Socket P – gniazdo dla mobilnych procesorów z serii Intel Core 2, po raz pierwszy zaprezentowane 9 maja 2007 jako część platformy Santa Rosa, wraz z procesorami Merom i Penryn.

Socket P
Ilustracja
Typ

PGA

Liczba pinów

478

FSB

400 / 533 / 667 / 800 / 1066 MT/s

Procesory

Intel Core 2 Duo: T5xx0*, T6xx0, T7xx0*, T8x00, T9xx0
P7xxx, P8xxx, P9xxx, E8x35 )
* część korzysta z Socket M

Intel Core 2 Extreme
X9xxx, QX9xxx
Intel Pentium Dual-Core
T23x0, T2410, T3x00, T4x00
Intel Celeron M
9xx,

Specyfikacja techniczna edytuj

Szyna FSB procesorów przeznaczonych do gniazda Socket P[1] może być taktowana zegarem 400, 533, 667, 800 lub 1066 MHz z możliwością obniżania i podwyższania częstotliwości (w celu oszczędzania energii elektrycznej (SpeedStep). Gniazdo wyposażone jest w 478 pinów, lecz jest niezgodne z Socket M czy Socket 478. Inne nazwy gniazda to 478-pinowe gniazdo Micro FCPGA i μFCPGA-478.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Intel® Core™2 Duo Mobile Processors: Thermal Design Guide [online], download.intel.com [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-21].