Artiom Markiełow

rosyjski kierowca wyścigowy

Artiom Walerjewicz Markiełow (ros.: Артём Валерьевич Маркелов, ur. 10 września 1994 w Moskwie) – rosyjski kierowca wyścigowy. Wicemistrz ATS Formel 3 Cup w 2013 roku oraz wicemistrz Formuły 2 w 2017.

Artiom Markiełow
Ilustracja
Artiom Markiełow (2013)
Imię i nazwisko

Artiom Walerjewicz Markiełow

Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

10 września 1994
Moskwa

Sukcesy

2013: ATS Formel 3 Cup (wicemistrz)
2017: Formuła 2 (wicemistrz)

Strona internetowa

Życiorys edytuj

Formuła ADAC Masters edytuj

Markiełow rozpoczął karierę w wyścigach samochodowych w roku 2011, od startów w ADAC Formuła Masters. Stawał tam jedenastokrotnie na podium, a raz na jego najwyższym stopniu. Dorobek 251 punktów dał mu czwartą pozycję w klasyfikacji generalnej.

Formuła 3 edytuj

W 2011 roku Rosjanin wystartował również gościnnie w Formule 3 Euroseries z ekipą Motopark. W trzech wyścigach zajął odpowiednio 12, 11 i 11 pozycję. Od 2012 roku Markiełow startuje w ATS Formel 3 Cup z ekipą Lotus. W pierwszym sezonie startów dwukrotnie zwyciężał. Uzbierane 155 punktów pozwoliło mu zająć siódme miejsce w klasyfikacji kierowców. Rok później 21 razy stawał na podium, a dwukrotnie na jego najwyższym stopniu. Dorobek 339 punktów pozwolił mu zdobyć tytuł wicemistrzowski.

Toyota Racing Series edytuj

W przerwie zimowej sezonu 2014 Artiom postanowił spróbować swych sił w Mistrzostwach Toyota Series. Reprezentując ekipę Giles Motorsport, trzykrotnie stanął na podium. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 8. miejscu.

W drugim podejściu związał się z zespołem M2 Competition. Rosjanin pięciokrotnie stawał na podium i zdobył o ponad pięćdziesiąt punktów więcej. Mimo to ponownie sklasyfikowany został na 8. pozycji w końcowej klasyfikacji.

Seria GP2/Formuła 2 edytuj

Na sezon 2014 Rosjanin podpisał kontrakt z rosyjską ekipą Russian Time na startu w Serii GP2. Wystartował łącznie w 22 wyścigach i raz zdobywał punkty - w głównym wyścigu w Belgii uplasował się na siódmej pozycji. Uzbierał łącznie sześć punktów, które zapewniły mu 24. miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców. W porównaniu do doświadczonego Nowozelandczyka Mitcha Evansa (czwarty z dorobkiem 174 punktów) jego wyniki prezentowały się więc bardzo słabo. Przy okazji zasłynął z brawurowej jazdy, za którą sędziowie sowicie go karali.

W drugim roku współpracy Markiełow poprawił swoją jazdę. Punktował sześciokrotnie, a podczas sobotniej rywalizacji na belgijskim torze Spa-Francorchamps, stanął na najniższym stopniu podium. Zdobył w klasyfikacji generalnej czterdzieści osiem punktów, dzięki którym zmagania zakończył na 13. pozycji. Ponownie jednak nie ustrzegł się jednak błędów, przez które eliminował rywali i otrzymywał kary. Mimo lepszej postawy po raz kolejny został jednak wyraźnie przyćmiony przez Evansa, który był piąty w dorobkiem 135 punktów.

Artiom ponownie dostał swoją szansę również w sezonie 2016. Markiełow wyraźnie się poprawił. Na torze Sakhir dwukrotnie dojeżdżał na czwartej lokacie, natomiast główny wyścig na ulicznym torze Monte Carlo wygrał po wykorzystaniu okresu neutralizacji na torze. Dodatkowe dwa punkty uzyskał za sprawą najszybszego okrążenia, dzięki czemu wyszedł po raz pierwszy w karierze na prowadzenie w mistrzostwach tej serii. Szybko jednak stracił pozycję lidera na skutek dwóch kolejnych nieudanych weekendów. Sobotnią rywalizację w azerskim Baku zakończył na barierce po walce z Francuzem Arthurem Pic'em. Dzień później popisał się jednak świetnym finiszem z końca stawki, awansując na piąte miejsce. Tej samej sztuki nie dokonał jednak na austriackim Red Bull Ringu, gdzie rozbił bolid na mokrym wyjeździe z pit-lane. Sprint zakończył na jedenastej lokacie. Na kolejne podium czekał aż do ostatniej rundy na torze Yas Marina w Abu Zabi. Sobotnią rywalizację zakończył bowiem na trzeciej pozycji. Artiom punktował łącznie w dwunastu wyścigach, dzięki czemu zdobył dziewięćdziesiąt siedem punktów. Pozwoliło mu to na zajęcie 10. pozycji w klasyfikacji generalnej.

