Andreas Scholl
Andreas Scholl (ur. 10 listopada 1967 w Eltville am Rhein) – niemiecki kontratenor dysponujący głosem altowym, specjalizujący się w wykonywaniu muzyki dawnej, przedstawiciel wykonawstwa historycznego. Jest pierwszym kontratenorem na świecie, którego zaproszono do udziału w koncercie „The Last Night of the Proms” w Londynie.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
Dzieciństwo edytuj
Pochodzi z rodziny o tradycjach chóralnych. W wieku 7 lat wstąpił do Kiedricher Chorbuben (miejscowego chóru chłopięcego o przeszło 600-letniej tradycji). W wieku 13 lat zaśpiewał razem ze swoją siostrą w operze Czarodziejski flet Mozarta w Wiesbaden Staatstheater. W tym samym roku był jednym z 20 000 chórzystów, którzy z całego świata zostali zaproszeni do Rzymu na festiwal. Zaśpiewał tam także solo podczas mszy dnia 4 stycznia 1981 oraz odwiedził papieża Jana Pawła II.
Wystąpił także jako młody mnich w filmie Imię róży, który był realizowany w klasztorze Eberbach, niedaleko Kiedrich. Jego siostra Elisabeth jest śpiewaczką.
Wykształcenie muzyczne edytuj
Scholl miał 17 lat, gdy po raz pierwszy zaśpiewał przed kontratenorem Herbertem Kleinem, który wskazał mu dwie możliwości nauki – w Londynie lub w Schola Cantorum Basiliensis w Bazylei. Później Scholl wysłał swoje demo René Jacobsowi, który miał ocenić jego talent. Jacobs zaprosił go na spotkanie w Schola Cantorum Basiliensis, gdzie Scholl później studiował.
Jego nauczycielem został Richard Levitt, naukę kontynuował w klasie mistrzowskiej René Jacobsa. Główny wpływ na zainteresowanie Scholla muzyką dawną miały skrzypaczka Chiara Banchini i śpiewaczka Emma Kirkby. Studiował razem z sopranistką Evelyn Tubb i lutnistą Anthonym Rooleyem.
Kariera operowa edytuj
Mimo że Schola Cantorum Basiliensis nie przygotowała Scholla do kariery operowej, zadebiutował on na scenie w 1998 roku podczas festwalu w Glyndebourne, gdzie wykonał partię Bertarida w operze Händla Rodelinda. Rola ta okazała się sukcesem, co zaowocowało kolejnymi propozycjami (między innymi z Metropolitan Opera w Nowym Jorku, gdzie Scholl wystąpił w roku 2006.
W 2002 został zaproszony do współpracy przez Operę Królewską w Kopenhadze, gdzie wykonał tytułową partię w operze Juliusz Cezar Georga Friedricha Händla. Przedstawienie zostało zarejestrowane przez wytwórnię Harmonia Mundi. Realizacja, jak i partia Juliusza Cezara, okazały się wielkim sukcesem w karierze Andreasa Scholla. Sukces ten miał okazję powtórzyć na wielu scenach operowych (m.in. we Francji i we Włoszech).
Trzecią partią operową, którą Andreas Scholl wykonywał na scenie jest partia Arsace w operze Partenope Händla - również prezentowana na deskach Kongelige Theather w Kopenhadze i zarejestrowana przez wytwórnię Decca.
Życie prywatne edytuj
Od sierpnia 2012 jego żoną jest pochodząca z Izraela pianistka i klawesynistka Tamar Halperin, mają córkę Almę (ur. sierpień 2015). Z poprzedniego małżeństwa Andreas Scholl ma córkę Clarę (ur. grudzień 1998).
Dyskografia edytuj
- 1995: Deutsche Barocklieder,
- 1995: A. Vivaldi: Stabat Mater,
- 1996: English Folksongs & Lute Songs,
- 1999: G.F. Händel: Ombra mai fu,
- 1999: Heroes,
- 1999: Pergolesi: Stabat Mater,
- 2000: A. Vivaldi:Nisi dominus,
- 2000: The Voice,
- 2000: A Musical Banquet,
- 2001: Wayfaring Stranger,
- 2002: Baroque Adagios,
- 2003: Arcadia,
- 2004: The Merchant of Venice,
- 2005: Arias for Senesino,
- 2007: Il Duello Amoroso,
- 2007: (DVD) Giulio Cesare,
- 2007: Andreas Scholl goes Pop,
- 2008: Crystal Tears,
- 2009: (DVD) Partenope,
- 2010: Oswald von Wolkenstein – Songs of Myself,
- 2010: Purcell: O, Solitude,
- 2010: Marco Rosano: Stabat Mater,
- 2011: Bach cantatas,
- 2012: Wanderer,
- 2012: (DVD) Rodelinda.
Współpraca edytuj
Andreas Scholl współpracował z większością specjalistów w muzyce baroku:
- Chiara Banchini
- William Christie
- Christophe Coin
- Michel Corboz
- Paul Dyer
- John Eliot Gardiner
- Reinhard Goebel
- Philippe Herreweghe
- Christopher Hogwood
- René Jacobs
- Konrad Junghänel
- Robert King
- Ton Koopman
- Paul McCreesh
- Nicholas McGegan
- Roger Norrington
- Christophe Rousset
- Jos van Veldhoven
- Dominique Veillard
- Roland Wilson
Zespoły, z którym współpracował, to m.in.:
- Netherlands Bach Choir
- Cantus Coelln
- Orchestra of the Age of Enlightenment
- Musica Antiqua Köln
- Berlin Akademie für Alte Musik
- Freiburg Barockorchester
- Australian Brandenburg Orchestra
- Accademia Bizantina
Kompozytor Marco Rosano napisał dla Scholla Stabat Mater.