Biskupi krakowscybiskupi diecezjalni, biskupi koadiutorzy, biskupi pomocniczy oraz administratorzy apostolscy diecezji krakowskiej (od 1925 archidiecezji).

W latach 1443–1790 kolejni biskupi diecezjalni byli książętami siewierskimi.

Biskupi edytuj

Biskupi problematyczni edytuj

Historycznie biskupstwo krakowskie powołano w roku 1000. Zaś najstarszy kalendarz katedry wawelskiej pochodzący z ok. 1257 roku wymienia przed pierwszym historycznym biskupem Popponem dwóch jego poprzedników: Prohora i Prokulfa, o których brakuje przekazów historycznych. Stąd według różnych hipotez mogli to być albo biskupi krakowscy, albo ołomunieccy jednak na siedzibie krakowskiej albo też mogli to by być kontynuatorzy słowiańskiej misji Metodego. Inni badacze sugerują, że dedykacja katedry na Wawelu Wacławowi I wskazuje, że została ona ufundowana jeszcze w okresie przynależności Krakowa do państwa czeskiego, co mogło mieć miejsce przed rokiem 990[1]. Jeszcze inne teorie uznają Prohora i Prokulfa za osoby włączone do katalogu biskupów krakowskich przypadkowo. Dla przykładu Alfons Parczewski wykazał podobieństwo imion Prokora i Prokulfa do imion Porchariusa i Prokulejana – biskupów diecezji Auch z VI w. we Francji.

Lata urzędowania Biskup Uwagi
ok. 973–986? Prohor być może biskup misyjny podległy kościelnej jurysdykcji biskupa praskiego
986–995? Prokulf być może biskup misyjny podległy kościelnej jurysdykcji biskupa praskiego

