Wikipedia

Sopot Festival 1964

festiwal muzyczny

Sopot Festival 1964 – 4. edycja festiwalu muzycznego odbywającego się w Sopocie. Festiwal został zorganizowany w Operze Leśnej 6 sierpnia oraz 12–14 sierpnia 1964 roku przez Polską Agencję Artystyczną PAGART oraz Polskie Radio[1]. Konkurs prowadzili Elżbieta Czyżewska i Lucjan Kydryński. Zwyciężyła reprezentantka Grecji Nandia Konstandopulu.

IV Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1964
Informacje ogólne
Finał

12 sierpnia 1964

Półfinał(y)

6 sierpnia 1964

Miejsce

Opera Leśna

Zwycięska piosenka

 Grecja
Nandia Konstandopulu
„Je te remercie, mon coeur”

Liczba wejść

24

Goście specjalni

Nandia Konstandopulu, Karel Gott

Prowadzący

Elżbieta Czyżewska, Lucjan Kydryński

Dyrygent

Stefan Rachoń, Andrzej Kurylewicz

Informacje dodatkowe
Reżyser

Jerzy Gruza

Organizator

Pagart

◄1963 1965►

Przebieg konkursu edytuj

W przeciwieństwie do poprzednich widowisk, festiwal sopocki w 1964 roku został zorganizowany w Operze Leśnej w Sopocie. Wydarzenie zostało podzielone na trzy dni koncertowe. Pierwszego dnia, tj. 12 sierpnia, rozegrano finał międzynarodowy; dzień później odbył się finał polski, a ostatniego dnia – koncert Piosenka nie zna granic. Cały festiwal został poprzedzony polskimi eliminacjami, które zorganizowano 6 sierpnia. Podczas wszystkich czterech koncertów zagrały dwie orkiestry Polskiego Radia: Symfoniczna pod dyrekcją Stefana Rachonia oraz Jazzowa pod dyrekcją Andrzeja Kurylewicza, w trakcie widowiska zaprezentował się także zespół Czerwono-Czarni[1].

Sędziowie przyznali nagrody w dwóch kategoriach Nagroda za dzieło i Nagroda za interpretację[2]. Nandia Konstandopulu za wykonanie utworu „Je te remercie, mon coeur”, otrzymała łącznie 214 punktów. W trakcie widowiska wręczone zostały także takie wyróżnienia, jak Nagroda ZAKR oraz Nagroda Światowej Federacji Młodzieży Demokratycznej[2][3].

Wyniki edytuj

Półfinał (eliminacje polskie) edytuj

Polskie eliminacje do festiwalu odbyły się 6 sierpnia 1964 roku, wystąpiło wówczas szesnastu polskich wykonawców[4]. Wyróżnienie zdobyli zdobywcy pierwszych trzech miejsc, a nagrody przyznano w kategorii Nagroda za dzieło[2]. Pierwszą nagrodę odebrała Anna German za utwór „Tańczące Eurydyki” autorstwa Ewy Rzemienieckiej, Aleksandra Wojciechowskiego i Katarzyny Gärtner[2].

Język Wykonawca Tytuł Miejsce Punkty
1 polski Witold Antkowiak „Czy pamiętasz ten dom” – –
„To właśnie ty, tylko ty”
2 polski Bronisława Baranowska „Dziewczyna WOP-isty” 3 16
„Kirasjerzy”
3 polski Michaj Burano „Syg-Sygedyr” – –
4 polski Ewa Demarczyk „Grande valse brillante” 2 20
5 polski Fryderyka Elkana „Piosenka przedmieścia” – –
„Znad białych wydm”
6 polski Anna German „Tańczące Eurydyki” 1 24
7 polski Marian Kawski „Spóźniony zmierzch” – –
8 polski Krystyna Konarska „Nie ma już mojej miłości” – –
9 polski Marta Kotowska „Nie twoje kroki” – –
10 polski Mira Kubasińska „Powtarzaj mi” – –
11 polski Halina Kunicka „Chłopcy z obcych mórz” – –
„Przyjdzie na to czas”
12 polski Regina Pisarek „Nie powinnam wierzyć” – –
13 polski Katarzyna Sobczyk „O mnie się nie martw” – –
„Ona ma dwadzieścia lat”
14 polski Karin Stanek „Autostop” – –
15 polski Jadwiga Strzelecka „Z kim tak ci będzie źle jak ze mną?” – –
16 polski Tadeusz Woźniakowski „Ballada bieszczadzka” – –
„Drugi brzeg”

Finał międzynarodowy edytuj

Finał międzynarodowy odbył się 12 sierpnia 1964 roku, wystąpili w nim wówczas reprezentanci dwudziestu trzech krajów[4]. Wyróżnienie zdobyli zdobywcy pierwszych trzech miejsc, a nagrody przyznano w kategorii Nagroda za dzieło[2]. Pierwszą nagrodę odebrała reprezentantka Grecji Nandia Konstandopulu za utwór „Je te remercie mon coeur”, który napisała we współpracy z Takisem Morakisem[2].

