Wikipedia

Andreas Stjernen

norweski skoczek narciarski

Andreas Kolset Stjernen (ur. 30 lipca 1988 w Levanger) – norweski skoczek narciarski. Drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018 oraz Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2018, srebrny medalista mistrzostw świata z 2017 w drużynie męskiej oraz brązowy z 2019 w drużynie mieszanej. Zdobywca Pucharu Świata w lotach 2017/2018, zwycięzca Pucharu Kontynentalnego 2011/2012. Syn Hroara Stjernena[1].

Andreas Stjernen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1988
Levanger

Klub

Sprova IL

Debiut w PŚ

5 grudnia 2009 w Lillehammer (19. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

5 grudnia 2009 w Lillehammer (19. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

16 lutego 2013 w Oberstdorfie (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

13 stycznia 2018 w Tauplitz

Rekord życiowy

249,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (14 lutego 2016)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
złoto Pjongczang 2018 duża druż.
Mistrzostwa świata
srebro Lahti 2017 duża druż.
brąz Seefeld 2019 norm. druż. miesz.
Mistrzostwa świata w lotach
złoto Oberstdorf 2018 drużynowo
Puchar Świata w lotach narciarskich
Mała kryształowa kula
2017/2018
brąz 3. miejsce
2012/2013
Raw Air
brąz 3. miejsce
2018
Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2011/2012
Multimedia w Wikimedia Commons

Przebieg kariery edytuj

12 grudnia 2004 zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Brotterode, gdzie zajął 49. miejsce[2]. We wrześniu 2005 w Predazzo zadebiutował w zawodach FIS Cup, zdobywając równocześnie pierwsze punkty. W najlepszej trzydziestce Pucharu Kontynentalnego znalazł się po raz pierwszy 12 marca 2006 w Bischofshofen, zajmując 28. miejsce[3].

W mistrzostwach świata juniorów wystąpił trzykrotnie w latach 2005–2007. Najwyższym miejscem, jakie zajął indywidualnie, było 19. z 2006 roku. W drużynie dwukrotnie – w 2006 i 2007 – był piąty[4].

8 marca 2009 zajął 8. miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego. 15 marca otrzymał szansę na debiut w Pucharze Świata. Odpadł w kwalifikacjach do zawodów na mamuciej skoczni w Vikersund[5]. W sezonie 2009/2010 zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata. 5 grudnia 2009 w Lillehammer, zajął 19. miejsce. Punkty zdobywał również w Sapporo (gdzie był 17.) i w Oslo. Kilkukrotnie zajął miejsce w najlepszej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego. 30 stycznia 2010 w Iron Mountain był drugi[6]. 15 stycznia 2011 zajął 8. miejsce w zawodach Pucharu Świata w Sapporo. Poza tym występem jeszcze trzykrotnie zajął miejsca w trzeciej dziesiątce cyklu. W Pucharze Kontynentalnym dwukrotnie stał na podium: 19 lutego był 2. w Kranju, a 5 marca zwyciężył w Kuopio[7].

W Pucharze Kontynentalnym 2011/2012 regularnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. W styczniu dwukrotnie zwyciężył w Sapporo, a następnie zdobył tam punkty w Pucharze Świata. Między 17 a 19 lutego w Oslo trzykrotnie wygrał zawody Pucharu Kontynentalnego. W marcu startował już w Pucharze Świata, najwyższe, trzynaste, miejsce zajmując w tym samym mieście[8]. Zwyciężył w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego 2011/2012[9].

Od początku sezonu 2012/2013 startował w Pucharze Świata. Do połowy stycznia 2013 najwyższym miejscem, jakie zajął, było 14. 26 stycznia wystartował w zawodach na mamuciej skoczni Vikersundbakken w Vikersund. Zajął w nich 4. miejsce, a dzień później był 8. Miejsca w pierwszej dziesiątce (czwarte i piąte) zajmował też tydzień później w Harrachowie[10]. 16 lutego 2013 na skoczni im. Heiniego Klopfera w Oberstdorfie po raz pierwszy w karierze stanął na podium, zajmując w zawodach 2. miejsce[11]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013. Indywidualnie był 13. na skoczni normalnej i 18. na skoczni dużej. W zawodach drużynowych zajął 4. miejsce[10]. Zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w lotach narciarskich 2012/2013. W Pucharze Świata był dziewiętnasty[12].

