Andrzej Smirnow
Andrzej Smirnow (ur. 9 września 1938 w Warszawie) – polski polityk, nauczyciel akademicki i działacz związkowy, w latach 1991–1993, 1997–2001, 2005–2011 i 2014–2019 poseł na Sejm I, III, V, VI, VII i VIII kadencji.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
9 września 1938 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, nauczyciel akademicki, inżynier elektrotechnik |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
poseł na Sejm I, III, V, VI, VII i VIII kadencji (1991–1993, 1997–2001, 2005–2011, 2014–2019) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Syn Jerzego i Haliny Smirnow. Absolwent XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Klementa Gottwalda w Warszawie[1]. W 1965 ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, a w 1974 uzyskał na tej uczelni stopień doktora nauk technicznych. Pracował jako nauczyciel akademicki na kilku politechnikach[2].
W 1980 został członkiem do „Solidarności”, do 1991 przewodniczył komisji zakładowej związku na Politechnice Warszawskiej, w kilku kadencjach należał do jego Komisji Krajowej. Został też przewodnikiem SKPB Warszawa.
Był współzałożycielem Porozumienia Centrum, z którego odszedł po uzyskaniu mandatu poselskiego w 1991 z listy „Solidarności”. Od 1998 należał do Ruchu Społecznego AWS, w którym pełnił m.in. funkcję przewodniczącego mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego. Od 2002 należał do Platformy Obywatelskiej. W latach 1998–2002 był radnym sejmiku mazowieckiego I kadencji (pełnił funkcję przewodniczącego klubów radnych Akcji Wyborczej Solidarność i następnie Prawicy).
Sprawował mandat posła na Sejm I kadencji (z ramienia „Solidarności”), III kadencji (z ramienia AWS) i V kadencji (z ramienia PO). W wyborach parlamentarnych w 2007 z listy Platformy Obywatelskiej po raz czwarty wszedł do Sejmu (VI kadencji), uzyskując 10 546 głosów w okręgu podwarszawskim. W wyborach w 2011 bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski na kolejną kadencję (otrzymał 7043 głosy)[3]. 5 czerwca 2014 objął mandat posła VII kadencji w miejsce wybranego do Parlamentu Europejskiego Dariusza Rosatiego. Trzy tygodnie później wystąpił z PO po celowej absencji podczas głosowania nad wotum zaufania dla rządu Donalda Tuska. Złożył także rezygnację z członkostwa w klubie parlamentarnym, która nie została przyjęta[4], jednak poseł został kilka dni później z niego wykluczony. W lipcu wystąpił na konwencji zorganizowanej przez Prawo i Sprawiedliwość, ogłaszając swoje poparcie dla tego ugrupowania[5]. W marcu 2015 ogłosił przystąpienie do klubu parlamentarnego PiS[6], został także członkiem tej partii.
W 2015 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję z listy PiS (dostał 5572 głosy), uzyskując mandat posła VIII kadencji[7]. Bezskutecznie kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019[8]. W wyborach krajowych w tym samym roku nie został ponownie wybrany do Sejmu[9].
Odznaczenia edytuj
W 2011 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[10][11].
Przypisy edytuj
- ↑ Znani absolwenci szkoły. liceumgottwalda.pl.tl. [dostęp 2023-10-13].
- ↑ Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2023-05-28].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-12-13].
- ↑ Poseł Andrzej Smirnow opuszcza klub PO. gazeta.pl, 26 czerwca 2014. [dostęp 2014-06-26].
- ↑ Były poseł PO Andrzej Smirnow nie ma wątpliwości. wpolityce.pl, 12 lipca 2014. [dostęp 2014-07-12].
- ↑ Poseł Andrzej Smirnow przeszedł do klubu PiS. onet.pl, 19 marca 2015. [dostęp 2015-03-19].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-06-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Odznaczenia dla działaczy opozycji z lat 80.. prezydent.pl, 13 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-13].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 grudnia 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2012 r. poz. 391).
Bibliografia edytuj
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2023-05-28].
- Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2014-07-01].