Beata Pawlikowska

polska pisarka, podróżniczka, dziennikarka, tłumacz

Beata Pawlikowska (ur. 11 czerwca 1965 w Koszalinie) – polska podróżniczka, pisarka, dziennikarka, tłumaczka, fotografka, ilustratorka książek.

Beata Pawlikowska
Ilustracja
Beata Pawlikowska (2010)
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1965
Koszalin

Zawód, zajęcie

pisarka, podróżniczka, dziennikarka, fotografka, tłumaczka

Strona internetowa
Pawlikowska i Marcin Szczygielski podczas spotkania promocyjnego Wydawnictwa Latarnik

Wczesne lata edytuj

Urodziła się i dorastała w Koszalinie[1], gdzie ukończyła Szkołę Podstawową nr 10[2][3] oraz II Liceum Ogólnokształcące im. Wł. Broniewskiego[4]. Podejmowała studia w zakresie hungarystyki i anglistyki, które jednak porzuciła. Przez pewien czas pracowała m.in. jako operator komputera, sekretarka, tłumaczka i lektorka języka angielskiego. W 1991 wyjechała do Londynu, gdzie mieszkała przez rok i pracowała wówczas jako pokojówka w hotelu dla bezdomnych i kelnerka[5][6].

Radio i telewizja edytuj

W 1990 rozpoczęła pracę w Radiu Koszalin, gdzie początkowo prowadziła radiowy kurs języka angielskiego, a następnie – po przeniesieniu do Redakcji Muzycznej – własną audycję muzyczną. W 1992 wyjechała do Londynu, skąd przez dziewięć miesięcy nadawała korespondencje muzyczne do audycji „Tam-Tam” dla Programu III Polskiego Radia. W 1993 po powrocie do kraju rozpoczęła pracę w Radiu Kolor, prowadząc własne audycje oraz – razem z Grzegorzem Wasowskim – „Listę hitów dla emerytów”. W 1994 prowadziła program muzyczny „Be-bop-a-lula” w TVP1.

W 1995 wróciła do pracy w Programie III PR, gdzie kontynuowała program prowadzony razem z Grzegorzem Wasowskim pod zmienionym tytułem „Lista przebojów dla oldboyów”. Prowadziła też audycję „Internoc”. W latach 1995–1998, jako druh zastępowy poprowadziła siedem wydań Listy Przebojów Programu Trzeciego.

W kwietniu 1999 rozpoczęła współpracę z Radiem Zet, gdzie do września 2004 roku prowadziła audycję poświęconą podróżom pod tytułem „Świat według blondynki”. W 2002 była za nią nominowana do nagrody Grand Press. W 2003 zajęła pierwsze miejsce w dwóch kategoriach plebiscytu Media FM.net: osobowość radiowa „Zdobywcy Eteru 2003” oraz „Perełki radiowe”. Od października 2004 na antenie Programu I PR prowadziła program „Świat według Beaty Pawlikowskiej”, jednak w grudniu 2005 powróciła do Radia Zet z audycją o tym samym tytule, którą prowadziła do 20 marca 2016. W latach 2005-2006 na antenie TVP3 była prezenterką pogody.

Jest autorką przygodowego reality show Zdobywcy (2004–2005) oraz audycji Drzewo podróżnika w internetowym Radio Baobab. W latach 2007–2008 wspólnie z Krzysztofem Skibą prowadziła w TVP2 program Podróże z żartem, a w 2009 również w TVP2 prowadziła program Zagadkowa blondynka.

W latach 2016–2017 prowadziła program „Blondynka w samo południe” na internetowej platformie radiowej Open.fm. Od września 2018 do 14 czerwca 2020 roku prowadziła program „Blondynka w podróży” w radiu Kolor. Od 21 czerwca do 16 sierpnia 2020 roku prowadziła na antenie Programu Trzeciego Polskiego Radia program pt. „Blondynka w Trójce”[7].

Podróże, prasa i książki edytuj

Pierwszą książkę napisała w wieku 18 lat, była to „powieść z nurtu realizmu magicznego”, czytana w odcinkach w Programie III PR. Przez kilka miesięcy w roku podróżuje po świecie, głównie po Ameryce Południowej, gdzie dokumentuje życie Indian amazońskich. Opisuje swoje podróże w felietonach pisanych dla czasopism oraz w swoich książkach. Propaguje zasady odżywiana według zasad chińskiej filozofii pięciu przemian[8].

Swoje książki ilustruje własnymi fotografiami i rysunkami. Pisała felietony dla „Głosu Pomorza”, „Głosu Szczecińskiego”, „Słowa Polskiego – Gazety Wrocławskiej”. Jej artykuły i zdjęcia publikowane były także w wielu dziennikach i czasopismach, m.in. takich jak „Gazeta Wyborcza”, „Rzeczpospolita”, „Polityka”, „Playboy”, „Poznaj Świat”, „Podróże”, „Focus”, „Viva!”, „Cosmopolitan”. Wykonała rysunki do płyty Anny Wyszkoni zatytułowanej „Pan i pani”.

Zdobyła dwukrotnie (2001, 2002) pierwsze miejsce w konkursie Klubu Publicystyki Turystycznej Stowarzyszenia Dziennikarzy RP za najlepsze reportaże zagraniczne opublikowane w Polsce. W maju 2010 zdobyła nagrodę im. Magellana za „wytrwałe promowanie mody na podróżowanie”.

Współpracowała jako tłumaczka z wydawnictwem „Egmont” oraz II Programem TVP, tłumacząc listy dialogowe głównie do dokumentalnych filmów muzycznych. Współpracuje także z pismem „National Geographic”.

W maju 2013 Fundacja na Rzecz Ratownictwa Specjalistycznego z Wykorzystaniem Psów „Irma” przyznała Pawlikowskiej tytuł honorowy ambasadora fundacji.

Książki podróżnicze edytuj

 
Beata Pawlikowska na III Warszawskich Targach Książki

Reportaże w książkach innych autorów edytuj

Poradniki edytuj

Języki obce edytuj

Rozwój osobisty edytuj

Zdrowe odżywianie edytuj

Inne poradniki edytuj

Beletrystyka edytuj

  • Agnes w Wenecji (2009, wyd. Latarnik, ISBN 978-83-600-0030-4
  • Baśnie dla dzieci i dla dorosłych (2013, National Geographic)

Internet edytuj

Prowadzi kanał na YouTube, który według danych z 6 stycznia 2024 posiada 154 tys. subskrypcji[10].

Życie prywatne edytuj

W 1994 wzięła ślub kościelny z Wojciechem Cejrowskim, lecz małżeństwo nie zostało zarejestrowane przez kierownika urzędu stanu cywilnego[11]. W 2004 za pośrednictwem mediów przekazała, że orzeczono nieważność zawarcia jej małżeństwa z Cejrowskim w sądzie biskupim[12]. Nie ma dzieci[13]. Pozostawała w nieformalnym związku z Rafałem Jędrzejewskim[1]. W styczniu 2020 zaręczyła się z Dannym Murdockiem, ale w 2024 się z nim rozstała.

Jest weganką[14][15] i promotorką tego sposobu odżywiania w swoich książkach kucharskich, m.in. Moje zdrowe przepisy (2014), Szczęśliwe garnki. Kulinarna książka z przepisami na wiosnę (2015), Pyszna książka kucharska (2016).

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj