Spartak Warna

Futbolen Kłub Spartak 1918 Warna (bułg. Футболен Клуб Спартак 1918 Варна) – bułgarski klub piłkarski, mający siedzibę w mieście Warna, na wschodzie kraju, grający w Wtora PFL.

Spartak Warna

Спартак (Варна)

Pełna nazwa	Футболен клуб Спартак 1918 (Варна) (Futbolowy Klub Spartak 1918 Warna)
Przydomek	Соколите (Sokoły)
Barwy	niebiesko-białe
Data założenia	28 sierpnia 1918
Debiut w najwyższej lidze	1931
Liga	Wtora PFL
Państwo	Bułgaria
Adres	uł. Seliołu 39, 9002 Warna
Stadion	Stadion Spartak
Trener	Wasił Petrow
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

Historia

Chronologia nazw:

• 1918: Byłgarski Sokoł Warna (bułg. Български сокол (Варна))
• 1924: Szipczenski Sokoł Warna (bułg. Шипченски сокол (Варна)) – po fuzji z Szipka (Warna)
• 1945: Spartak Warna (bułg. Спартак (Варна)) – po fuzji z Lewski Warna i Radecki Warna

Klub piłkarski Byłgarski Sokoł został założony 28 sierpnia 1918 roku. W 1924 drużyna połączyła się z Szipka (Warna) i przyjęła nazwę Szipczenski Sokoł. W 1945 roku do klubu dołączył Lewski Warna i Radecki Warna, po czym nazwa klubu została zmieniona na Spartak, którą nosi do dziś.

Pierwszym piłkarzem Spartaka, który wystąpił w reprezentacji Bułgarii był Michaił Tunczew. Zadebiutował w niej w 1924 roku. Klub jako Sokoł zdobył jedyne w historii klubu mistrzostwo kraju oraz dwukrotnie zajmował drugie miejsce w ekstraklasie. Klub ponownie dobrą passę przeżywał w drugiej połowie lat 50. i na początku 60. – w sezonie 1954-1955 był trzeci w rozgrywkach ligowych, cztery lata później królem strzelców został zawodnik Spartaka Georgi Arnaudow. Zamknięciem udanej dekady było dotarcie do finału Pucharu Armii Sowieckiej w 1961 roku. Wynik ten zawodnicy warneńskiego zespołu powtórzyli tylko raz, w 1983 roku.

W latach 90. Spartak osiągał lokaty w środkowej części tabeli lub bronił się przed spadkiem. W sezonie 1994-1995 po raz drugi piłkarzowi tego klubu przypadła nagroda dla najskuteczniejszego zawodnika ligi, tym razem był nim Iwo Georgijew, który później znalazł się w kadrze reprezentacji na Euro 1996.

W rozgrywkach 2004-2005 zespół pożegnał się z ekstraklasą, ale wrócił do niej już po roku. W sezonie 2006-2007 wystartował jako beniaminek ligi.

Trenerem drużyny od marca do kwietnia 2007 roku był Nedełczo Matuszew. Zastąpił na tym stanowisku pracującego od stycznia 2003 roku Mirosława Mironowa, byłego selekcjonera juniorskiej reprezentacji Bułgarii. Następcą Matuszewa jest dawny piłkarz Lewskiego Sofia Georgi "Gesza" Iwanow.

Sukcesy

• Mistrzostwa Bułgarii
  • mistrzostwo (1): 1932
  • wicemistrzostwo Bułgarii (2): 1931, 1933
• Puchar Bułgarii
  • finał (2): 1961, 1983

Europejskie puchary

Legenda do wszystkich tabel: Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe

Sezon	Rozgrywki	Runda	Klub	Dom	Wyjazd	Ogólnie
1961/62	Puchar Zdobywców Pucharów	Q	Rapid Wiedeń	2–5	0–0	2–5
1983/84	Puchar Zdobywców Pucharów	1R	Mersin İdman Yurdu	1–0	0–0	1–0
		2R	Manchester United	1–2	0–2	1–4
1996	Puchar Intertoto	Grupa 8	ŁKS Łódź		1–1	4. miejsce
			KAMAZ Nabierieżnyje Czełny		2–2
			TSV 1860 Monachium	2–1
			Kaučuk Opawa	0–1
1997	Puchar Intertoto	Grupa 10	Montpellier HSC	1–1		5. miejsce
			FC Groningen	0–2
			Gloria Bystrzyca		1–2
			FK Čukarički		0–3
1998	Puchar Intertoto	1R	Bałtika Kaliningrad	1–1	0–4	1–5
1999	Puchar Intertoto	1R	Sint-Truidense VV	1–2	0–6	1–8
2001	Puchar Intertoto	1R	Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski	4–0	0–1	4–1
		2R	Tawrija Symferopol	0–3	2–2	2–5

Stadion

Stadion Spartak może pomieścić 6000 widzów.