Archidiecezja paryska

archidiecezja we Francji

Archidiecezja paryskaarchidiecezja Kościoła rzymskokatolickiego we Francji. Powstanie diecezji datuje się na III wiek, zaś za jej założyciela tradycja każe uważać świętego Dionizego. W 1622 została podniesiona do rangi archidiecezji. Oprócz funkcji rzymskokatolickiego arcybiskupa i metropolity, lokalny biskup diecezjalny jest z urzędu zwierzchnikiem wszystkich żyjących we Francji wiernych katolickich obrządków wschodnich (z wyjątkiem obrządków ukraińskiego, ormiańskiego oraz marionickiego, które mają we Francji własnych biskupów).

Archidiecezja paryska
Ilustracja
Katedra Notre-Dame po zmroku
Państwo

 Francja

Siedziba

Paryż
7 rue St. Vincent

Data powołania

III w. (diecezja)
1622 (archidiecezja)

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Metropolia

Paryż

Katedra diecezjalna

Katedra Notre-Dame w Paryżu

Biskup diecezjalny

Laurent Ulrich

Biskup pomocniczy

Philippe Marsset
Emmanuel Tois

Biskup senior

Michel Aupetit
André Vingt-Trois

Dane statystyczne (2016)
Liczba wiernych
• odsetek wiernych

1 358 604
60,0%

Liczba kapłanów
• w tym diecezjalnych
• w tym zakonnych

1141
600
541

Liczba parafii

113

Powierzchnia

105 km²

Położenie na mapie Francji
Ziemia48°51′11,96″N 2°20′57,30″E/48,853322 2,349250
Strona internetowa

Biskupi i arcybiskupi Paryża edytuj

Poniższa lista prezentuje biskupów i arcybiskupów Paryża z podaniem dat ich urzędowania. Za pierwszego uważa się Świętego Dionizego. Podwójna numeracja arcybiskupów w czasie Rewolucji Francuskiej wynikła z faktu obsady tego urzędu przez nowe republikańskie władze. Do ustalonego porządku powrócono wraz z zawarciem konkordatu przez Napoleona.

Lata 250–500 edytuj

  • Święty Dionizy (do ok. 250)
  • Mallon (Mallo)
  • Masse (Maxe)
  • Marek
  • Adventus
  • Wiktoryn (do ok. 346)
  • Paweł (do ok. 360)
  • Prudencjusz (do ok. 417)
  • św. Marceli (do ok. 436) – dziewiąty biskup Paryża
  • Vivianus (Vivien)
  • Feliks
  • Flawiusz (Flavianus, Flavien)
  • Ursicianus (Ursicin)
  • Apedinus (Apédine)

Lata 500–1000 edytuj

  • Herakliusz (ok. 511 – ok. 525)
  • Probatius
  • Amelius (533–545)
  • Saffaracus (do ok. 550/552)
  • Euzebiusz I (od ok. 550/552)
  • Święty German (550/552 – 576)
  • Ragnemod (576–591)
  • Euzebiusz II (ok. 592)
  • Symplicjusz (ok. 601)
  • Święty Ceran (do ok. 614)
  • Leudébert (Léodebert) (ok. 625)
  • Audebert (Aubert) (644–650)
  • Święty Landeryk (650–661)
  • Chrodobert (ok. 663)
  • Sigebrand
  • Importunus (ok. 666)
  • Agilbert (666–680)
  • Sigefroi (690–692)
  • Turnoald (693–698)
  • Adulf
  • Berengar (Bernechaire) (do ok. 722)
  • Hugo z Rouen (ok. 722)
  • Merseidus
  • Fédole
  • Ragnecapt
  • Radbert
  • Madalbert (Maubert)
  • Déofroi (ok. 775)
  • Erchanrade I (ok. 795)
  • Ermanfroi (ok. 810)
  • Inchad (811–831)
  • Erchanrade II (831–857)
  • Eneasz (858–870)
  • Ingelvin (871–883)
  • Gozlin (ok. 885)
  • Anschéric (ok. 911)
  • Teodulf (911–922)
  • Fulrad (922–926)
  • Adelhelme (ok. 935)
  • Walter I (ok. 937–941)
  • Albericus
  • Konstantyn (ok. 950)
  • Garin (ok. 978)
  • Rainald I (ok. 980)
  • Lisiard (ok. 990)
  • Gizelbert (Engelbert) (992)
  • Renaud de Vendôme (991–1017)

Lata 1000–1500 edytuj

1500–1622 edytuj

1622–1789 edytuj

od 1789 edytuj

Najważniejsze świątynie edytuj

Przypisy edytuj

  1. Rinunce e nomine [online], press.vatican.va [dostęp 2022-04-26].

Bibliografia edytuj