Ścinawica
Ścinawica (niem. Steinwitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko.
| wieś | |
 Dwór w Ścinawicy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
290-360[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
278[3] |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-300[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
| SIMC |
0853056 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
 50°28′19″N 16°38′54″E/50,471944 16,648333[1]
| |
| Strona internetowa | |
W przeszłości do wsi należał przysiółek Nowa Ścinawica (niem. Neusteinwitz)[5]. Obecnie nazwa niestandaryzowana.
Położenie edytuj
Ścinawica leży na północ od Kłodzka, u ujścia Ścinawki do Nysy Kłodzkiej, u podnóża Garbu Golińca, na wysokości około 290-360 m n.p.m.[2].
Podział administracyjny edytuj
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Historia edytuj
Od samego początku Ścinawica była związana z Kłodzkiem, jej mieszkańcy zajmowali się głównie rolnictwem i sadownictwem[6]. Miejscowa ludność była głównie pochodzenia słowiańskiego, o czym świadczą nazwiska zachowane w księgach miejskich[6]. W 1462 roku część miejscowości przeszła na własność franciszkanów z Kłodzka[6]. W czasie wojny trzydziestoletniej Ścinawica została zniszczona, potem została dołączona do królewszczyzny, a w roku 1684 miejscowość kupił magistrat Kłodzka[6]. W 1840 roku było tu 37 budynków, w tym młyn wodny[2]. Po 1945 miejscowość przekształciła się z typowej wsi rolniczej w przedmieście Kłodzka[2].
Zabytki edytuj
W dolnej części Ścinawicy znajduje się okazała zagroda kmieca z XIX wieku nazywana potocznie dworem, z barokowymi elementami architektonicznymi z XVIII wieku[6]. Na skrzyżowaniu dróg kamienna kapliczka słupowa z XVIII wieku, zwieńczona metalowym krzyżem[6]. W miejscowości znajduje się dom, w którym zbudowano przejazd dla pociągów towarowych przejeżdżających do pobliskiej papierni w Młynowie[7]. Po powodzi w 1997 roku papiernia przestała istnieć i rozebrano tory, przejazd jednak pozostał[7].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 136835
- ↑ a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1993, s. 449-451. ISBN 83-85773-06-1.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1279 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 października 1948 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2023-08-02].
- ↑ a b c d e f Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 451. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ a b Ścinawca. [dostęp 2017-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-23)].
Bibliografia edytuj
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1994, ISBN 83-85773-06-1
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak, Iwona Chomiak, Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625.
Linki zewnętrzne edytuj
- Steinwitz, wś, pow. kładzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 323.