Wikipedia

Skarb z Witaszkowa

Wieś Witaszkowo weszła do światowej historii jako miejsce odkrycia słynnego scytyjskiego skarbu z Vettersfelde (obecnie Witaszkowa) w 1882, zwanego także "złotym skarbem scytyjskim z Witaszkowa".

Część skarbu z Witaszkowa (2009)

Ogółem w skład „skarbu z Witaszkowa" wchodziło ponad 20 wykonanych ze złota przedmiotów, w tym:

  • okucie gorytosu, o długości 41 cm, w kształcie ryby, której ciało wypełnione jest przedstawieniami innych zwierząt,
  • uchwyt akinakesu wraz z okuciem pochwy, zdobioną również ornamentyką zwierzęcą,
  • 2 naszyjniki,
  • naramiennik,
  • osełka w złotej oprawce.

Przedmioty były datowane na ok. 500 r. p.n.e.

Większość tych znalezisk znajduje się obecnie w Berlinie w Antikensammlung; część, która przed wojną znajdowała się w muzeum w Guben, zaginęła w czasie wojny lub po jej zakończeniu; w Polsce znajduje się kilka kopii złotej ryby, która jest jednym z najbardziej znanych i najczęściej wspominanych znalezisk archeologicznych w Europie.

Archeolodzy polscy po drugiej wojnie światowej bezskutecznie usiłowali zidentyfikować miejsce znalezienia tego depozytu scytyjskiego. Dopiero w 2001 amerykański archeolog Louis D. Nebelsick wraz z prof. UKSW dr. hab. Zbigniewem Kobylińskim, dzięki studiom nad archiwalnymi mapami oraz badaniom geofizycznym i wykopaliskowym ustalili, gdzie w rzeczywistości depozyt ten był ukryty. Było to pole orne położone między dzisiejszymi wsiami Witaszkowo i Kozów.

W wyniku wykopalisk prowadzonych w tym miejscu w latach 2001–2004 przez Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i Urząd ds. Archeologii Saksonii udało się stwierdzić, że skarb ten stanowił wotywny depozyt związany z kultem źródła wody.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Skarb_z_Witaszkowa&oldid=68139914”