8 marca 2019 ogłosił decyzję, że po turnieju Raw Air zakończy sportową karierę[13]. Ostatecznie nie zdecydował się na występ podczas konkursów na Vikersundbakken w Vikersund. Jego ostatnim występem w Pucharze Świata był konkurs na skoczni Granåsen w Trondheim 14 marca 2019, gdzie zajął drugie miejsce[14].

Igrzyska olimpijskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2018   Pjongczang – 15. miejsce (K-98), 8. miejsce (K-125)

Drużynowo edytuj

2018   Pjongczang – złoty medal[a]

Starty A. Stjernena na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
15. 10 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 104,0 m 103,5 m 225,8 pkt 33,5 pkt Andreas Wellinger
8. 17 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 134,5 m 131,5 m 267,3 pkt 18,4 pkt Kamil Stoch
1.  19 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 druż.[a] 133,0 m 135,5 m 1098,5 pkt (274,4 pkt) –

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2013   Val di Fiemme/Predazzo – 13. miejsce (K-95), 18. miejsce (K-120)
2017   Lahti – 17. miejsce (K-90), 4. miejsce (K-116)
2019   Seefeld/Innsbruck – 29. miejsce (K-120), 25. miejsce (K-99)

Drużynowo edytuj

2013   Val di Fiemme/Predazzo – 4. miejsce (K-120)[b]
2017   Lahti – 5. miejsce (drużyna mieszana/K-90)[c], srebrny medal (K-116)[d]
2019   Seefeld/Innsbruck – 5. miejsce (K-120)[e], brązowy medal (drużyna mieszana/K-99)[f]

Starty A. Stjernena na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
13. 23 lutego 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 98,0 m 97,0 m 233,6 pkt 19,0 pkt Anders Bardal
18. 28 lutego 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 125,0 m 127,0 m 268,9 pkt 26,9 pkt Kamil Stoch
4. 2 marca 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 druż.[b] 125,5 m 125,0 m 1117,3 pkt (282,8 pkt) 18,6 pkt Austria
17. 25 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 95,0 m 95,0 m 241,8 pkt 29,0 pkt Stefan Kraft
5. 26 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. mix.[c] 91,5 m 91,0 m 877,8 pkt (241,7 pkt) 157,7 pkt Niemcy
4. 2 marca 2017   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 129,5 m 129,0 m 276,1 pkt 3,2 pkt Stefan Kraft
2.  4 marca 2017   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 druż.[d] 127,5 m 125,5 m 1078,5 pkt (280,3 pkt) 25,7 pkt Polska
29. 23 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 124,5 m 102,0 m 185,5 pkt 93,9 pkt Markus Eisenbichler
5. 24 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[e] 123,5 m 120,5 m 900,2 pkt (223,4 pkt) 87,3 pkt Niemcy
25. 1 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 96,5 m 92,5 m 191,6 pkt 26,7 pkt Dawid Kubacki
3.  2 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. mix.[f] 91,5 m 102,0 m 938,4 pkt (227,1 pkt) 73,8 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata w lotach edytuj

Indywidualnie edytuj

2018   Oberstdorf – 5. miejsce

Drużynowo edytuj

2018   Oberstdorf – złoty medal[g]

Starty A. Stjernena na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
5. 19–20 stycznia 2018   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 193,0 m 203,0 m 223,5 m –[h] 606,9 pkt 45,0 pkt Daniel-André Tande
1.  21 stycznia 2018   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 druż.[g] 231,0 m 208,0 m 1662,2 pkt (427,3 pkt) –