W 2017 seria GP2 zmieniła nazwę na Formułę 2. Zespół Russian Time kontynuował jednak starty, natomiast Markiełow mógł zaliczyć trzeci sezon z rosyjską ekipą. Pierwszy wyścig w Bahrajnie zwiastował bardzo udany sezon - Rosjanin dzięki odpowiedniemu zarządzaniu ogumieniem zaliczył bardzo mocny finisz, dzięki czemu sięgnął po drugą wygraną w karierze. Na kolejne podium czekał do sobotniej rywalizacji w Monte Carlo. Tym razem musiał zadowolić się jednak drugą lokatą, za Brytyjczykiem Oliverem Rowlandem. Zmagania w Baku tym razem były solidne w jego wykonaniu - zajął bowiem odpowiednio czwartą i piątą pozycję, dzięki czemu otrzymał solidny zastrzyk punktów. Kolejna wygrana przyszła w sprincie na austriackim torze Red Bull Ring - Markiełow po starcie z pole position utrzymał prowadzenie i mimo dwukrotnej neutralizacji nie dał się pokonać Tajlandczykowi Alexandrowi Albonowi. Po czwartej i trzeciej lokacie na brytyjskim torze Silverstone Artiom znowu stanął przed szansą walki o zwycięstwo - tym razem na Węgrzech. Na prostej start-meta postanowił jednak zbyt mocno zaatakować lidera wyścigu, Brytyjczyka Rowlanda, co w konsekwencji doprowadziło do wyjazdu na trawę i stracenia kontroli nad pojazdem. Rosjanin dość mocno uderzył w barierę i konieczna była interwencja medyczna. Na drugi dzień był jednak zdolny do startów - spisał się nadzwyczaj dobrze, awansując na dziewiąte miejsce. Niepowodzenie na Hungaroringu powetował sobie drugą pozycją na belgijskim torze Spa-Francorchamps. W późniejszym czasie zamieniło się na zwycięstwo po dyskwalifikacji Leclerca. Dzięki udanym startom na hiszpańskim torze Jerez de la Frontera, gdzie był piąty i pierwszy, do Abu Zabi jechał z szansami na tytuł wicemistrzowski. W sobotniej rywalizacji na Yas Marina górą był Rowland, jednak później został zdyskwalifikowany za nieregulaminowy bolid. Dzięki temu Markiełow odniósł czwartą w sezonie wygraną i sięgnął po wicemistrzostwo za dominującym Charlesem Leclerciem. W trakcie sezonu zdobył dwieście dziesięć punktów.

Wyniki edytuj

Podsumowanie edytuj

Sezon Seria Zespół Starty P1 PP NO Podia Punkty Pozycja
2011 ADAC Formel Masters Motopark 23 1 0 4 11 251 4
Formuła 3 Euro Series 3 0 0 0 0 0 NS†
2012 ATS Formel 3 Cup Team Lotus 27 2 0 1 3 155 7
2013 ATS Formel 3 Cup 26 2 0 2 21 339 2
2014 Seria GP2 Russian Time 22 0 0 0 0 6 24
2015 Seria GP2 21 0 0 0 1 48 13
Toyota Racing Series Giles Motorsport 16 0 0 0 3 525 8
2016 Seria GP2 Russian Time 21 1 0 3 2 97 10
Toyota Racing Series M2 Competition 15 0 0 0 5 588 8
2017 Formuła 2 Russian Time 22 5 1 6 7 210 2
2018 Formuła 2 24 3 0 5 7 186 5
Formuła 1 Renault Sport Formula One Team Kierowca testowy
2019 Super Formula UOMO Sunoco Team LeMans 5 0 0 1 0 0 21
Formuła 2 MP Motorsport 2 0 0 0 0 16 16
BWT Arden 4 0 0 0 0
2020 Formuła 2 BWT HWA Racelab 23 0 0 0 0 5 18

† – Markiełow startował gościnnie, więc nie był zaliczany do klasyfikacji generalnej.

GP2 edytuj

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2014 Russian Time BHR ESP MON AUT GBR DEU HUN BEL ITA RUS ARE 6 24
15 10 11 NU NU NU 21 16 18 17 NU 12 16 20 7 NU 21 NU 16 12 NU 19
2015 Russian Time BHR ESP MON AUT GBR HUN BEL ITA RUS BHR ARE 48 13
13 12 12 5 NU 14 5 DK 21 14 22 18 3 5 5 14 NU 12 15 8 NU OD
2016 Russian Time ESP MON AZE AUT GBR HUN GER BEL ITA MAL ARE 97 10
4 4 1 8 NU 5 NU 11 10 12 9 4 NU 9 5 21 10 10 NW 13 3 7

Formuła 2 edytuj

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2017 Russian Time BHR CAT MON BAK RBR SIL HUN SPA MNZ JER YAS 210 2
1 8 8 9 2 5 4 5 8 1 4 3 17 9 1 NU 9 15 5 1 1 6
2018 Russian Time BHR BAK CAT MON LEC RBR SIL HUN SPA MNZ SOC YAS 186 5
3 1 NU NU 8 9 1 4 14 14 8 1 6 4 8 13 6 5 2 2 11 5 2 7
2019 BHR BAK CAT MON LEC RBR SIL HUN SPA MNZ SOC YAS 16 16
MP Motorsport 6 4
BWT Arden NU 10 NU NU
2020 BWT HWA Racelab RBR RBR HUN SIL SIL CAT SPA MNZ MUG SOC BHR BHR 5 18
NU 18 NW 16 NU 14 18 11 19 11 12 16 16 8 17 16 8 20 15 12 22 10 13 20

Super Formula edytuj

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2019 UOMO Sunoco Team LeMans SUZ AUT SUG FUJ MOT OKA SUZ 0 21
10 NU 16 19 12

Linki zewnętrzne edytuj