Kraj Język Wykonawca Tytuł Miejsce Punkty
1   Meksyk hiszpański Alejandro Alagara „Que bonita es mi tierra” 21 5
2   Włochy włoski Elsa Bertuzzi „O mio signore” 16 23
3   Monako francuski Frida Boccara „Je suis venu de loin” 13 29
4   Belgia niderlandzki Lily Castel „Sinds je wegging” 12 37
5   Wielka Brytania angielski Johnny Christian „Blind Corner” 20 12
6   Grecja francuski Nandia Konstandopulu „Je te remercie, mon coeur” 1 214
7   Rumunia rumuński Constantin Draghici „Esti dragoste meo” 11 38
8   Dominikana hiszpański Alvarah Gomez „Saona” 17 21
9   Polska polski Anna German „Tańczące Eurydyki” 3 140
10   Czechosłowacja francuski Karel Gott „Monsieur Gaugin” 9 43
11   Finlandia fiński Laila Halme „Sadun Sininen” 19 15
12   Jugosławia serbsko-chorwacki Dušan Jakšić „Ostisla sa lastama” 10 42
13   Kanada angielski Pauline Julien „Jack Monloy” 2 176
14   ZSRR rosyjski Iosif Kobzon „Plit Borna” 5 54
15   RFN niemiecki René Kollo „Wie von Wind werweht” 6 49
16   Norwegia norweski Bärbel Luni „Naer det var egjen” 15 25
17   Bułgaria francuski Margaretta Nikołowa „Nous sommes de nouveau amoureux” 14 26
18   Austria niemiecki Roland Pitt „Cartagena” 7 48
19   NRD niemiecki Jessy Rameik „Lied vom Abschied” 8 44
20   Holandia niderlandzki Shirley „Draam an zee” 14 26
21   Szwajcaria francuski Anne Sylvestre „T’en souviens tu, la Seine?” 4 66
22   Stany Zjednoczone angielski Joan Toliver „Flowers” 19 15
23   Izrael hebrajski Yaffa Yarkoni „Perach” 18 16

Tabela punktacyjna finału międzynarodowego edytuj

Głosy w finale
Suma punktów Szwajcaria Polska Finlandia Belgia Bułgaria RFN   Holandia Rumunia NRD   Włochy Grecja Czechy Austria Norwegia Jugosławia Węgry Monako Izrael Francja
Uczestnicy konkursu   Meksyk 5 – – – – – – – – – 3 – – – – 2 – – – – – –
  Włochy 23 5 – – – 1 – – – – – – 12 – – – – – – 5 – –
  Monako 29 – – – – – – – – – – – – – – – – 2 – 12 3 12
  Belgia 37 6 – – 12 – 2 – 6 – 3 6 – – – – – – – 2 – –
  Wielka Brytania 12 – 1 4 – – – – – – – 1 – – – – – – 1 – – 5
  Grecja 214 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 12 10 10 10 10 12 10 10 10
  Rumunia 38 – – – – 5 – 4 – 12 – – – 5 – 1 – 5 – 6 – –
  Dominikana 21 – – – 3 – 1 – – – – 2 5 – – – 4 – – – – 6
  Polska 140 7 12 7 7 7 7 7 7 7 7 8 7 8 7 7 7 7 8 7 7 7
  Czechosłowacja 43 1 6 – – 2 – 5 – 3 – – – 4 12 – – 4 6 – – –
  Finlandia 15 – 3 12 – – – – – – – – – – – – – – – – – –
  Jugosławia 42 – – – – 4 – 2 – 6 – – 3 7 2 – – 12 5 – 1 –
  Kanada 176 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 12 8 10 8 8 8 8 10 8 8 8
  ZSRR 54 – 7 5 – 3 – 12 – 4 – – – – 4 – 6 3 4 – 2 4
  RFN 49 3 – 2 1 – 12 – 5 – 6 – 2 2 5 6 – – – – 5 –
  Norwegia 25 – 4 6 – – – – 2 – 1 – – – – – 12 – – – – –
  Bułgaria 26 – – – – 12 – 3 – 5 – – – – – – – 6 – – – –
  Austria 48 4 – – – – 5 – – 2 5 – 4 – 3 12 1 1 7 – 4 –
  NRD 44 2 5 1 2 – 6 – 4 1 12 – 1 1 1 3 – 2 3 – – –
  Holandia 26 – – – 6 – – – 12 – 2 5 – – – – – – – 1 – –
  Szwajcaria 66 12 – – 4 6 4 – – – 4 7 6 6 6 5 – – – 4 – 2
  Stany Zjednoczone 15 – 2 3 – – – – – – – 4 – – – 3 – – – – – 3
  Izrael 16 – – – – – – – – – – – – – – – – – – 3 12 1
Kraje w tabeli są uporządkowane w kolejności występowania.