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2006   Kranj – 19. miejsce
2007   Tarvisio/  Planica – 44. miejsce

Drużynowo edytuj

2005   Rovaniemi – 6. miejsce[i]
2006   Kranj – 5. miejsce[j]
2007   Tarvisio/  Planica – 5. miejsce[k]

Starty A. Stjernena na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
6. 23 marca 2005   Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 druż.[i] 77,5 m 83,5 m 844,5 pkt (184,0 pkt) 137,5 pkt Słowenia
19. 2 lutego 2006   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 indywid. 96,5 m 97,0 m 214,8 pkt 44,8 pkt Gregor Schlierenzauer
5. 4 lutego 2006   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 druż.[j] 98,5 m 92,5 m 832,6 pkt (210,3 pkt) 98,0 pkt Austria
44. 15 marca 2007   Planica Srednija velikanka K-90 HS-100 ind. 82,5 m – 94,0 pkt 174,0 pkt Roman Koudelka
5. 17 marca 2007   Planica Srednija velikanka K-90 HS-100 druż.[k] 93,0 m 94,0 m 929,0 pkt (242,0 pkt) 52,0 pkt Słowenia

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[15]
2009/2010 56.
2010/2011 48.
2011/2012 37.
2012/2013 19.
2013/2014 43.
2014/2015 36.
2015/2016 12.
2016/2017 12.
2017/2018 8.
2018/2019 19.

Miejsca na podium edytuj

Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2008/2009 – – – –
2009/2010 – – – –
2010/2011 – – – –
2011/2012 – – – –
2012/2013 – 1 – 1
2013/2014 – – – –
2014/2015 – – – –
2015/2016 – – 2 2
2016/2017 – 1 – 1
2017/2018 1 1 – 2
2018/2019 – 1 1 2
Suma 1 4 3 8

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 13 stycznia 2018   Bad Mitterndorf Kulm K-200 HS-235 229,0 m 226,0 m 407,6 pkt * Loty 2017/2018

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 16 lutego 2013   Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 205,5 m 212,0 m 409,0 pkt 2. 0,3 pkt Richard Freitag
2. 5 grudnia 2015   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 96,0 m – 127,8 pkt 3. 1,9 pkt Severin Freund
3. 14 lutego 2016   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-225 249,0 m 231,0 m 459,7 pkt 3. 9,3 pkt Peter Prevc
4. 16 marca 2017   Trondheim Granåsen K-124 HS-140 138,5 m 138,0 m 294,3 pkt 2. 7,7 pkt Stefan Kraft
5. 13 stycznia 2018   Bad Mitterndorf Kulm K-200 HS-235 229,0 m 226,0 m 407,6 pkt 1. –
6. 18 marca 2018   Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 239,0 m 235,0 m 438,9 pkt 2. 5,4 pkt Robert Johansson
7. 4 stycznia 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 131,0 m 126,0 m 242,7 pkt 3. 24,3 pkt Ryōyū Kobayashi
8. 14 marca 2019   Trondheim Granåsen K-124 HS-138 137,0 m 137,0 m 288,0 pkt 2. 10,4 pkt Ryōyū Kobayashi

