4 Front Ukraiński (ros. 4-й Украинский фронт) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.

4 Front Ukraiński
4-й Украинский фронт
Ilustracja
Sztandar 4 Frontu Ukraińskiego z Muzeum Sił Zbrojnych FR w Moskwie
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1943 (I); 1944 (II)

Rozformowanie

1944 (I); 1945 (II)

Tradycje
Rodowód

Front Południowy (I form.)

Dowódcy
Pierwszy

gen. armii Fiodor Tołbuchin

Działania zbrojne
II wojna światowa
Operacja lwowsko-sandomierska
operacja wschodniokarpacka
operacja praska
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Podległość

Stawka

Skład

patrz: struktura organizacyjna

Formowania i walki edytuj

Utworzony 20 października 1943 z Frontu Południowego. Rozwinął się na linii: Zaporoże, Melitopol przeciw niemieckiej 6 Armii z Grupy Armii Południe. Do końca 1943 osiągnął dolny bieg Dniepru od Nikopola do Chersonia. W okresie 8–18 kwietnia 1944 wraz z Samodzielną Armią Nadmorską wziął udział w wyzwalaniu Krymu, 5–12 maja w operacji sewastopolskiej. Rozformowany 16 maja 1944[1].

Utworzony ponownie 5 sierpnia 1944. Podczas operacji lwowsko-sandomierskiej rozwinął się przeciw Grupie Armii Północna Ukraina. W październiku wraz z 2 Frontem Ukraińskim uczestniczył w operacji wschodniokarpackiej przeciw niemieckiej 1 Armii Pancernej i węgierskiej 1 Armii.

W operacji zachodniokarpackiej, 12 stycznia – 18 lutego 1945 prowadził działania przeciw niemieckiej Grupie Armii A, współdziałał z 1 Frontem Ukraińskim i 1 Frontem Białoruskim. Następnie poprowadził główne uderzenie w ogólnym kierunku na Nowy Sącz i Kraków.

W lutym–marcu zajął dogodne pozycje w rejonie Istebnej. Od końca marca (od 24 marca do 15 kwietnia 1945) prowadził ciężkie walki na polskim Górnym Śląsku w rejonie Żor i Wodzisławia Śląskiego. W okresie 6–11 maja wraz z częścią sił 1 i 2 Frontu Ukraińskiego przeprowadził operację praską przeciw siłom Grupy Armii „Środek” i Grupie Armii „Ostmark” (Austria)[1].

Struktura organizacyjna edytuj

Skład początkowy[1]
Skład początkowy w II formowaniu[1]

później również (w różnym czasie):

Dowództwo Frontu edytuj

Dowódcy frontu[1]
Stopień, imię i nazwisko Czasokres Formowanie
gen. armii Fiodor Tołbuchin do 15 maja 1944 I formowanie
gen. płk/gen. armii Iwan Pietrow do 26 marca 1945 II fromowanie
gen. armii Andriej Jeriomienko do 11 maja 1945

Członek Rady Wojennej:

Szef sztabu:

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 147.
  2. a b Plikus (kier.) 1968 ↓, s. 179.

Bibliografia edytuj