Solinki
Solinki – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Konstantynów[5][6].
| wieś | |
 Pomnik ofiar pacyfikacji wsi Solinki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
83 |
| Kod pocztowy |
21-543[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LBI |
| SIMC |
0014479[5] |
Położenie na mapie gminy Konstantynów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bialskiego  | |
 52°08′44″N 23°06′40″E/52,145556 23,111111[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Konstantynów[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 116 mieszkańców[8].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława w Komarnie.
Historia edytuj
W połowie września 1943 r. lokalna grupa AK przeprowadziła atak na kolejkę wąskotorową na odcinku Mariampol - Leśna Podlaska, przewożącą niewielki oddział żandarmów i żołnierzy z tzw. Ostlegionu. W wyniku akcji dwóch żołnierzy zabito, jednak jadący w wagonie żandarmi natychmiast otworzyli ogień, ciężko raniąc Stanisława Pankowskiego ps. „Sowa”. Rannego przekazano do aresztu policyjnego, a następnie do Gestapo w Białej Podlaskiej. Wkrótce władze okupacyjne zadecydowały o przeprowadzeniu akcji pacyfikacyjnej na wsie, podejrzane o ukrywanie partyzantów biorących udział w ataku na kolejkę.
Dnia 27 września 1943 roku połączone siły Wehrmachtu, Schutzpolizei i żandarmerii otoczyły wsie: Solinki, Pasiekę, kol. Witolin, kol. Ossówkę i część wsi Komarno. Mieszkańców wypędzono z domów na drogę i pod eskortą poprowadzono w stronę wsi Ossówka, gdzie zostali zgromadzeni. Po wstępnym przesłuchaniu większość ludzi zwolniono - w tym wszystkie kobiety i dzieci. Ponad 50 mężczyzn (w tym 16 mieszkańców Solinek) zostało aresztowanych i odwiezionych do więzienia w Białej Podlaskiej. Po przeprowadzeniu śledztwa wszyscy zostali rozstrzelani w listopadzie i grudniu 1943 roku.
Tydzień później, na początku października 1943 r. w Solinkach ponownie pojawiła się żandarmeria z zamiarem aresztowania pozostałych we wsi mężczyzn. Ponieważ jednak żadnego nie zastali, aresztowali trzy kobiety, z których biciem i torturami chcieli wydobyć informację o miejscu ich ukrycia. Aresztowane kobiety zginęły następnie w nieznanych okolicznościach. Dnia 24 stycznia 1944 r. nad ranem do opustoszałych już niemal Solinek ponownie przybył oddział żandarmerii i podpalił wieś. Łącznie spłonęło wówczas 15 budynków.
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 126438
- ↑ Wieś Solinki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-04], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-28].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1173 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23].
- ↑ Strona gminy, sołectwa [dostęp 2023-11-28]
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
Bibliografia edytuj
- Dorosuk J. Remesz C. Sielski R. Sroka J., Zbrodnie hitlerowskie w regionie bialskopodlaskim 1939-1944, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1977