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

Sezon 2008/2009
                                                      punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q - - 0
Sezon 2009/2010
                                              punkty
- 19 - - - - - - - - - - 17 22 45 33 - - - - - - 30 36
Sezon 2010/2011
                                                    punkty
45 43 q - - - - - - - - - - 8 22 - - - - - - 24 23 44 q - 56
Sezon 2011/2012
                                                    punkty
- 32 q - - - - - - - - - - - - 21 16 35 17 25 - 20 16 13 30 - 92
Sezon 2012/2013
                                                      punkty
26 20 14 25 31 32 39 38 32 35 45 22 36 - - 4 8 4 5 29 2 24 18 23 10 7 13 418
Sezon 2013/2014
                                                        punkty
- 43 46 42 - - - - - - - - 37 q - - 50 43 29 q q 19 30 38 19 17 10 7 103
Sezon 2014/2015
                                                              punkty
- - - 15 39 q 22 - - - - - - q - - - - - - 28 25 5 10 - - 27 - - 20 17 134
Sezon 2015/2016
                                                          punkty
15 3 dq 4 11 15 29 20 15 19 13 8 14 22 23 12 7 10 3 17 35 12 24 13 12 9 11 15 16 607
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
20 29 7 6 5 31 17 19 14 5 10 23 24 19 12 15 15 14 11 18 17 5 2 9 14 13 591
Sezon 2017/2018
                                            punkty
14 31 23 14 29 19 9 31 6 4 6 1 43 19 26 5 9 4 4 2 8 5 665
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
35 42 50 - - 30 17 4 10 3 25 20 8 20 - - 18 23 12 - - - 41 30 2 - - - 335
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata edytuj

Sezon
2012/2013 		             
- - - - 1 2 2
Sezon
2013/2014 		         
- - - 3 3
Sezon
2015/2016 		           
9 2 1 - - -
Sezon
2016/2017 		           
4 - 5 4 1 1
Sezon
2017/2018 		               
- - - 3 3 1 1 1
Sezon
2018/2019 		             
- 8 9 - - - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[15]
2012/2013 43.
2015/2016 15.
2016/2017 10.
2017/2018 19.
2018/2019 7.

Turniej Nordycki (Skandynawski) edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2010 54.[15]

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[15]
2017 4.
2018 3.
2019 38.

Willingen Five edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2018 22.

Planica 7 edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2018 8.

Puchar Świata w lotach edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[15]
2010/2011 42.
2011/2012 48.
2012/2013 3.
2014/2015 11.
2015/2016 10.
2016/2017 14.
2017/2018 1.
2018/2019 27.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[16]
2010 82.
2011 50.
2012 30.
2013 61.
2014 11.
2015 73.
2016 52.
2017 58.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok Q[l] Skok 1 Skok 2 Nota
1. 15 sierpnia 2014   Courchevel Tremplin du Praz K-120 HS-132 131,5 m 132,5 m 126,0 m 375,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok Q[l] Skok 1 Skok 2 Nota Miejsce Strata Zwycięzca
1. 15 sierpnia 2014   Courchevel Tremplin du Praz K-120 HS-132 131,5 m 132,5 m 126,0 m 375,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP edytuj

2006
                    punkty
- - - - - 49 - - - - 0
2010
                  punkty
q - 37 - - - - 30 38 1
2011
                      punkty
q 13 28 36 39 35 37 22 30 - - 33
2012
                  punkty
q 14 42 9 17 - - 33 17 75
2013
                      punkty
q q 33 q - - 33 33 19 17 35 26
2014
                  punkty
4 14 1 - - - - 21 42 178
2015
                      punkty
- - - - - - - - - - 19 12
2016
                    punkty
- 25 - - 31 10 - - 42 44 32
2017
                  punkty
- - 33 - - 30 13 - q 21
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP edytuj

2012      
6 4 7
2013      
- 7 -
2014  
4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Turniej Czterech Narodów edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2010 56.[17]

Lotos Poland Tour edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2011 33.[18]

