Skrajny Lendacki Żleb
Skrajny Lendacki Żleb (słow. Krajný Lendacký žľab) – żleb w słowackich Tatrach Wysokich, opadający spod Rakuskiego Przechodu (Sedlo pod Svišťovkou) do Zielonej Doliny Kieżmarskiej (dolina Zeleného plesa). Jego orograficznie prawe obramowanie tworzy zbocze Rakuskiej Czuby (Veľká Svišťovka), w które wcina się dość głęboko. Lewe obramowanie tworzy płytka grzęda Rakuskiej Kopy (Svišťov hrb). Żleb opada z wysokości około 2000 m do wysokości około 1550 m. Jest całkowicie kamienisto-piarżysty[1]. Tuż nad jego górnym końcem znajduje się turniczka Lendacka Baba[2].
Dolną częścią Skrajnego Lendackiego Żlebu prowadzi szlak turystyczny (Magistrala Tatrzańska) z Zielonej Doliny Kieżmarskiej na Rakuski Przechód. Wyżej szlak ten prowadzi Lendacką Uboczą oddzielającą Skrajny Lendacki Żleb od Zadniego Lendackiego Żlebu opadającego z Rakuskiej Przełęczy[1].
W Skrajnym Lendackim Żlebie wydobywano w XVIII w. rudy (prawdopodobnie chalkopiryt i syderyt). Zachowała się w nim sztolnia Kieżmarska Bania[1] o 10 m głębokości, poprowadzona w rudonośnej warstwie o grubości ok. 1 m. Prace górnicze prowadziła tutaj spółka Arme Gewerkschaft (w tłumaczeniu na język polski – Ubogie Gwarectwo). Sztolnię tę i dwie inne w pobliżu badał w 1932 r. Stanisław Sokołowski, wspominał też o nich Ludwik Zejszner w 1950 r.[3]
Szlak turystyczny edytuj
Schronisko nad Zielonym Stawem – Rakuski Przechód. Odległość 2,9 km, suma podejść 533 m, suma zejść 60 m, czas przejścia 2 h, z powrotem 1 h 25 min[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXII. Wyżnia Miedziana Przełączka – Mała Rakuska Czubka, Warszawa: Sport i Turystyka, 1979, ISBN 83-217-2203-2
- ↑ Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-71-04-009-1
- ↑ Józef Nyka, Tatry Słowackie. Przewodnik, wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, ISBN 83-901580-8-6
- ↑ Turystyczna mapa Słowacji. [dostęp 2019-06-16].