Finał polski edytuj

Finał polski odbył się 13 sierpnia 1964 roku, wystąpili w nim wówczas reprezentanci dwudziestu trzech krajów[4]. Wyróżnienie zdobyli zdobywcy pierwszych trzech miejsc, a nagrody przyznano w kategorii Nagroda za interpretację[2]. Pierwszą nagrodę odebrała reprezentant Meksyku Alejandro Algara za wykonanie utworu „Złota przystań” autorstwa Romualda Żylińskiego i Jadwigi Dumnickiej po przetłumaczeniu przez Miguela Pousa[2].

Kraj Język Wykonawca Tytuł Miejsce Punkty
1   Meksyk polski Alejandro Alagara „Złota przystań” 1 24
2   Włochy polski Elsa Bertuzzi „Dobra jest noc” – –
3   Monako polski Frida Boccara „Odejdź smutku” 7 8
4   Kuba polski Esther Borja „Nim przyjdzie sen” – –
5   Belgia polski Lily Castel „Deszczowy koncert” 2 20
6   Wielka Brytania polski Johnny Christian „Bez ciebie mi źle” 3 16
7   Grecja polski Nandia Konstandopulu „To nie ja” 4 14
8   Rumunia polski Constantin Draghici „Śnimy się sobie co noc” – –
9   Dominikana polski Alvarah Gomez „Szesnaście lat” – –
10   Czechosłowacja polski Karel Gott „Kot Teofil” 3 16
11   Finlandia polski Laila Halme „Piosenka prawdę ci powie” – –
12   Jugosławia polski Dušan Jakšić „To nie ja” – –
13   Kanada polski Pauline Julien „Ożeń się Johnny” 5 12
14   ZSRR polski Iosif Kobzon „To nie ja” 8 6
15   RFN polski René Kollo „Jutro będzie dobry dzień” – –
16   Norwegia polski Bärbel Luni „Baloniki” – –
17   Bułgaria polski Margaretta Nikołowa „Wszystko się liczy od ciebie” 3 16
18   Austria polski Roland Pitt „Baloniki” – –
19   NRD polski Jessy Rameik „Jak ty nic nie rozumiesz” – –
20   Holandia polski Shirley „Czy ta pani tańczy twista?” 6 10
21   Szwajcaria polski Anne Sylvestre „Kochankowie z ulicy Kamiennej” 6 10
22   Stany Zjednoczone polski Joan Toliver „Odejdź smutku” 2 20
23   Izrael polski Yaffa Yarkoni „Zwykła rzecz” – –

Koncert Piosenka nie zna granic edytuj

  •   Alejandro Alagara – „What Kind of Fool Am I” (A. Newley, R. Bricusse)
  •   Bronisława Baranowska – „Kirasjerzy” (T. Dobrzański, T. Śliwiak)
  •   Elsa Bertuzzi – „Finche sara sara” (N. Ravasini, G. Calabresse)
  •   Frida Boccara – „Moon” (P. Gosser, H. Lorenc)
  •   Esther Borja – „Amada sombra” (U. Montiel, U. Montiel)
  •   Lily Castel – „Love For Sale” (C. Porter, B. Coureyr)
  •   Johnny Christian – „Teach Me Tonight” (S. Zahn, G. de Paul)
  •   Nandia Konstandopulu – „Ou allez-vous monsieur” (T. Morakis, N. Konstantopulu)
  •   Constantin Draghici – „Amour, mon amour my love” (G. Malgoni – Pinchi, B. Fallesi)
  •   Karel Gott – „Old Lucky Sun” (D. Gilespie, Smith)
  •   Laila Halme – „Whisper Not” (B. Golson, N. Johansson)
  •   Dusan Jaksić – „Amico” (Hilliard, D. Bachrach)
  •   Pauline Julien – „Chanson de Barbara” (K. Veil, B. Brecht)
  •   Josif Kobzon – „Dziewuszki tancujut na pałubie” (A. Pachmutowa, S. Griebiennikow – N. Dobronrawow)
  •   René Kollo – „Ebb Tide” (R. Maxwell, T. Robbins)
  •   Bärbel Luni – „Goody Goody” (M. Malneck, I. Mercer)
  •   Margaretta Nicolova – „Piesnia o arlekinie” (Ziro)
  •   Roland Pitt – „Blumenfest in Taormina” (O. Barsan – O. Toldi, L. Parthe)
  •   Jessy Rameik – „Das Lied von den Rosen und Träumen” (W. Schöne, J. Hamburger)
  •   Shirley – „Bitte geh” (G. Mira)
  •   Katarzyna Sobczyk – „Biedroneczki są w kropeczki” (A. Markiewicz – A. Feill, A. Tur)
  •   Anne Sylvestre – „La femme du vent” (A. Sylvestre, A. Sylvestre)

Jury edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Sopot Festival 1964. www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)]. (pol.).
  2. ↑ a b c d e f g h Nagrody Sopot Festival '64. www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-04)]. (pol.).
  3. ↑ Jury Sopot Festival '64. www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)]. (pol.).
  4. ↑ a b c Uczestnicy Sopot Festival '64. www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-04)]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sopot_Festival_1964&oldid=73384283”