m ZEFM 2009
9. 17 stycznia 2010   Klemens Murańka 107 m FIS Cup, wyrównanie rekordu
10. 1 marca 2011   Krzysztof Leja 116 m[2] LOTOS Cup
11. 16 stycznia 2024   Kristoffer Eriksen Sundal 101 m PolSki turniej (kwalifikacje),rekord oficjalny
12 17 stycznia 2024   Andrea Campregher 108,5 m PolSki Turniej, nie ustany, seria konkursowa anulowana
13 17 stycznia 2024   Eetu Nousiainen 103,5 m PolSki Turniej, seria konkursowa anulowana
14 17 stycznia 2024   Władimir Zografski 103,5 m PolSki Turniej, seria konkursowa anulowana
Rekordy letnie[5]
Lp. Data Zawodnik Odległość Uwagi
1. 24 lipca 2010   Kamil Stoch 108 m Mistrzostwa Polski
24 lipca 2010   Tomasz Byrt 109 m Mistrzostwa Polski, skok podparty
2. 20 lipca 2011   Maciej Kot 106 m Letnie Grand Prix w skokach narciarskich, rekord oficjalny
3. 7 lipca 2019   Gabriel Karlen 109 m FIS Cup w skokach narciarskich
4. 7 lipca 2019   Claudio Mörth 110,5 m FIS Cup w skokach narciarskich
5. 7 lipca 2019   Maximilian Lienher 110,5 m FIS Cup w skokach narciarskich, wyrównanie rekordu
6. 5 sierpnia 2023   Władimir Zografski 106,5 Letnie Grand Prix w skokach narciarskich, rekord oficjalny

Zawody międzynarodowe w skokach narciarskich rozegrane na skoczni Skalite edytuj

Stan na sierpień 2023[7]

Olimpijski festiwal młodzieży Europy edytuj

Letnie Grand Prix edytuj

FIS Cup edytuj

Lp. Data 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce
1. 17 lutego 2008   Łukasz Rutkowski   Tim Babnik   Piotr Żyła
2. 17 lutego 2008   Piotr Żyła   Łukasz Rutkowski   Grzegorz Miętus
24 stycznia 2009
Zawody odwołano.
25 stycznia 2009
3. 16 stycznia 2010   Klemens Murańka   Grzegorz Miętus   Jakub Kot
4. 17 stycznia 2010   Klemens Murańka
  Grzegorz Miętus
  Stefan Lang
5. 15 stycznia 2011   Žiga Mandl   Tomáš Zmoray   Pius Paschke
6. 16 stycznia 2011   Martin Cikl   Ondřej Vaculík   Jan Ziobro
7. 6 sierpnia 2011   Witalij Szumbareć   Luka Brnot   Lukas Wagner
8. 7 sierpnia 2011   Eric Mitchell   Florian Menz   Lukas Wagner
9. 28 stycznia 2012   Matic Kramaršič   Rok Zima   Aleksiej Korolow
10. 29 stycznia 2012   Matic Kramaršič   Miloš Kadlec   Rok Zima
11. 27 lipca 2013   David Winkler   Tobias Bogner   Przemysław Kantyka
12. 28 lipca 2013   Wojciech Gąsienica-Kotelnicki   Niclas Wangler   David Winkler
13. 20 września 2014   Andrzej Zapotoczny   Adam Ruda   Ernest Prišlič
14. 21 września 2014   Andrzej Stękała   Nicholas Fairall   Stian André Skinnes
15. 29 sierpnia 2015   Michael Dreher   Žiga Jelar   Artur Kukuła
16. 30 sierpnia 2015   Michael Dreher   Danny Queck   Artur Kukuła
17. 9 lipca 2016   Davide Bresadola   Sebastian Colloredo   Janni Reisenauer
18. 10 lipca 2016   Davide Bresadola   Krzysztof Miętus   Janni Reisenauer
19. 14 lipca 2018   Maximilian Steiner   Naoki Nakamura   Justin Nietzel
20. 15 lipca 2018   Justin Nietzel   Markus Rupitsch   Thomas Hofer
21. 6 lipca 2019   Tim Fuchs   Maximilian Lienher   Maximilian Steiner
22. 7 lipca 2019   Claudio Mörth   Maximilian Steiner   Maximilian Lienher
23. 19 stycznia 2021   Richard Freitag   Mika Schwann   Jarosław Krzak
24. 20 stycznia 2021   Philipp Raimund   Timon-Pascal Kahofer   David Siegel
25. 20 sierpnia 2022   Niklas Bachlinger   Janni Reisenauer   Rok Oblak
26. 21 sierpnia 2022   Maximilian Lienher   Giovanni Bresadola   Niklas Bachlinger

Letni Puchar Kontynentalny kobiet edytuj

Lp. Data 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce
1. 19 lipca 2011   Coline Mattel   Sara Takanashi   Maja Vtič

Mistrzostwa świata weteranów edytuj

Zwycięzcy w poszczególnych kategoriach wiekowych na skoczni HS-106[8].

Data Kategoria wiekowa 1. miejsce
9 marca 2012 30–34 lat   Joakim Helland
35–39 lat   Knut Bjørnar Strom
40–44 lat   Marko Gohlke
45–49 lat   Øyvind Villesvik
50–54 lat   Knut Bjerke
55–59 lat   Arsi Sjörgen
60–64 lat   Anton Zapf
65–69 lat   Aatto Lamminpää

Przypisy edytuj

  1. Tadeusz Mieczyński, Marcin Hetnał: Skoki narciarskie: MP w Szczyrku: Małysz z kolejnym tytułem Mistrza Polski!. skijumping.pl, 2010-07-22. [dostęp 2010-07-27].
  2. a b Skoki Narciarskie: LOTOS Cup w Szczyrku: Krzysztof Leja skacze 116 m na Skalitem.
  3. Z patronatem Beskidzkich Olimpijczyków. sportowebeskidy.pl, 2018-08-27. [dostęp 2020-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  4. 10office pl-Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, Skoki narciarskie - Szczyrk, Letnia Grand Prix 2023 - www.skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich, Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2023-08-06] (pol.).
  5. a b Skalite, Szczyrk. skisprungschanzen.com. [dostęp 2012-07-03]. (niem.).
  6. a b Barbara Niewiadomska: Skoki Narciarskie: EYOF Śląsk – Beskidy: Rekord skoczni Skalite trzykrotnie pobity. skijumping.pl, 2009-02-18. [dostęp 2012-07-03].
  7. FIS-Ski – RESULTS – Szczyrk. fis-ski.com. [dostęp 2012-07-03]. (ang.).
  8. 2012 International Masters Ski Jumping Championships. skijumpeast.com, 2012. [dostęp 2016-09-25]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj