Sobór Zmartwychwstania Pańskiego w Wołokołamsku

Sobór Zmartwychwstania Pańskiegoprawosławny sobór w Wołokołamsku, wzniesiony w 1480 w obrębie Kremla wołokołamskiego.

Sobór Zmartwychwstania Pańskiego
Собор Воскресения Христова
5010014003[1] z dnia 30.08.1960
sobór parafialny
Ilustracja
Widok ogólny soboru
Państwo

 Rosja

Obwód

 moskiewski

Miejscowość

Wołokołamsk

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

odincowska

Wezwanie

Zmartwychwstania Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

Pascha

Położenie na mapie obwodu moskiewskiego
Mapa konturowa obwodu moskiewskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wołokołamsk, sobór Zmartwychwstania Pańskiego”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wołokołamsk, sobór Zmartwychwstania Pańskiego”
Ziemia56°02′16,0″N 35°57′27,0″E/56,037778 35,957500
Strona internetowa

Inicjatorem budowy soboru był książę Borys Wołocki, obiekt został ukończony w 1480 w stylu staroruskim. Na przełomie XVIII i XIX wieku obok świątyni dostawiona została dzwonnica, którą połączono z głównym gmachem. Wcześniej, w XVII wieku dokonano przeróbki wcześniejszych fresków wykonanych bezpośrednio po zakończeniu budowy cerkwi. Sobór był czynny do 1930, kiedy został odebrany Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu i zaadaptowany początkowo na technikum, a następnie na magazyn. W latach 1944–1947 sobór oraz sąsiadująca z nim cerkiew św. Mikołaja mieściły obóz jeniecki dla Niemców. Dopiero w 1969 świątynia została częściowo poddana konserwacji. Cerkiew została zwrócona prawosławnym w 1993, zaś w 2000 została siedzibą parafii.

Główna nawa soboru została wzniesiona na planie kwadratu, z pojedynczą kopułą położoną na owalnym bębnie, zwieńczoną złoconym krzyżem. Poniżej dachu soboru znajduje się rząd wąskich, półkolistych okien. Podobne, choć dłuższe okna znajdują się w bębnie. Wejście do soboru prowadzi przez skromny portal. Z głównym gmachem połączona jest pięciokondygnacyjna dzwonnica, zdobiona rzędami pilastrów i zwieńczona złoconą cebulastą kopułą z krzyżem. Powyżej dwóch kondygnacji z dzwonami znajduje się zegar.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj