Bechter

Bechter – rodzaj pancerza pochodzenia wschodniego, wykonanego z prostokątnych żelaznych płytek połączonych ze sobą żelaznymi kółkami (plecionką kolczą)^[1]. Płytki w pionie były połączone zachodząc na siebie, tworząc zwarte, pionowe rzędy, natomiast w poziomie połączone były z odstępami. Pancerz ten mógł być wyposażony w elementy wykonane wyłącznie z plecionki kolczej, takie jak rękawy czy fartuch. Bechter zakładano dzięki rozcięciu umiejscowionemu pod szyją lub z boku, zapinanemu na sprzączki lub zawiązywanemu rzemykami.

Bechtery w Polsce były używane w XVI i XVII wieku^[2].

Zobacz też edytuj

bechter moskiewski

Przypisy edytuj

↑ Andrzej Swaryczewski: Płatnerze krakowscy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 36-37. ISBN 83-01-07271-7.
↑ Andrzej Krupa (red.): Encyklopedia wojskowa: dowódcy i ich armie, historia wojen i bitew, technika wojskowa. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 76. ISBN 978-83-01-15175-1.

Bibliografia edytuj

PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9
WłodzimierzW. Kwaśniewicz WłodzimierzW., Leksykon dawnego uzbrojenia ochronnego, Warszawa: Dom Wydawniczy BELLONA, 2005, ISBN 83-11-10063-2, OCLC 749644505 .

[Warszawa-1] Andrzej Swaryczewski: Płatnerze krakowscy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 36-37. ISBN 83-01-07271-7.

[2] Andrzej Krupa (red.): Encyklopedia wojskowa: dowódcy i ich armie, historia wojen i bitew, technika wojskowa. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 76. ISBN 978-83-01-15175-1.

[1]

[2]