Sopwith Pup
Sopwith Pup (ang. szczeniak) – brytyjski jednomiejscowy myśliwiec z okresu I wojny światowej w układzie dwupłata zbudowany przez Sopwith Aviation Company. Oficjalna nazwa maszyny to Sopwith Scout, ale piloci nadali mu własną nieoficjalną, Pup ze względu na podobieństwo samolotu do większego dwumiejscowego Sopwith 1½ Strutter. Nazwa Pup nigdy nie została zaakceptowana oficjalnie. Łącznie zbudowano 1770 sztuk samolotu[1].
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
drewniana kryta płótnem |
Załoga |
1 |
Historia | |
Data oblotu | |
Liczba egz. |
1770 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 × Le Rhône 9C 9-cylindrowy rotacyjny |
Moc |
100 KM (75 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
8,10 m |
Długość |
5,90 m |
Wysokość |
2,90 m |
Powierzchnia nośna |
23,60 m² |
Masa | |
Własna |
388 kg |
Startowa |
556 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
171 km/h |
Prędkość minimalna |
45 km/h |
Prędkość wznoszenia |
5 m/s |
Pułap |
5600 m |
Zasięg |
450 km |
Długotrwałość lotu |
3 h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 × karabin maszynowy Vickers kal. 7,7 mm (.303) | |
Użytkownicy | |
Wielka Brytania, Australia, Francja, Grecja, Holandia, Rosja | |
Rzuty | |
Historia
edytujSopwith Pup został zbudowany na podstawie przedwojennego samolotu sportowego skonstruowanego przez Harry'ego Hawkera. Początkowo samoloty te budowano w macierzystej wytwórni Sopwith Aviation, ale ze względu na jednoczesną produkcję większych 1½ Strutterów, po zbudowaniu prototypów i 95 maszyn seryjnych zlecono dalszą produkcję innym firmom. Łącznie do zastąpienia Pupa przez nowocześniejszy myśliwiec Sopwith Camel wyprodukowano 1847 egzemplarzy tej maszyny.
Pierwszy prototyp oblatano 27 marca 1916 roku, a seryjne egzemplarze trafiły do jednostek już we wrześniu. Maszyna charakteryzowała się doskonałymi parametrami, dorównującymi niemieckiemu myśliwcowi Albatros D.III, a niekiedy nawet je przewyższając. Sopwith Pup posiadał dwa razy mniejszy promień skrętu niż Albatros, co dawało mu przewagę zwrotności nad maszynami przeciwnika. Po wprowadzeniu do służby, myśliwce Pup i Triplane, wyrównały szanse w walce powietrznej z maszynami niemieckimi. Ostatecznie oba typy samolotów zostały zastąpione przez nowocześniejszy i silniej uzbrojony Sopwith Camel. Po wycofaniu samolotów Pup z pierwszej linii frontu w połowie 1917, powierzono im zadanie walki z Zepelinami.
Samoloty Sopwith Pup, dzięki bardzo niskiej prędkości startu i lądowania wynoszącej tylko 45 km/h zostały przystosowane do startu z okrętów. W tym celu na wieżach dział głównych instalowano specjalne sześciometrowe rampy, z których startowały myśliwce Pup. Pierwszego w historii udanego lądowania na okręcie dokonał kapitan Edwin Dunning, który 2 sierpnia 1917 zdołał wylądować na pokładzie „Furiousa”. Podczas trzeciego lądowania, samolot spadł z pokładu zabijając Dunninga.
Przypisy
edytuj- ↑ T. Goworek: Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej. WKŁ, 1988, s. 57.
Bibliografia
edytuj- Wiesław Bączkowski — Samoloty I Wojny światowej, Wydawnictwo: LAMPART, Warszawa 2000 ISBN 83-86776-54-4