Łozowe (obwód chmielnicki)

Łozowe (ukr. Лозове) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie derażniańskim obwodu chmielnickiego.

Łozowe
Лозове
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chmielnicki

Rejon

derażniański

Data założenia

1929

Populacja (2018)
• liczba ludności


1557[1]

Nr kierunkowy

+380 3856

Kod pocztowy

32216

Położenie na mapie obwodu chmielnickiego
Mapa konturowa obwodu chmielnickiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Łozowe”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Łozowe”
Ziemia49°17′35″N 27°17′57″E/49,293056 27,299167

Historia edytuj

Założone w 1929 roku pod nazwą Torforozrobka (ukr. Торфорозробка) na miejscu wydobycia torfu. Obok osiedla znajduje się stacja kolejowa Korzowce. Część Łozowego ("Werchnia Dilnycia") jest znacznie oddzielona od jego głównej części i znajduje się w pobliżu wsi Bogdanowce.

Status osiedla typu miejskiego miejscowość uzyskała w 1949 roku.

W 1989 liczyło 1886 mieszkańców[2].

W 2013 liczyło 1581 mieszkańców[3].

Łozowska Fabryka Narzędzi edytuj

Początki Łozowskiej Fabryki Narzędzi (ukr. Лозівський інструментальний завод) związane są z warsztatami mechanicznymi, które obsługiwały lokalne przedsiębiorstwo, wydobywające torf. Na ich bazie w 1961 została otwarta fabryka mechaniczna, specjalizująca się w produkcji części zaciskowych do obrabiarek. 1 kwietnia 1964 fabryka została przemianowana na Chmielnicką Fabrykę Narzędzi (ukr. Хмельницький інструментальний завод). W latach 1960-1970 przedsiębiorstwo znacznie się rozbudowało, został poszerzony asortyment.

W 1986 roku przedstawiciele fabryki zostali zaproszeni przez Międzynarodową Organizację Jakości jako zwycięzcy konkursu w ZSRR na konferencję w Genewie w celu przyznania im nagrody za najlepszą jakość.

W latach 90. w fabryce miał miejsce znaczny spadek produkcji; zakład zalegał z płacami oraz podatkami, zmniejszono liczbę pracowników. Część sprzętu sprzedano. Pierwsze zyski fabryka odnotowała dopiero w 2003 roku. Obecnie Łozowska Fabryka Narzędzi stopniowo przywraca produkcję, jej produkty są sprzedawane na Ukrainie i eksportowane.

Symbolika edytuj

Symbolami Łozowego są godło i flaga zatwierdzone przez radę osiedla dnia 22 września 2011 roku. Autorem obu symbolów jest I. Januszkiewicz. Flaga w kształcie kwadratu składa się z trzech ułożonych poziomo pasów równej szerokości - niebieskiego, zielonego i czarnego. Na górnym pasie znajduje się żółte słońce, na dwóch dolnych - żółty płomień i kwiat[4].

W zielono-czarnym polu tarczy godła znajduje się lazurowy klin ze srebrnym nicianym obramowaniem. W polu pierwszym umieszczony jest złoty płomień, w polu drugim znajduje się srebrna suwmiarka, nad którą umieszczone jest złote słońce, w polu trzecim kwiat tej samej barwy. Tarcza obramowana jest kartuszem i uwieńczona miejską koroną z trzema basztami[5].

Infrastruktura społeczna edytuj

W Łozowym działają szkoła ogólnokształcąca, przedszkole "Weselka", biblioteka-muzeum, szkoła muzyczna, przychodnia, apteka, poczta, oddział Oszczadbanku i chór "Łoziwczanka". W miejscowości znajduje się cerkiew pod wezwaniem świętego Włodzimierza (UKP PM). Ponadto działają tu młyn zbożowy, punkt usługowy, fryzjer, sklepy, dwie kawiarnie i straż pożarna z jednym samochodem.

Założony został amatorski zespół piłki nożnej "Lider"[6].

Zabytki edytuj

 
Masowy grób jeńców radzieckich; ul. Zaliznyczna, 23

W Łozowym znajduje się masowy grób jeńców radzieckich (pomnik historii o znaczeniu lokalnym).

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj