Sofroniusz, imię świeckie Dmitrij Iwanowicz Budko, ros. Дмитрий Иванович Будько (ur. 3 października 1930 w Bordziówce, powiat brzeski, województwo poleskie[1], zm. 31 marca 2008 w Kemerowie) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Sofroniusz
Dmitrij Budko
Arcybiskup kemerowski i nowokuźniecki
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

3 października 1930
Bordziówka

Data i miejsce śmierci

31 marca 2008
Kemerowo

Arcybiskup kemerowski i nowokuźniecki
Okres sprawowania

1998–2006

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia kemerowska i nowokuźniecka

Śluby zakonne

12 maja 1991

Diakonat

21 marca 1964

Prezbiterat

22 marca 1964

Chirotonia biskupia

16 maja 1991

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

16 maja 1991

Miejscowość

Nowosybirsk

Miejsce

Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego

Konsekrator

Aleksy II

W latach 1951–1954 odbywał zasadniczą służbę wojskową. W 1959 ukończył naukę w seminarium duchownym w Mińsku, zaś w 1963 uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych w Leningradzkiej Akademii Duchownej. 21 marca 1964 przyjął święcenia diakońskie, zaś 22 marca tego samego roku – kapłańskie.

Od 1964 do 1966 służył w soborze Wniebowstąpienia Pańskiego w Nowosybirsku. 1 lipca 1966 został proboszczem parafii św. Eliasza w Osinnikach. Następnie został ponownie wyznaczony do służby w soborze w Nowosybirsku, gdzie służył od 1968 do 1989. Między rokiem 1972 a 1989 był dziekanem cerkwi w obwodzie nowosybirskim. Od 14 września 1989 był natomiast proboszczem parafii przy soborze św. Aleksandra Newskiego w Nowosybirsku.

12 maja 1991, po śmierci żony[2], złożył wieczyste śluby mnisze w Ławrze Troicko-Siergijewskiej, po czym otrzymał godność archimandryty. 16 maja 1991 w soborze Wniebowstąpienia Pańskiego w Nowosybirsku miała miejsce jego chirotonia na biskupa tomskiego, wikariusza eparchii nowosybirskiej. W 1993 został pierwszym biskupem nowo powstałej eparchii kemerowskiej i nowokuźnieckiej. 25 lutego 1998 podniesiony do godności arcybiskupiej.

19 lipca 2006 odszedł w stan spoczynku w związku z osiągnięciem wieku 75 lat. Zmarł dwa lata później.

Przypisy edytuj

  1. wieś Bordziówka (rejon kamieniecki, obwód brzeski) [online], www.radzima.net [dostęp 2017-11-15] (pol.).
  2. Замужем за патриархом. [dostęp 2012-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-07)].

Bibliografia edytuj