Skręcenie
uraz stawu
Skręcenie, dystorsja (łac. distorsio) – uraz polegający na przekroczeniu fizjologicznego zakresu ruchu w stawie. Na skutek skręcenia może dojść do uszkodzenia torebki stawowej, więzadeł, chrząstki stawowej, przyczepów ścięgien, a niekiedy także uszkodzenia fragmentów kostnych.
| ||
ICD-10 | T14.3 |
Podział kliniczny[1]Edytuj
W zależności od rodzaju uszkodzenia aparatu stawowego wyróżnia się skręcenie:
- I° – naciągnięcie torebki i więzadeł;
- II° – rozerwanie torebki stawowej;
- III° – rozerwanie torebki stawowej i więzadeł;
- IV° – oderwanie więzadeł z fragmentem kostnym (awulsja).
ObjawyEdytuj
Dominujące objawy skręcenia to:
RozpoznanieEdytuj
Skręcenie stawu rozpoznaje się na podstawie badania klinicznego oraz USG.
LeczenieEdytuj
Pierwsza pomoc w skręceniu - unieruchomienie wszystkich kości tworzących staw. Leczenie polega na unieruchomieniu stawu opaską elastyczną lub opatrunkiem gipsowym. Często konieczne jest opróżnienie stawu z krwiaka.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Wojciech Noszczyk: Chirurgia repetytorium. Warszawa: PZWL, 2009. ISBN 978-83-200-3843-9.
BibliografiaEdytuj
- Wojciech Noszczyk (red.): Chirurgia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 83-200-3120-6.
- Jan Fibak (red.): Chirurgia. Warszawa: PZWL, 1996. ISBN 978-83-200-3640-4.