Berengaria z Nawarry
Berengaria z Nawarry (ur. ok. 1165 lub 1170, zm. 1230) – królowa angielska, żona króla Ryszarda I Lwie Serce[1].
 Nagrobek Berengarii z Nawarry | |
| |
| królowa Anglii | |
| Okres |
od 12 maja 1191 |
|---|---|
| Jako żona | |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia |
Jimenez |
| Data urodzenia |
ok. 1165 lub 1170 |
| Data śmierci |
23 grudnia 1230 |
| Ojciec | |
| Matka |
Sancha Kastylijska |
| Mąż |
Ryszard I Lwie Serce |
Życiorys edytuj
Była z pochodzenia Hiszpanką. Jej rodzicami byli Sancho VI Mądry i Sancha Kastylijska[2][3]. Ryszard Lwie Serce postanowił ożenić się z Berengarią i wysłał po nią swoją matkę Eleonorę Akwitańską. Miał się z nią spotkać w Messynie, w drodze do Ziemi Świętej podczas trwającej krucjaty. Narzeczeni spotkali się w końcu na Cyprze. Pobrali się 12 maja 1191 w kaplicy św. Jerzego w Limassol[2]. Ślubu udzielił im kapelan Nicolas, późniejszy biskup Le Mans[1]. Tego samego dnia Berengaria została koronowana przez arcybiskupa Bordeaux i biskupów Evreux i Bayonne[1][2]. Małżonkowie nie mieli dzieci[2]. Ryszard poświęcił się całkowicie wojaczce i nie interesował się żoną. Żyli osobno. Kiedy król, ranny podczas oblężenia, umierał wskutek gangreny, królowa nie została o tym nawet zawiadomiona[2].
Po śmierci Ryszarda nie otrzymywała należnej jej wdowiej renty od jego następcy, Jana bez Ziemi, aż w sprawę zaangażowali się jej teściowa Eleonora i papież Innocenty III[2]. Dopiero kolejny król, Henryk III wywiązał się częściowo ze zobowiązań korony angielskiej wobec Berengarii. Królowa założyła w 1229 opactwo L'Épau pod Le Mans. Zmarła 23 grudnia 1230. Została pochowana w ufundowanym przez siebie klasztorze. Jej nagrobek był wielokrotnie przenoszony[2].
W 1960 Pierre Térouanne odnalazł szkielet sześćdziesięcioletniej kobiety, być może Berengarii, który został powtórnie pochowany pod jej tumbą[2].
Dziedzictwo i pamięć edytuj
W dwudziestym wieku Berengaria z Nawarry została pierwszą w historii królową angielską, której imieniem nazwano statek pasażerski linii transoceanicznej Cunard. Był to dawny turbinowiec HAPAGu „Imperator” o tonażu 52.117 BRT — pochodzący z tej samej stoczni co słynne okręty „Leviathan” (ex „Vaterland”) i „Majestica” (ex „Bismarck”). RMS „Berengaria” służyła do wycofania w 1938 roku[4][5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c William Hunt: Dictionary of National Biography, 1885-1900, Volume 04. en.wikisource.org. [dostęp 2017-07-24]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Berengaria of Navarre (circa c. 1165 – 23 December 1230). englishmonarchs.co.uk. [dostęp 2017-07-24]. (ang.).
- ↑ Berengaria of Navarre, Queen of England. thefreelancehistorywriter.com. [dostęp 2017-07-24]. (ang.).
- ↑ Great Ocean Liners | SS Imperator - RMS Berengaria [online], great-ocean-liners [dostęp 2023-01-31] (ang.).
- ↑ RMS Berengaria [online], rmhh.co.uk [dostęp 2023-01-31].