Wikipedia

Artur Soboń

polski polityk

Artur Soboń (ur. 13 marca 1977 w Świdniku) – polski polityk, urzędnik i samorządowiec, poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji, sekretarz stanu w Ministerstwie Inwestycji i Rozwoju (2018–2019), Ministerstwie Funduszy i Polityki Regionalnej (2019), Ministerstwie Aktywów Państwowych (2019–2021), Ministerstwie Rozwoju i Technologii (2021–2022) oraz Ministerstwie Finansów (2022–2023), członek Zarządu Narodowego Banku Polskiego (od 2023).

Artur Soboń
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1977
Świdnik

Zawód, zajęcie

polityk, urzędnik samorządowy

Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Stanowisko

poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji (2015–2023), wiceminister inwestycji i rozwoju (2018–2019), wiceminister funduszy i polityki regionalnej (2019), wiceminister aktywów państwowych (2019–2021), wiceminister rozwoju i technologii (2021–2022), wiceminister finansów (2022–2023), członek Zarządu NBP (od 2023)

Partia

ZChN, Przymierze Prawicy, PiS

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Życiorys edytuj

Absolwent Wydziału Nauk Humanistycznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie studiował historię[1]. W latach 1998–1999 pełnił funkcję prezesa Akademickiego Klubu Myśli Społeczno-Politycznej „Vade Mecum”[2]. Pracę magisterską pt. Władza polityczna w myśli konserwatywnej II Rzeczypospolitej obronił w 2001 na seminarium u Ryszarda Bendera[3]. Ukończył studia podyplomowe z zakresu prawa Unii Europejskiej na UMCS (2004) oraz rachunkowości i finansów na KUL (2007)[4][1]. W 2011 uzyskał magisterium z zarządzania w Szkole Głównej Handlowej, w tym samym roku ukończył na tej uczelni studia doktoranckie z ekonomii[4].

Od 2001 był zatrudniony w urzędzie miejskim w Świdniku. Początkowo został rzecznikiem prasowym, obejmował następnie stanowiska naczelnika wydziału strategii i rozwoju miasta oraz w 2006 sekretarza miasta. Przed objęciem funkcji sekretarza należał do Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, Przymierza Prawicy oraz Prawa i Sprawiedliwości[5]. Bez powodzenia kandydował z ramienia PiS w 2002 do sejmiku województwa lubelskiego (z listy POPiS)[6] oraz w 2005 do Sejmu[7]. W kadencji 2006–2010 był radnym powiatu świdnickiego i nieetatowym członkiem zarządu tego powiatu. Powoływany w skład rad nadzorczych lokalnych przedsiębiorstw, a także rady programowej Polskiego Radia Lublin[8].

W wyborach samorządowych w 2010 i w 2014 był wybierany na radnego sejmiku lubelskiego[9][10]. Pełnił m.in. funkcję przewodniczącego klubu radnych Prawa i Sprawiedliwości[11]. W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydował do Sejmu w okręgu lubelskim (z rekomendacji Prawicy Rzeczypospolitej[12]). Uzyskał mandat posła VIII kadencji, otrzymując 16 643 głosy[13]. Wszedł w skład KP PiS, ponownie uzyskał członkostwo w tej partii. Zasiadał w Komisji Obrony Narodowej i Komisji Finansów Publicznych[14].

7 lutego 2018 został sekretarzem stanu w Ministerstwie Inwestycji i Rozwoju, powierzono mu nadzór nad budownictwem, planowaniem i zagospodarowaniem przestrzennym oraz mieszkalnictwem[15]. W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, otrzymując 28 381 głosów[16]. W listopadzie 2019, po przekształceniach w strukturze ministerstw, przeszedł na funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Funduszy i Polityki Regionalnej[17]. W grudniu tego samego roku został sekretarzem stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych oraz pełnomocnikiem rządu do spraw instrumentów finansowania rozwoju gospodarczego państwa[18]. W październiku 2021 przeszedł na funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju i Technologii[19], został też pełnomocnikiem prezesa Rady Ministrów do spraw rozwoju lokalnego[20]. W styczniu 2022 został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Finansów[21].

W wyborach w 2023 po raz trzeci z rzędu uzyskał mandat poselski (z wynikiem 32 357 głosów)[22]. W listopadzie tego samego roku zakończył pełnienie funkcji wiceministra. W grudniu 2023 został powołany przez prezydenta RP Andrzeja Dudę w skład Zarządu Narodowego Banku Polskiego[23] (zrezygnował też ponownie z członkostwa w PiS). W konsekwencji jego mandat poselski wygasł; w Sejmie zastąpiła go Anna Baluch[24].

Życie prywatne edytuj

Jest żonaty z Katarzyną, ma dwie córki: Martynę i Marię[8][25].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Artur Soboń. artursobon.pl. [dostęp 2018-10-10].
  2. ↑ Akademicki Klub Myśli Społeczno-Politycznej Vade Mecum – kuźnia narodowa. mysl24.pl, 19 grudnia 2013. [dostęp 2015-12-23].
  3. ↑ Bibliografia. ryszardbender.pl. [dostęp 2015-11-19].
  4. ↑ a b Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2021-10-29].
  5. ↑ Michał Jackowski: Artur Soboń, Prawo i Sprawiedliwość. wyborcza.pl, 3 listopada 2015. [dostęp 2016-04-03].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2015-10-31].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2015-10-31].
  8. ↑ a b Władze miasta. swidnik.pl. [dostęp 2015-10-25].
  9. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2015-10-25].
  10. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-10-25].
  11. ↑ Artur Soboń przewodniczącym klubu PiS w sejmiku. dziennikwschodni.pl, 25 listopada 2014. [dostęp 2015-10-25].
  12. ↑ Prawica Rzeczypospolitej w wyborach do Parlamentu RP. prawicarzeczypospolitej.org, 19 października 2015. [dostęp 2015-10-31].
  13. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  14. ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2023-10-06].
  15. ↑ Nowy wiceminister do spraw budownictwa. miir.gov.pl, 7 lutego 2018. [dostęp 2018-02-08].
  16. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  17. ↑ Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej: Kierownictwo ministerstwa. gov.pl. [dostęp 2019-11-18].
  18. ↑ Marcin Lis: Artur Soboń trafił do resortu Sasina. Potwierdziły się informacje money.pl. money.pl, 5 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-05].
  19. ↑ Artur Soboń został nowym sekretarzem stanu w Ministerstwie Rozwoju i Technologii. polsatnews.pl, 8 października 2021. [dostęp 2021-10-09].
  20. ↑ Artur Soboń został sekretarzem stanu w Ministerstwie Rozwoju i Technologii. onet.pl, 8 października 2021. [dostęp 2021-10-09].
  21. ↑ Jest nowy wiceminister finansów. Ma naprawić Polski Ład. businessinsider.com.pl, 24 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-25].
  22. ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-19].
  23. ↑ A jednak. Artur Soboń trafi do NBP. To już oficjalne. money.pl, 6 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-06].
  24. ↑ M.P. z 2023 r. poz. 1417.
  25. ↑ Soboń Artur. historia.swidnik.net. [dostęp 2015-12-03].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Artur_Soboń&oldid=73413980”