Aichi E16A
Aichi E16A Zuiun (oznaczenie amerykańskie – Paul) – japoński wodnosamolot zwiadowczy z okresu II wojny światowej.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Aichi Kokuki KK |
| Typ |
wodnosamolot rozpoznawczy |
| Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie – pływakowe, stałe |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
maj 1942 |
| Lata produkcji |
1943 – 1945 |
| Wycofanie ze służby |
1945 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 silnik gwiazdowy, 14-cylindrowy Mitsubishi Kinsei 54 |
| Moc |
1300 KM (960 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
12,81 m |
| Długość |
10,83 m |
| Wysokość |
4,79 m |
| Powierzchnia nośna |
28,00 m² |
| Masa | |
| Własna |
2896 kg |
| Startowa |
3895 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
440 km/h |
| Prędkość przelotowa |
350 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
4 min. 40 sek. na wysokość 3000 m |
| Pułap |
10 000 m |
| Zasięg |
570 km (normalny) |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 Typ 99 kal. 20 mm (stałe, zamontowane w skrzydłach) 1 karabin maszynowy Typ 2 kal. 12,7 mm (ruchomy, w tylnym stanowisku strzeleckim) 1 bomba o masie 250 kg lub 2 każda o masie 60 kg | |
| Użytkownicy | |
| Japonia | |
Historia edytuj
Pod koniec 1940 wytwórnia Aichi Kokuki KK podjęła się opracowania nowoczesnego wodnosamolotu zwiadowczego i równocześnie przystosowanego do bombardowania z lotu nurkowego, który miał zastąpić wodnosamoloty Aichi E13A Raiun. Projekt takiego samolotu oznaczonego jako AM-22 opracował inż. Rishiro Matsuo, we współpracy z inż. Yasushiro Ozawą.
W trakcie projektowania wymagania stawiane przez dowództwo lotnictwa marynarki uległy zmianie i ostatecznie prototyp był gotowy w 1942[1]. Otrzymał wtedy oznaczenie E16A. Prototyp, wyposażony w silnik gwiazdowy Mitsubishi Kinsei 51, został oblatany w maju 1942, a następnie poddany szeregu próbom, które wykazały szereg usterek. Ostatecznie samolot ten został zatwierdzony do produkcji seryjnej dopiero w sierpniu 1943. Otrzymał oznaczenie E16A1 i nazwę Zuiun (pol. „pomyślna chmura”) i został wyposażony w nowy silnik Mitsubishi Kinsei 54 o mocy identycznej jako silnik prototypu.
Produkcja seryjna samolotu trwała do sierpnia 1945, przy czym początkowo produkowano go w zakładach Aichi Kokuki KK, a później także w zakładach Nippon Hikoki KK w Tomioka. Łącznie wyprodukowano 255 samolotów Aichi E16A1 oraz 3 prototypy.
W 1944 zbudowano także jeden prototyp oznaczony jako Aichi E16A2T, w którym zastosowano silnik Mitsubishi Kinsei 62 o mocy 1560 KM. W momencie kapitulacji Japonii we wrześniu 1945 samolot ten znajdował się jeszcze w fazie prób.
Użycie w lotnictwie edytuj
Wodnosamolot E16A1 wprowadzone zostały do użytku w 1944 roku, a po raz pierwszy w akcji bojowej użyto ich w rejonie Filipin. Następnie samoloty te używane zarówno do zwiadu jak i do bombardowania z lotu nurkowego.
W końcowym okresie wojny wszystkie niezniszczone wcześniej samoloty Aichi E16A1 Zuiun zostały użyte jako samoloty pilotów samobójców.
Opis konstrukcji edytuj
Wodnosamolot Aichi E16A Zuiun był dolnopłatem o konstrukcji w zasadzie metalowej. Jedynie odejmowana skrajna część płata i usterzenie poziome były konstrukcji drewnianej. Podwozie stanowiły dwa metalowe pływaki jednoredanowe. Na krawędzi spływu przednich wsporników pływaków zamontowano otwierane hydraulicznie hamulce aerodynamiczne, co było oryginalnym rozwiązaniem, zastosowanym tylko w tym samolocie.
Napęd samolotu stanowił silnik gwiazdowy, chłodzony powietrzem, napędzający trzyłopatowe śmigło.
Uzbrojenie samolotu stanowiły 2 stałe działka kal. 20 mm, umieszczone w skrzydłach i 1 ruchomy karabin maszynowy kal. 12,7 mm, umieszczony w tylnym stanowisku strzeleckim. Wodnosamolot mógł przenosić jedną bombę o masie 250 kg lub dwie o masie 60 kg każda.
Przypisy edytuj
- ↑ Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 140.
Bibliografia edytuj
- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.