Biskupi diecezjalni edytuj

Lata urzędowania Biskup Uwagi
1000–1008? Poppon biskup krakowski podległy metropolicie gnieźnieńskiemu
1009–1018? Gompon Wojciech Kętrzyński utożsamia go z poprzednikiem
1019–1030 Lambert I
1030/1032?–1046? Rachelin
1046?–1059 Aaron arcybiskup
1061–1071 Lambert II Suła
1072–1079   Stanisław ze Szczepanowa święty Kościoła katolickiego
1082–1101 Lambert III
1101 Czasław
1102–1109 Baldwin
1109/1110–1118 Maurus
1118–1142 Radost
1142–1143 Robert
1143–1166 Mateusz
1166?–1185? Gedko
1185?–1207 Pełka
1208–1218   Wincenty Kadłubek rezygnacja z funkcji biskupiej, następnie mnich cysterski
błogosławiony Kościoła katolickiego
1218–1229   Iwo Odrowąż
1229–1242   Wisław z Kościelca
1242–1266   Jan Prandota
1266–1292   Paweł z Przemankowa
1292–1294 Prokop
1294–1320 Jan Muskata
1320–1326   Nanker
1326–1347 Jan Grot
1347–1348 Piotr z Falkowa
1348–1366   Bodzęta
1367–1380 Florian Mokrski
1380–1382 Zawisza Kurozwęcki
1382–1392 Jan Radlica
1392–1412 Piotr Wysz następnie biskup diecezjalny poznański
1412–1423   Wojciech Jastrzębiec następnie arcybiskup metropolita gnieźnieński i prymas Polski i Litwy
1423–1455   Zbigniew Oleśnicki kardynał
1455–1460 Tomasz Strzępiński
1461–1463   Jakub z Sienna następnie biskup diecezjalny kujawski, późniejszy arcybiskup metropolita gnieźnieński i prymas Polski i Litwy
1463–1464   Jan Gruszczyński następnie arcybiskup metropolita gnieźnieński i prymas Polski i Litwy
1464–1471 Jan Lutkowic z Brzezia
1471–1488 Jan Rzeszowski
1488–1503   Fryderyk Jagiellończyk od 1493 jednocześnie arcybiskup metropolita gnieźnieński i prymas Polski i Litwy
kardynał
1503–1524 Jan Konarski
1524–1535   Piotr Tomicki
1536–1537   Jan Latalski następnie arcybiskup metropolita gnieźnieński i prymas Polski i Litwy
1537–1538   Jan Chojeński
1538–1545   Piotr Gamrat od 1541 jednocześnie arcybiskup metropolita gnieźnieński i prymas Polski i Litwy
1546–1550   Samuel Maciejowski
1551–1560   Andrzej Zebrzydowski
1560–1572   Filip Padniewski
1572–1577   Franciszek Krasiński
1577–1591   Piotr Myszkowski
1591–1600   Jerzy Radziwiłł kardynał
1600–1605   Bernard Maciejowski następnie arcybiskup metropolita gnieźnieński i prymas Polski i Litwy
kardynał
1607–1616   Piotr Tylicki
1616–1630   Marcin Szyszkowski
1630–1631 Andrzej Lipski
1632–1634   Jan Albert Waza kardynał
1635–1642   Jakub Zadzik
1642–1657   Piotr Gembicki
1658–1679   Andrzej Trzebicki
1681–1699   Jan Małachowski
1700   Stanisław Kazimierz Dąmbski
1701–1702   Jerzy Albrecht Denhoff
1710–1719   Kazimierz Łubieński
1720–1732   Konstanty Felicjan Szaniawski
1732–1746   Jan Aleksander Lipski kardynał
1746–1758   Andrzej Stanisław Załuski
1759–1788   Kajetan Ignacy Sołtyk
1788–1800   Feliks Paweł Turski
1805–1813   Andrzej Gawroński
1815–1829   Jan Paweł Woronicz następnie arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego
1830–1836 (formalnie do 1851)   Karol Skórkowski z przyczyn politycznych w 1835 opuścił diecezję i do śmierci pozostał na wygnaniu; w jego imieniu rządy w diecezji sprawowali administratorzy[2]
Franciszek Zglenicki administrator apostolski części diecezji krakowskiej w zaborze austriackim w latach 1836–1841[potrzebny przypis]
Ludwik Łętowski administrator apostolski części diecezji krakowskiej w zaborze austriackim w latach 1841–1849, sakra w 1845[3]
Mateusz Gładyszewicz administrator apostolski części diecezji krakowskiej w zaborze austriackim w latach 1849–1862[4]
Antoni Junosza Gałecki administrator apostolski części diecezji krakowskiej w zaborze austriackim w latach 1862–1879[5]
1879–1894   Albin Dunajewski kardynał
1895–1911   Jan Puzyna kardynał
1911–1951   Adam Stefan Sapieha od 1925 arcybiskup metropolita, kardynał
  Eugeniusz Baziak administrator apostolski w latach 1951–1962
jednocześnie arcybiskup metropolita lwowski
1964–1978   Karol Wojtyła arcybiskup metropolita, kardynał
następnie papież Jan Paweł II
święty Kościoła katolickiego
1979–2005   Franciszek Macharski arcybiskup metropolita, kardynał
2005–2016   Stanisław Dziwisz arcybiskup metropolita, kardynał
od 2017   Marek Jędraszewski arcybiskup metropolita

Uwaga! Kolejność i okresy sprawowania władzy biskupiej pierwszych biskupów do Fulka włącznie są mocno niepewne. Podstawowe źródła (Katalogi biskupów krakowskich) różnią się zarówno co do samego ich istnienia (Prohor, Prokulf, Gompon, Lambert), ich kolejności oraz lat pontyfikatu. Historyczność postaci biskupów Prohora i Prokulfa jest przedmiotem sporu historiograficznego. Pierwsze źródło, które o nich wspomina, to Katalog biskupów krakowskich z poł. XIII w., zawierający obok informacji sprawdzonych o pierwszych biskupach ewidentne bałamuctwa. Część historyków (Aleksander Gieysztor, Gerard Labuda) uważa, że mogli być biskupami morawskimi z ostatniej ćwierci X w., w jurysdykcji których znajdował się Kraków. Aron nosił tytuł arcybiskupa ad personam, tzn. że otrzymał paliusz arcybiskupi jako osobiste wyróżnienie, ale nie oznaczało automatycznego objęcia i sprawowania urzędu metropolity.

