Skoków (województwo lubelskie)

wieś w województwie lubelskim

Skokówwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Opole Lubelskie[6][5].

Skoków
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

opolski

Gmina

Opole Lubelskie

Liczba ludności (2021)

222[2][3]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

24-300[4]

Tablice rejestracyjne

LOP

SIMC

0388524[5]

Położenie na mapie gminy Opole Lubelskie
Mapa konturowa gminy Opole Lubelskie, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Skoków”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Skoków”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Skoków”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Skoków”
Ziemia51°06′58″N 22°01′13″E/51,116111 22,020278[1]

Do 1954 roku Skoków był siedzibą gminy Godów. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie lubelskim.

Wieś stanowi sołectwo w gminie Opole Lubelskie[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 245 mieszkańców[8].

Części wsi edytuj

Integralne części wsi Skoków[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
1022587 Grobla część wsi
1022914 Podlesie część wsi

Historia edytuj

W XV w. Skoków należał do jednego z kilkunastu tzw. jednowioskowych majątków szlacheckich w województwie lubelskim, stanowiąc własność braci: Jana, Stanisława (herbu Bończa?) i Mikołaja Skokowskich, wnuków Hektora z Niedrzwicy, podczaszego lubelskiego. * 1479 r.- właściciele Skokowa oddali dział w Niedrzwicy za posag wartości 100 grzywien Elżbiecie, żonie Piotra Bobowskiego, ta zaś zrzekła się praw do swej części w Skokowie[9]. Wieś należącą do dóbr opolskich w województwie lubelskim w 1704 roku odziedziczyła Teresa Dunin-Borkowska, żona wojewody lubelskiego Stanisława Tarły[10].

Pod koniec XV w. w Skokowie- młyn, 4 karczmy, 4 zagrody z rolami, płacące dziesięcinę snopową- 7 grzywien klasztorowi Św. Krzyża.

Klasztor łysogórski pobiera z tej wsi dziesięciny aż do czasów supresji zakonu Benedyktynów. W roku 1819 dziesięcinę snopową należącą do stołu konwentu, miejscowa gromada kupuje ją za 70 florenów[11].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 123654
  2. Wieś Skoków w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-05-10] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-05-10].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1155 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. Strona gminy Opole Lubelskie, sołectwa
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Skoków, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
  10. Wiesław Bondyra, Dobra ziemskie Tarłów w Małopolsce w czasach saskich, w: Tarłowie. Z dziejów kulturalnych, gospodarczych i politycznych rodu, Janowiec 2009, s. 51.
  11. Skoków w słowniku benedyktyńskim, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.