Son Gokū
Son Gokū (jap. 孫 悟空 Son Gokū; w polskiej wersji językowej anime Songo) – postać fikcyjna, bohater serii anime i mangi Dragon Ball. Postać została stworzona przez Akirę Toriyamę. Jego przygody ukazywały się oryginalnie na łamach magazynu Weekly Shōnen Jump w latach 1984–1995, później zaś zostały wydane w formie 42 tomów (tankōbon), wydawanych przez Shūeisha. Pierwszy raz pojawił się w historii pod tytułem Bulma i Son Gokū[1].
| Postać z Dragon Ball, Dragon Ball Z, Dragon Ball GT Dragon Ball Super | |
 cosplay Son Goku | |
| Pierwsze wystąpienie |
Rozdział 1 |
|---|---|
| Ostatnie wystąpienie |
Rozdział 519 |
| Twórca | |
| Dubbing | |
| Dane biograficzne | |
| Przynależność |
Saiyanin |
| Data urodzenia |
737 |
| Data śmierci |
761 (wskrzeszony w 762), 767 (wskrzeszony w 774) |
| Rodzina |
Chichi (żona), Son Gohan i Son Goten (synowie), Raditz (brat), Pan (wnuczka), Goku jr (prapra wnuk), Son Gohan (przybrany dziadek), Bardock (ojciec), Gine (matka) |
| Inne informacje | |
| Wiek |
12 (na początku Dragon Ball), 18 (Na końcu Dragon Ball), 23 (Na początku Dragon Ball Z)[potrzebny przypis] |
Inspiracją dla postaci Son Gokū była znana z mitologii chińskiej postać Sun Wukonga (powszechnie znanego jako „Małpi król”), która została rozpowszechniona za sprawą szesnastowiecznego eposu autorstwa Wu Cheng’ena pod tytułem Wędrówka na Zachód[2].
Opis postaci edytuj
Urodził się jako Kakarotto (jap. カカロット) na planecie o nazwie Vegeta, zamieszkałej przez wojowniczą rasę Saiyan. Był synem Bardocka i Gine. Miał brata o imieniu Raditz. Jako dziecko został wysłany na Ziemię, aby nią zawładnąć. Z początku agresywny malec doznaje ciężkiego upadku, podczas którego mocno uderza się w głowę. Wydarzenie to powoduje utratę pamięci oraz zmianę charakteru. Mały i spokojny już Gokū w najbliższym czasie okrutnie morduje przybranego dziadka Son Gohana, zmieniając się w czasie pełni Księżyca w wielką, niszczącą wszystko wokół i nie panującą nad sobą małpę Ōzaru (przemiana ta jest charakterystyczną cechą jego rasy). Po śmierci dziadka prowadzi życie w odosobnieniu, do chwili gdy poznaje młodą dziewczynę o imieniu Bulma. Po pewnym czasie, pełnym przygód, chłopiec zaczyna trenować w Kame House, gdzie jego mistrzem zostaje Kamesen'nin (w polskiej wersji: Genialny Żółw). Uwielbia jeść i pić.
Kilkakrotnie bierze udział w turniejach sztuk walki Tenkaichi Budokai, w jednym z nich zdobywając mistrzowski tytuł. Ratuje też świat, raz po raz zwiększając swoje możliwości. Prawdopodobnie staje się najpotężniejszym wojownikiem we wszechświecie.
Goku walczy z takimi przeciwnikami jak: Piccolo Daimaō (w polskiej wersji: Szatan Serduszko Sr.), Vegeta, Freezer (w polskiej wersji: Frezer), Cell (w polskiej wersji: Komórczak), cyborgi, Buu (w polskiej wersji: Buu Buu), legendarnym Super-Saiyaninem, czyli Brolly, z super C17, z siedmioma smokami (z każdym osobno i ze wszystkim razem, najpotężniejszy ze wszystkich smoków był Li-Shenron).
Wygląd edytuj
Goku ma burzę czarnych włosów i czarne oczy. Jako dziecko, podobnie jak inni przedstawiciele jego rasy, posiadał ogon. Nosi granatową podkoszulkę i pas, pomarańczowe spodnie i bluzkę (pomarańczowy najczęściej jest kojarzona przez Japończyków z bohaterami). Jako dorosły dalej posiada bujną czarną fryzurę, lecz nie posiada już ogona (został odcięty). Jego wygląd zmienia się zależnie od poziomu Super Sayian. Podczas poziomu SSJ i SSJ2 jego włosy zmieniają kolor na blond. W SSJ3 jego włosy rosną aż do pasa, natomiast w SSJ4 wracają z powrotem do koloru czerni, jego oczy zyskują czerwonego zarysu, zyskuje z powrotem ogon oraz czerwone owłosienie na torsie. W Dragon Ball Super Son Goku osiąga dwa następujące poziomy: Boski Super Sayianin ze szczupułą sylwetką i czerwonymi włosami oraz Niebieski Super Sayianin jak sama nazwa wskazuje w tej formie bohater posiada włosy jak SSJ tyle, że są niebieskie. Kolejną przemianą która nie jest poziomem mocy Sayianinów jest Ultra Instynkt, w której Son Goku posiada białe włosy.
Charakter edytuj
Pierwotnie został wysłany na ziemię w celu jej zniszczenia. Od czasu lądowania był nieznośny do chwili, gdy upadł i uderzył się w głowę. Od czasu wypadku aż po kres Dragon Balla był miły, dość spokojny, ale i rozważny.
Odbiór edytuj
Według rankingu z 2009 roku przeprowadzonego przez opiniotwórczy serwis IGN, Son Goku jest najlepszym bohaterem anime wszech czasów[3]. Pięć lat później ten sam serwis zaklasyfikował go na piątym miejscu[4]. Son Goku regularnie plasował się na wysokich miejscach w klasyfikacji najlepszego męskiego bohatera anime w cyklu Anime Grand Prix miesięcznika Animage – zajmował odpowiednio: drugie miejsce w 1989[5], trzecie w 1991[6] i czwarte w 1992[7].
Przypisy edytuj
- ↑ Akira Toriyama: Dragon Ball t. 1 – Son Goku i jego przyjaciele. Olecko: Japonica Polonica Fantastica, 2001, seria: Dragon Ball tom 1. ISBN 83-888-0301-8.
- ↑ Laurie Cubbison: Goku's Journeys: The Monkey King in DragonBall and Saiyuki. Radford University. [dostęp 2013-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)]. (ang.).
- ↑ Top 25 Anime Characters of All Time. IGN. [dostęp 2014-12-26]. (ang.).
- ↑ Top 25 Greatest Anime Characters. IGN. [dostęp 2023-11-21]. (ang.).
- ↑ 第11回アニメグランプリ. Animage. [dostęp 2014-03-25]. (jap.).
- ↑ 第13回アニメグランプリ. Animage. [dostęp 2014-03-25]. (jap.).
- ↑ 第14回アニメグランプリ. Animage. [dostęp 2014-03-25]. (jap.).