Biskupi pomocniczy edytuj

Lata urzędowania Biskup Uwagi
1303–1306 Marcin
1347–1348 Jan następnie biskup pomocniczy kujawski
1360–ok. 1371 Tomasz z Sienna
1395–1412 Zbigniew z Łapanowa następnie biskup diecezjalny łucki, późniejszy biskup diecezjalny kamieniecki
1423–1444 Jarosław z Lublina
1446–1461 Jerzy
1464–1498 Paweł z Krakowa
1499–1503 Marian Lulias
1503–1526 Jan Amicinus
1527–1544 Dominik Małachowski
1544–1546 Erazm Ciołek
1547–1559 Andrzej Spot
1560–1565 Stanisław Słomowski następnie arcybiskup metropolita lwowski
1566–1577   Marcin Białobrzeski następnie biskup diecezjalny kamieniecki
1578–1586 Jakub Milewski
1587–1614 Paweł Dembski
1614–1645   Tomasz Oborski
1645–1657 Olbracht Lipnicki
1658–1689 Mikołaj Oborski
1690–1700   Stanisław Szembek następnie biskup diecezjalny kujawski, późniejszy arcybiskup metropolita gnieźnieński i prymas Polski i Litwy
1700–1705   Kazimierz Łubieński następnie biskup diecezjalny chełmski, późniejszy biskup diecezjalny krakowski
1706–1726 Michał Szembek
1726–1751 Michał Ignacy Kunicki
1753–1786 Franciszek Potkański
1786–1806   Józef Olechowski
1787–1798 Wojciech Radoszewski
1767–1807 Jan Kanty Lenczowski
1814 Augustyn Karol Lipiński
1816–1830 Tomasz Nowiński
1824–1841 Franciszek Zglenicki w latach 1836–1841 administrator apostolski części diecezji krakowskiej w zaborze austriackim
1845–1868   Ludwik Łętowski w latach 1841–1849 administrator apostolski części diecezji krakowskiej w zaborze austriackim
1862–1879   Antoni Junosza Gałecki w latach 1862–1879 administrator apostolski części diecezji krakowskiej w zaborze austriackim
1900–1924   Anatol Nowak następnie biskup diecezjalny przemyski
1927–1958   Stanisław Rospond
1951   Eugeniusz Baziak koadiutor, następnie administrator apostolski archidiecezji krakowskiej
jednocześnie arcybiskup metropolita lwowski
1958–1964   Karol Wojtyła następnie arcybiskup metropolita krakowski i kardynał
późniejszy papież Jan Paweł II
święty Kościoła katolickiego
1960–1992 Julian Groblicki
1962–1988 Jan Pietraszko
1970–1993 Albin Małysiak
1970–1992 Stanisław Smoleński
1985–1992   Kazimierz Górny następnie biskup diecezjalny rzeszowski
1988–2004   Kazimierz Nycz następnie biskup diecezjalny koszalińsko-kołobrzeski, późniejszy arcybiskup metropolita warszawski i kardynał
1988–2022   Jan Szkodoń
2004–2014   Jan Zając
2004–2010   Józef Guzdek następnie biskup polowy Wojska Polskiego, późniejszy arcybiskup metropolita białostocki
2011–2017   Grzegorz Ryś następnie arcybiskup metropolita łódzki, kardynał
od 2011   Damian Muskus
  Franciszek Ślusarczyk nominat (2018), zrezygnował z przyjęcia sakry biskupiej[6]
od 2019   Janusz Mastalski
od 2021   Robert Chrząszcz

Przypisy edytuj

  1. Biskupi krakowscy. diecezja.pl. [dostęp 2018-12-18].
  2. Skórkowski Karol [online], encyklopediakrakowa.pl [dostęp 2020-03-03] (pol.).
  3. Łętowski Ludwik [online], encyklopediakrakowa.pl [dostęp 2020-03-03].
  4. Karol Skórkowski i jego następcy [online], diecezja.pl [dostęp 2020-10-16] (pol.).
  5. Gałecki Antoni [online], encyklopediakrakowa.pl [dostęp 2020-03-03] (pol.).
  6. Komunikat metropolity krakowskiego. diecezja.pl, 2018-12-12. [dostęp 2018-12-12].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj