Skolwinka
Skolwinka (Żółwinka) – struga w Szczecinie, lewy dopływ Kanału Skolwińskiego o długości ok. 5,1 km.
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Struga | |
| Długość | ok. 5,1 km |
| Źródło | |
| Miejsce | Szczecin (Stołczyn) |
| Ujście | |
| Recypient | Kanał Skolwiński |
| Miejsce | |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Szczecina  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Skolwinka jest niewielkim strumieniem powstającym z połączenia dwóch cieków: Połańca i Stołczynki w części Szczecina – Stołczynie. Płynie w kierunku północno-wschodnim, na znacznym odcinku równolegle do ulicy Ornej. Dopływa do ulicy Stołczyńskiej i od tego miejsca jej wody wpływają do krytego kanału, który biegnie pod terenem zakładów papierniczych. Jej przebieg jest sztucznie skierowany na południe, a następnie na wschód. Uchodzi do Kanału Skolwińskiego poprzez sztucznie wykopany kanał, równoległy do Basenu Papierni[1][2].
Dolina strumienia tworzy użytek ekologiczny „Dolina strumieni Skolwinki, Stołczynki i Żółwinki” o powierzchni 57,60 ha[3].
Do 1945 r. stosowano niemiecką nazwę Scholwiner Bach[4]. W 1949 r. ustalono urzędowo polską nazwę Skolwinka[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Rejonowy Zarząd Gospodarki Wodnej Szczecin. [dostęp 2009-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-17)].
- ↑ Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Szczecina
- ↑ Raport o stanie miasta. Urząd Miejski w Szczecinie, 2002.
- ↑ Arkusz 2453 Pölitz. W: Topografische Karten (Meßtischblatt) 1:25 000. Reichsamt für Landesaufnahme, 1938.
- ↑ Zarządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 17 września 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 76, poz. 947, s. 9)