Bim-Bom

gdański teatr studencki

Bim-Bom (teatrzyk Bim-Bom[1]) – gdański teatr studencki, działający w latach 1954-1960. Od 1957 r. rezydował w historycznym budynku przy ul. Wały Jagiellońskie 1, będącym w l. 1957-1995 siedzibą Klubu Studentów Wybrzeża „Żak” (od listopada 2000 r. mieści się w nim Nowy Ratusz - siedziba Rady Miasta Gdańska).

Bim-Bom
Ilustracja
Siedziba Bim-Bom przy ul. Wały Jagiellońskie 1
Nazwa

Bim-Bom

Data założenia

jesień 1954

Data rozwiązania

lato 1960

Aktywność

1954-1960

Poprzedni członkowie
Jacek Fedorowicz, Bogumił Kobiela, Wowo Bielicki, Tadeusz Chyła, Jerzy Afanasjew, Edward Pałłasz, Tadeusz Wojtych, Janusz Hajdun

Historia edytuj

Bim-Bom powstał jesienią 1954, kiedy młody aktor Teatru Wybrzeże Zbigniew Cybulski objął opiekę artystyczną nad grupą studentów Politechniki Gdańskiej. Ich pierwszy spektakl, określany później jako „zerowy program Bim-Bomu”, był wystawiony jesienią 1954 w stołówce Politechniki Gdańskiej przy ul. Siedlickiej 4 (obecnie klub „Kwadratowa”). Pod koniec tego roku do grupy dołączyli studenci Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych z Wowo Bielickim i Jackiem Fedorowiczem oraz grupa z Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, której przewodził Bogumił Kobiela.

Już jako międzyuczelniany teatr Bim-Bom wystawił swój pierwszy program „Ahaa”, którego premiera na scenie Teatru Lalek „Miniatura” we Wrzeszczu odbyła się 2 maja 1955. Na tej samej scenie miała miejsce premiera drugiego, uchodzącego za najlepszy w dorobku Bim-Bomu, programu „Radość poważna” (w reżyserii Z. Cybulskiego i B. Kobieli) 16 marca 1956 (w dniu pogrzebu Bolesława Bieruta).

Twórczość Bim-Bomu idealnie pasowała do atmosfery „odwilży” i prędko została uznana za rodzaj artystycznego manifestu pokolenia.

W kolejnych latach powstały spektakle „Toast” (1957) i „Coś by trzeba” (1959). Po raz ostatni Bim-Bom wystąpił w maju 1960 w Brukseli, choć wspominane są również późniejsze, okazjonalne występy na wiedeńskim Światowym Festiwalu Młodzieży (26 lipca-4 sierpnia 1960).

Teatr Bim-Bom dał 370 przedstawień. Zespół liczył 58 osób[2].

Inne osoby związane z Bim-Bomem edytuj

 
Tablica pamiątkowa w gdańskim Miejskim Teatrze Miniatura

Przypisy edytuj

  1. Henryk Tronowicz, Artystyczny manifest pokolenia [za: „Powstaje film o Bim-Bomie”, Dziennik Bałtycki nr 122/2006] [online], www.e-teatr.pl, 26 maja 2006 [dostęp 2019-05-29].
  2. Tomasz Słomczyński: Sopoty. Wołowiec: Czarne, 2023, s. 110. ISBN 978-83-8191-681-3.

Linki zewnętrzne edytuj