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[19]
2005/2006 124.
2006/2007 136.
2007/2008 146.
2008/2009 69.
2009/2010 9.
2010/2011 9.
2011/2012 1.
2013/2014 48.
2014/2015 49.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 5 marca 2011   Kuopio Puijo K-120 HS-127 127,0 m 121,5 m 239,8 pkt
2. 20 stycznia 2012   Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 97,0 m 94,5 m 250,0 pkt
3. 22 stycznia 2012   Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 124,5 m 125,0 m 244,1 pkt
4. 17 lutego 2012   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 106,0 m 103,0 m 268,0 pkt
5. 18 lutego 2012   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 93,0 m 94,0 m 220,5 pkt
6. 19 lutego 2012   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 105,0 m 105,5 m 269,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 30 stycznia 2010   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-120 HS-133 141,0 m 133,0 m 286,2 pkt 2. 4,0 pkt Manuel Fettner
2. 19 lutego 2011   Kranj Bauhenk K-100 HS-109 109,0 m 104,0 m 255,9 pkt 2. 7,1 pkt Dejan Judež
3. 5 marca 2011   Kuopio Puijo K-120 HS-127 127,0 m 121,5 m 239,8 pkt 1. –
4. 15 stycznia 2012   Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 134,0 m 127,5 m 245,2 pkt 3. 18,4 pkt Manuel Fettner
5. 20 stycznia 2012   Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 97,0 m 94,5 m 250,0 pkt 1. –
6. 22 stycznia 2012   Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 124,5 m 125,0 m 244,1 pkt 1. –
7. 17 lutego 2012   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 106,0 m 103,0 m 268,0 pkt 1. –
8. 18 lutego 2012   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 93,0 m 94,0 m 220,5 pkt 1. –
9. 19 lutego 2012   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 105,0 m 105,5 m 269,0 pkt 1. –
10. 26 lutego 2012   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 133,0 m – 137,9 pkt 2. 1,0 pkt Marco Grigoli

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Sezon 2004/2005
                                                            punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 49 49 - - - - - - - 0
Sezon 2005/2006
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 41 45 45 28 3
Sezon 2006/2007
                                                punkty
- - - - - - - - - - - 42 33 - - - - - - 30 37 - - - 1
Sezon 2007/2008
                                                        punkty
- - - - - - - 35 27 40 40 - - - - 49 60 - - - - - - - 43 46 - - 4
Sezon 2008/2009
                                                                  punkty
- - 48 - - - - - - - - - - - - - - 33 38 - - - - - - 24 11 18 8 - - - - 76
Sezon 2009/2010
                                                    punkty
34 10 6 12 9 19 24 7 11 21 10 - - - 2 7 9 35 15 15 14 - 21 18 - - 450
Sezon 2010/2011
                                                          punkty
- - 16 24 - - 41 20 15 15 20 17 5 8 4 40 4 40 16 - - 2 4 23 11 1 9 - - 573
Sezon 2011/2012
                                                      punkty
6 6 7 16 5 8 4 5 5 3 1 9 1 - - - - - 1 1 1 67 2 - - - - 1017
Sezon 2013/2014
                                                punkty
16 27 - - 23 21 - - - - - - - - - - - 11 5 - - - - - 106
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - 5 4 - - 32 37 21 - - - - - - - - - - - - - - - - 105
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2008 71.[20]
2009 38.[21]
2010 37.[22]
2015 10.[23]
2018 29.[24]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 19 września 2015   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 106,0 m 93,5 m 244,1 pkt 3. 6,7 pkt Halvor Egner Granerud
2. 4 października 2015   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 132,5 m 139,5 m 258,9 pkt 2. 1,6 pkt Domen Prevc
3. 15 września 2018   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 96,0 m 104,5 m 240,9 pkt 3. 22,5 pkt Philipp Aschenwald

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

2006
                punkty
- - - - - - 51 51 0
2008
                      punkty
- - - 26 49 - - - - 25 17 25
2009
                      punkty
29 57 41 13 13 15 14 - - 46 66 76
2010
                              punkty
- - - - - - - 29 15 5 4 - - - - 113
2011
                    punkty
- - - - - - 45 45 - - 0
2015
                            punkty
- - - - - - - - 19 5 3 6 6 2 277
2018
                          punkty
- - - - - - - 3 5 - - - - 105
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2005/2006 69.[25]

