Spółgłoska drżąca dwuwargowa dźwięczna

Spółgłoska drżąca dwuwargowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczanej symbolem: [ʙ].

Spółgłoska drżąca dwuwargowa

Numer IPA	121
ʙ
Jednostka znakowa	ʙ
Unikod	U+0299
UTF-8 (hex)	ca 99
Inne systemy
X-SAMPA	B\
Kirshenbaum	b<trl>
IPA Braille↗	⠔⠃
Przykład
informacje • pomoc
Obraz znaku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Artykulacja

Opis

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ʙ]:

• modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji płucnej i egresji,
• tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej,
• prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka,
• dolna warga kontaktuje się z górną wargą w periodyczny sposób, tworząc serię szybkich zwarć i rozwarć. Kilkakrotna blokada przepływu powietrza nadaje głosce charakterystyczny warkot.
• wiązadła głosowe periodycznie drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna

Warianty

Spółgłoska ta może mieć wariant jednouderzeniowy [ʙ̆]

Przykłady

Wibrant dwuwargowy jest rzadkością w skali świata. Występuje w następujących językach:

• amuzgo
• baka (w Sudanie)
• kele
• mewun (na Vanuatu)
• ngwe (w Kamerunie)
• pirahã – jako alofon spółgłoski [b]
• titan (Nowa Gwinea)
• uripiv (Vanuatu)
• yi (w Chinach)

W abchaskim i amazońskich językach oro win i wari posiadają spółgłoskę zwartą zębową z jednoczesną wibracją dwuwargową [tʙ̥].

Terminologia

Spółgłoska dwuwargowa drżąca to inaczej wibrant bilabialny.

Linki zewnętrzne

• Spółgłoska dwuwargowa drżąca w języku kele. hctv.humnet.ucla.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-11)].
• Spółgłoska zębowa zwarta z jednoczesną wibracją dwuwargową w języku oro win. hctv.humnet.ucla.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-11)].