Bieżuńczanie, Bieśniczanie, Biełżuczanie, Besunzane (civitates II)plemię słowiańskie zaliczane do Słowian Zachodnich żyjące nad Nysą Łużycką, prawdopodobnie w okolicach dzisiejszego Zgorzelca. Od wschodu graniczyli ze śląskimi Bobrzanami, od północy z plemionami Zara, Słupianami, Łużyczanami, od zachodu z Milczanami, a od południa z czeskimi Chorwatami i Pszowianami. Czcili swoją świętą górę – Landeskrone. Istnieją również wzmianki, że w obawie przed naporem Niemców z Marchii Miśnieńskiej i chrześcijaństwa ukryli swojego bożka Flinsa[1][2] w okolicy Świeradowa-Zdroju w górnym biegu Kwisy. Plemię wymienione w IX w. w Geografie Bawarskim[3]. Dopisek przy nazwie łacińskiej "civitates II" oznacza że wg spisu sporządzonego przez mnicha zwanego Geografem Bawarskim "Bezunzane" posiadali dwa grody. Przypuszczalnie u schyłku IX lub w X wieku wchłonięci zostali przez Milczan[4].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Ryszard Kincel, Bożek Flins w polskim piśmiennictwie [online], naszesudety.pl, 17 listopada 2008 [dostęp 2016-04-28].
  2. Krzysztof Manlius (Manilius). „De idolo Lusatorium (Lusatiorum) deiecto Flyns”.
  3. "Geograf Bawarski". Descriptio civitatum et regionum ad septentrionalem plagam Danubii.
  4. Lech Tyszkiewicz, Zachodni sąsiedzi plemion śląskich, „Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka”, 19, 1964, strona 16. [1]

Literatura edytuj

  • Szkice Górnołużyckie tom 2 W. Bena, U. Zubrzycka, P. Zubrzycki, K. Fokt, ISSN 1642-5529, Zgorzelec 2004