Bernicja
Bernicja (staroang. Bernice lub Beornice; łac. Bernicia) – wczesnośredniowieczne państwo anglosaskie, obejmujące część wschodniego wybrzeża Wielkiej Brytanii (na historycznym pograniczu Anglii i Szkocji).
| 547–634 | |
| Język urzędowy | |
|---|---|
| Stolica | |
| Ustrój polityczny | |
| Głowa państwa | |
| Data powstania | |
| Zjednoczenie z Deirą |
Oswald z Nortumbrii |
| Religia dominująca | |
 Saska Brytania ok. 600 r. | |
Dzieje edytuj
Nie wiadomo dokładnie kiedy i jak powstało Królestwo Bernicji. Jednak Anglowie, Sasi i inne ludy zaczęły przybywać na Wyspy Brytyjskie w V w. i dokonywały sukcesywnej ekspansji terytoriów należących do Brytów. Prawdopodobnie w V w. na terytorium, gdzie Anglosasi założyli sto lat później Bernicję istniało enigmatyczne królestwo Brytów – Bryneich.
Według źródeł[jakich?] pierwszym historycznym królem Bernicji był od roku 547 Ida (znanych jest jednak dwóch jego przodków nie potwierdzonych źródłowo: dziad Esa i ojciec Eoppa; jest to więc sytuacja podobna do przodków Mieszka I), który rządził do swojej śmierci w 559. Następcami króla Idy byli kolejno jego synowie: Glappa, Adda, Ethelryk, Teodoryk, Frithuwald oraz Hussa (nie jest pewne czy rzeczywiście był synem Idy, czy też może już jego wnukiem) i wnuk Idy – Ethelfrith. Przez znaczną część tego okresu kolejni władcy bronili państwa przed lokalnymi plemionami Brytów, stopniowo powiększając terytorium Bernicji.
Z początkiem VII w. Bernicia wdała się w konflikt z sąsiadującym z nią od południa królestwem Deiry. Początkowo Bernijczycy zwyciężyli i podbili sąsiadów, ale po śmierci Ethelfritha to Deira zapanowała nad Bernicją. Ostatecznie w 634 na tronie obydwu królestw – definitywnie jednocząc je – zasiadł jednak Oswald, wnuk Ethelfritha. Moment objęcia tronu przez Oswalda traktowany jest jako narodziny nowego państwa – królestwa Nortumbrii (według innej wersji datę powstania Nortumbrii przesuwa się na rok 654, czyli moment objęcia tronu Deiry – po zawirowaniach związanych m.in. z wojną przeciwko Mercji – przez Oswiu, brata Oswalda).
Granice edytuj
Zasięg terytorialny Bernicji znany jest tylko w przybliżeniu. Granicę wschodnią wyznaczało wybrzeże Morza Północnego; prawdopodobnie granicą południową była rzeka Tees (na południe od niej rozciągało się już królestwo Deiry); zachodnia granica jest trudna do wyznaczenia, jednakże na pewno zachodnim sąsiadem było jedno z królestw Brytów – Rheged (obecnie południowo-wschodnia Kumbria, w północno-zachodniej Anglii). Z kolei północną granicę na niewielkim odcinku stanowił prawdopodobnie dawny rzymski mur Antoninusa.
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- Dawid W. Rollason, Northumbria, 500–1100: Creation and Destruction of a Kingdom, Cambridge 2003
- N.J. Higham, The Kingdom of Northumbria AD 350–1100, Sutton-Stroud 1993
- Chris Lowe, The Making of Scotland: Angels, Fools and Tyrants: Britons and Angles in Southern Scotland, Edynburg 1999