Antoni Długosz

polski duchowny katolicki, biskup

Antoni Józef Długosz[1] (ur. 18 kwietnia 1941 w Częstochowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk teologicznych, biskup pomocniczy częstochowski w latach 1994–2016, od 2016 biskup pomocniczy senior archidiecezji częstochowskiej.

Antoni Długosz
Biskup tytularny Aggaru
Ilustracja
Antoni Długosz (2011)
Servire
Służyć
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1941
Częstochowa

Biskup pomocniczy częstochowski
Okres sprawowania

1994–2016

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

20 czerwca 1965

Nominacja biskupia

18 grudnia 1993

Sakra biskupia

6 stycznia 1994

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 stycznia 1994

Miejscowość

Watykan

Miejsce

bazylika św. Piotra

Konsekrator

Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Giovanni Battista Re
Josip Uhač

Biskup Antoni Długosz (Bydgoszcz, 2008)

Życiorys edytuj

Urodził się 18 kwietnia 1941 w Częstochowie[2]. Ukończył tamtejsze II Liceum Ogólnokształcące im. Romualda Traugutta[3]. W latach 1959–1965 studiował w Częstochowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie[2]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 20 czerwca 1965 w katedrze częstochowskiej miejscowy biskup diecezjalny Stefan Bareła[2][4]. W latach 1968–1971 odbył studia specjalistyczne w zakresie biblistyki na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie ukończone z magisterium. Na tej samej uczelni w latach 1973–1976 pogłębiał specjalizację w dziedzinie katechetyki, po czym uzyskał doktorat na podstawie dysertacji Opowieść o Gedeonie (Sdz 6–8), w świetle współczesnej teologii biblijnej. Habilitował się w 1994 w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, przedkładając rozprawę Katechetyczne przesłanie znaków Starego Testamentu[5].

Był wikariuszem w parafiach: Zesłania Ducha Świętego w Wieruszowie (1965–1966), św. Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu (1966–1968), św. Lamberta w Radomsku (1968 i 1971–1972)[5]. Od 1972 był wizytatorem katechizacji w Wydziale Katechetycznym Kurii Diecezjalnej w Częstochowie. Został kierownikiem ośrodka rehabilitacyjnego „Betania”, zajmującego się duszpasterstwem dzieci specjalnej troski i młodzieży uzależnionej[2].

W 1972 rozpoczął prowadzenie wykładów z biblistyki w Studium Katechetycznym w Częstochowie. W 1975 został wykładowcą katechetyki w Częstochowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie. Tego samego przedmiotu nauczał w latach 1977–1979 w Krakowskim Metropolitalnym Seminarium Duchownym[2]. Został wykładowcą katechetyki także w Instytucie Teologicznym w Częstochowie, Sosnowieckim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie, Kolegium Teologicznym w Sosnowcu i Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie[2][6]. Od 1993 był dyrektorem i wykładowcą Kolegium Teologicznego w Częstochowie[2]. Napisał ponad 60 publikacji naukowych i książek na temat katechetyki i biblistyki[5].

18 grudnia 1993 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji częstochowskiej ze stolicą tytularną Aggar. Święcenia biskupie otrzymał 6 stycznia 1994 w bazylice św. Piotra w Rzymie[1]. Udzielił mu ich papież Jan Paweł II, któremu asystowali arcybiskup Giovanni Battista Re, substytut ds. Ogólnych Sekretariatu Stanu, i arcybiskup Josip Uhač, sekretarz Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów[4]. Jako dewizę biskupią przyjął słowo „Servire” (Służyć)[7]. W diecezji objął urząd wikariusza generalnego[1]. 7 maja 2016 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego częstochowskiego[8][9].

W ramach Konferencji Episkopatu Polski został delegatem ds. Ruchu „Wiara i Światło” oraz Stowarzyszenia „Arka”, a także delegatem ds. Młodzieży Nieprzystosowanej Społecznie[7]. W 2000 był współkonsekratorem podczas sakry biskupa pomocniczego częstochowskiego Jana Wątroby[4].

Został prowadzącym programy Ziarno w Telewizji Polskiej[10][11] i Kropelka radości na antenie Telewizji Trwam[12]. Nagrał płyty z piosenkami, występował z koncertami[13]. Szerszą rozpoznawalność zdobył dzięki utworowi Chrześcijanin tańczy, wielokrotnie odtwarzanemu w internecie, który przez innych twórców wiele razy był przerabiany i prezentowany w nowych aranżacjach[14]. Autor książek dla dzieci[5].

Odznaczenia edytuj

W 2016 prezydent RP Andrzej Duda nadał mu Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[15]. W 2017 przyznano mu Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[16].

W 2007 na wniosek częstochowskich dzieci otrzymał Order Uśmiechu[11], a w 2018 rzecznik praw dziecka Marek Michalak odznaczył go Odznaką Honorową za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka[17].

Przypisy edytuj

  1. a b c Nota biograficzna Antoniego Długosza na dawnej stronie archidiecezji częstochowskiej. kuriaczestochowa.pl (arch.). [dostęp 2018-02-22].
  2. a b c d e f g Z. Wójcik. Biskupi pomocniczy. „Niedziela”. Nr 44/2000 (edycja częstochowska). ISSN 0208-872X. [dostęp 2013-08-24]. 
  3. Traugutt, Traugutt… to nasze liceum!. jasnagora.com, 2010-09-25. [dostęp 2013-08-24].
  4. a b c Antoni Długosz. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-08-24]. (ang.).
  5. a b c d Nota biograficzna Antoniego Długosza na stronie archidiecezji częstochowskiej. archiczest.pl. [dostęp 2020-05-06].
  6. „Europo, nie możesz żyć bez Boga”. ekai.pl (arch.), 2012-02-14. [dostęp 2018-02-22].
  7. a b Antoni Długosz na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2016-10-18].
  8. Rinuncia dell’Ausiliare di Częstochowa (Polonia). press.vatican.va, 2016-05-07. [dostęp 2016-05-07]. (wł.).
  9. Częstochowa: bp Antoni Długosz przechodzi na emeryturę. episkopat.pl (arch.), 2016-05-07. [dostęp 2016-10-18].
  10. Bp Antoni Długosz zawsze uśmiechnięty. wp.pl, 2007-01-21. [dostęp 2018-02-21].
  11. a b Bp A. Długosz laureatem Kapituły Orderu Uśmiechu. ekai.pl (arch.), 2007-01-05. [dostęp 2018-02-22].
  12. M. Mamoń: Bp Antoni Długosz z Częstochowy zachwala dzieciom rządy PiS. To nic nowego. czestochowa.wyborcza.pl, 2019-09-04. [dostęp 2021-04-10].
  13. B. Stypułkowska. Wyśpiewać koleje życia. „Niedziela”. Nr 24/2015. s. 18–19. ISSN 0208-872X. [dostęp 2017-02-12]. 
  14. E. Stasiak, A. Tabaczyńska i in.: Nasz ranking śpiewających księży – czyli „Hallelujah” made in Poland. tvp.info, 2014-04-11. [dostęp 2017-02-12].
  15. M.P. z 2016 r. poz. 828 [dostęp 2019-09-15].
  16. Baza nagrodzonych na dole strony: Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2019-10-05].
  17. P. Kuczaj: Kawalerowie Orderu Uśmiechu patronami szkoły uzdrowiskowej. gmina.rabka.pl, 2018-06-19. [dostęp 2019-09-03].

Linki zewnętrzne edytuj