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup edytuj

Sezon 2005/2006
                                          punkty
18 26 - - - - 18 12 - - - 25 14 - - - - - - - - 77
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Daniel-André Tande, Andreas Stjernen, Johann André Forfang, Robert Johansson
  2. ↑ a b Skład zespołu: Andreas Stjernen, Tom Hilde, Anders Bardal, Anders Jacobsen
  3. ↑ a b Skład zespołu: Silje Opseth, Daniel-André Tande, Maren Lundby, Andreas Stjernen
  4. ↑ a b Skład zespołu: Anders Fannemel, Johann André Forfang, Daniel-André Tande, Andreas Stjernen
  5. ↑ a b Skład zespołu: Halvor Egner Granerud, Andreas Stjernen, Johann André Forfang, Robert Johansson
  6. ↑ a b Skład zespołu: Anna Odine Strøm, Robert Johansson, Maren Lundby, Andreas Stjernen
  7. ↑ a b Skład zespołu: Robert Johansson, Andreas Stjernen, Johann André Forfang, Daniel-André Tande
  8. ↑ Seria konkursowa została odwołana.
  9. ↑ a b Skład zespołu: Tom Hilde, Børge Gellein Blikeng, Andreas Stjernen i Kim René Elverum Sorsell
  10. ↑ a b Skład zespołu: Atle Pedersen Rønsen, Kim René Elverum Sorsell, Andreas Stjernen i Eirik Kjelstrup
  11. ↑ a b Skład zespołu: Andreas Stjernen, Tord-Markusen Hammer, Eirik Kjelstrup i Kim René Elverum Sorsell
  12. ↑ a b W LGP 2014 na łączną notę składał się również skok z kwalifikacji. Kolejność startowa w nowym formacie zawodów. skijumping.pl. [dostęp 2014-08-15]. (pol.).

Przypisy edytuj

  1. ↑ Victoria Murawska, Tadeusz Mieczyński: Trwa wielkie zgrupowanie w Lillehammer. skijumping.pl, 2006-06-06. [dostęp 2014-10-03].
  2. ↑ FIS-Ski – biographie. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-29]. (ang.).
  3. ↑ FIS-Ski – biographie. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-29]. (ang.).
  4. ↑ FIS-Ski – biographie. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-29]. (ang.).
  5. ↑ FIS-Ski – biographie. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-29]. (ang.).
  6. ↑ FIS-Ski – biographie. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-29]. (ang.).
  7. ↑ FIS-Ski – biographie. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-29]. (ang.).
  8. ↑ FIS-Ski – biographie. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-29]. (ang.).
  9. ↑ FIS-Ski – biographie. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-29]. (ang.).
  10. ↑ a b FIS-Ski – biographie. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-29]. (ang.).
  11. ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Oberstdorf: Freitag zwycięża, Biegun punktuje. skokinarciarskie.pl, 2013-02-16. [dostęp 2013-02-16].
  12. ↑ FIS-Ski – biographie. fis-ski.com. [dostęp 2013-03-29]. (ang.).
  13. ↑ Andreas Stjernen zapowiedział zakończenie kariery [online], Onet Sport, 8 marca 2019 [dostęp 2019-03-17] (pol.).
  14. ↑ Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak, Pś Trondheim: Zwycięstwo Kobayashiego, Stjernen kończy karierę na podium [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2019-03-17] (pol.).
  15. ↑ a b c d e Stjernen Andreas - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-10-23]. (ang.).
  16. ↑ Stjernen Andreas - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-10-23]. (ang.).
  17. ↑ FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2010 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2010-08-15. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  18. ↑ Marcin Hetnał: Skoki Narciarskie: Lotos Poland Tour – pierwsza edycja za nami. skijumping.pl, 2011-07-27. [dostęp 2012-04-16].
  19. ↑ Stjernen Andreas - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-10-23]. (ang.).
  20. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2008. fis-ski.com, 2008-10-12. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  21. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2009. fis-ski.com, 2009-09-13. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  22. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2010. fis-ski.com, 2010-10-03. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  23. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2015. fis-ski.com, 2015-10-04. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  24. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2018. fis-ski.com, 2018-09-30. [dostęp 2022-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-24)]. (ang.).
  25. ↑ Stjernen Andreas - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-10-23]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andreas_Stjernen&oldid=70876554”